سال ۱۴۰۳ هم با تمامی فراز و نشیب هایش گذشت و اعضای نگونبخت گرفتار در اردگاه مانز تنها تر از همیشه یکسال دیگر را هم پشت سر گذاشتند. البته تعدای هم راهی قبرستان شدند.

رهبران فاسد و بدنام مجاهدین در رویاهای ابلحانه خود از سالی که گذشت چه پیروزیهایی که نساختند و چه لفاظی هایی که نکردند اما در دنیای واقعی و بر روی زمین تنها تحول ملموس در سال ۱۴۰۳ در اردوگاه مانز البانی، پیوستن جمعی دیگر از اعضای نگونبخت فرقه ترویستی مجاهدین به مردگان این فرقه در گورستان بود.

انسانهایی که سالهای زیادی را به امید یک دیدار با عزیزانشان سپری کردند، عقده ها و حسرت هایی  که نهایتا جانشان را گرفت و  آرزوهایی که  زیر خروارها خاک مدفون گشت.

آنها هرگز موفق به دیدار خانواده هایشان نشدند، آرزوهایشان، امیدشان و حیات شان توسط رهبران فاسد و بدنام مجاهدین به یغما رفت و نهایتا آنچه که نصیب شان شد خاک سرد قبرستان آنهم در یک کشور خارجی بود.