حرف مشترک خانواده ها این است که دولت آلبانی باید شرایطی را فراهم آورد تا آنها بتوانند بدون فشارهای فرقه رجوی با عزیزانشان را در بیرون از اردوگاه این گروه در آلبانی ملاقات کنند

اخیرا تعدادی از خانواده های استان آذربایجان غربی در پیام های ویدئویی از مقامات دولت آلبانی خواستند شرایطی را فراهم کنند تا آنها بتوانند با عزیزان شان در اردوگاه فرقه رجوی در آلبانی دیدار کنند.

خانواده ها درخواست های خود را به شکل پیام های ویدئویی تهیه و از طریق ایمیل به دولت مردان آلبانی از جمله؛ ادی راما نخست وزیر آلبانی و ایلیر متا رئیس جمهور آلبانی ارسال کردند.

حرف مشترک خانواده ها این است که دولت آلبانی باید شرایطی را فراهم آورد تا آنها بتوانند بدون فشارهای فرقه رجوی با عزیزانشان را در بیرون از اردوگاه این گروه در آلبانی ملاقات کنند

گفتنی است خانواده های استان آذربایجان غربی طی سال ۱۳۹۹ و ۱۴۰۰ در مجموع با ۱۲۰۰ امضا در طوماری درخواست ملاقات خود را به گوش مقامات آلبانیایی رسانده اند. اما تا به امروز هیچ پاسخی به  درخواست آنها  داده نشده است.

در دی ماه امسال نیز خانوادهای استان آذربایجان غربی در یک  ارتباط تصویری با انجمن آسیلا (انجمن حمایت از ایرانیان مقیم آلبانی) خواسته خود مبنی بر ملاقات عزیزانشان در خاک آلبانی را برای چندمین بار تکرار کرده و به گوش دولت مردان آلبانیایی رساندند.

اکنون از میان انبوه پیام های ویدئویی خانواده ها برای ملاقات عزیزانشان به درخواستهای خانواده های آقایان؛ نورعبادیان، غلامزاده و کیهان اشاره می کنیم.  این خانواده ها در سالهای گذشته تلاش های فراوانی کرده اند تا از عزیزان گرفتارشان در فرقه رجوی  خبری به دست آورده و یا با آنها ملاقات کنند.

آقای قوچعلی نورعبادیان متولد ۱۳۳۹ و اهل شهر میاندوآب است وی از سال ۱۳۶۰ گرفتار فرقه رجوی است. و اکنون چهل سال است که خانواده وی بدنبال ایجاد ارتباط و رهایی وی از دست فرقه رجوی هستند.

خانواده آقای نور عبادیان در این سالها تلاش های زیادی برای دیدار با او داشته اند. آنها در سال ۱۳۸۲ موفق شدند او را به صورت محدود ملاقات کنند. بعد از آن هرچه تلاش کردند ، مجددا او را ببینند فرقه رجوی اجازه ملاقات نداد. بخشی از تلاشهای این خانواده طی سالهای گذشته بشرح زیر است:

ارسال نامه به سرفرماندهی نیروهای امریکایی مستقر در عراق توسط خانواده نورعبادیان در سال ۱۳۸۶

دیدار حکمعلی نورعبادیان با اندریاس و بروس مسئولین صلیب سرخ در تهران در سال ۱۳۸۶

تلاش برای ملاقات با قوچعلی نورعبادیان توسط برادرش حکمعلی نورعبادیان در سال ۱۳۹۰ که سران مجاهدین اجازه  ملاقات به او ندادند

ارسال نامه های متعدد توسط آقای حکمعلی نور عبادیان به ارگان های بین المللی از ۱۳۹۰ تا ۱۳۹۷ و درخواست ملاقات با برادرش قوچعلی که نتیجه ای نداشت.

ارسال پیام ویدئویی خطاب به برادرش به دولت مردان آلبانیایی در سال ۱۳۹۸

امضای طومار درخواست خانواده ها برای ملاقات با عزیزانشان در کشور آلبانی در سال ۱۳۹۹ و ۱۴۰۰

آقای صادق کیهان متولد  1336 و اهل شهر ارومیه است. وی در سال ۱۳۵۸ با هدف تحصیل به کشور فرانسه رفت. ولی پس از مدت کوتاهی توسط عوامل عضو بگیر مجاهدین جذب این فرقه شد. ایشان در سال ۱۳۶۳ و پس از پیوستن رسمی رجوی به ارتش صدام به کشور عراق اعزام و در جریان اخراج مجاهدین از خاک این کشور، به آلبانی منتقل گردید.

خانواده آقای صادق تلاش های زیادی را کردند تا بتواند با بتوانند با ایشان ارتباط بگیرند. ولی موفق نشدند. بخشی از تلاش های این خانواده طی سالهای گذشته بشرح زیر بوده است:

دیدار آقای جعفر کیهان با نمایندگان کمیته بین المللی صلیب سرخ جهانی (آندریاس و بروس) در سال ۱۳۸۶

ارسال نامه توسط مرحوم وجیهه خباتی مادر صادق کیهان به کلنل تورلاک ـ کمپ آمریکا در عراق در تاریخ ۷ بهمن ۱۳۸۶

ملاقات آقای جعفر کیهان با مقامات صلیب سرخ (بروس جان گراهام – فردریک – آندریاس) در دفتر کمیته بین المللی صلیب سرخ در تهران در تاریخ ۸ بهمن ۱۳۸۶

نامه خانواده کیهان به سفیر جمهوری چک در تهران در اعتراض به خارج شدن نام  مجاهدین از لیست سازمان های تروریستی اتحادیه اروپا در تاریخ ۲۸ مرداد ۱۳۸۸

امضای بیانیه در محکومیت اقدامات اخیر رهبران مجاهدین در رابطه با سپر انسانی قرار دادن افراد مستقر در کمپ اشرف درتاریخ ۱۷ آذر ۱۳۸۸

ارسال نامه مجدد به کمیته بین المللی صلیب سرخ توسط آقای جعفر کیهان  در تاریخ ۱۸ مرداد ۱۳۹۱

آقای جلیل غلامزاده گلمرز متولد ۱۳۴۳ اهل شهر ارومیه می باشد. وی در سال ۱۳۶۳ برای کسب درآمد بیشتر راهی کشور ترکیه می شود ولی توسط افراد عضو بگیر فرقه رجوی در دام این سازمان گرفتار می شود. اکنون ۳۷ سال است که فرقه رجوی جلیل غلامزاده را از خانواده جدا کرده و در اشرف گرفتار شده.

خانواده جلیل تلاش های زیادی برای دیدار با او داشته اند و فقط در سال ۱۳۸۲ بصورت محدود در حالیکه چند نفر محافظ مراقب او بودند توانسته اند او را ملاقات کنند و بعد از آن تا به امروز هیچ گونه خبری از او ندارند. بخشی از تلاشهای این خانواده طی سالهای گذشته بشرح زیر است:

امضا اطلاعیه ها و نامه به ارگان های بین المللی از سالهای ۱۳۸۲ تا به امروز

نامه جلال غلامزاده به کمیته بین المللی صلیب سرخ در سال ۱۳۹۰

نگارش نامه از طرف خانواده خطاب به جلیل طی سالهای گذشته

امضای طومار درخواست خانواده ها برای ملاقات با عزیزانشان در کشور آلبانی در سال ۱۳۹۹ و ۱۴۰۰

شرکت در همایش اینترنتی انجمن نجات و آنجمن آسیلا در آلبانی در سال ۱۴۰۰

مشاهده پیام ویدئویی خانواده ها در آپارات:

مشاهده پیام ویدئویی خانواده ها در یوتیوب:

  • منبع خبر : سایت راه نو