«سیمور هرش» روزنامه نگار تحقیقی می گوید: حتی زمانیکه گروه مجاهدین خلق در فهرست گروههای تروریستی خارجی قرار داشت ، اعضای این گروه از طریق فرماندهی عملیات ویژه مشترک در «نوادا» آموزش می دیدند و در جریان رویارویی تهران و واشینگتن بر سر برنامه هسته ای ، مجاهدین خلق برای سازمان های اطلاعاتی ایالات متحده بسیار جذاب بودند.

پس از حمله آمریکا به عراق در اواخر اسفند سال ۱۳۸۱ که منجر به تصرف این کشور توسط نیروهای ناتو شد، نیروهای ائتلاف ضد ترور علیه رژیم صدام در عراق ، به همراه اعضای فرقه تروریستی مجاهدین با نیروهای آمریکایی قراردادی امضاء کردند که براساس آن، تمام سلاح های خود را در یک نقطه متمرکز کرده و تمام نفراتشان را در قرارگاه «اشرف» اسکان دهند.

این برگ سبز آمریکایی به دلیل بود که نیروهای آمریکایی، فرقه تروریستی مجاهدین را بعنوان یکی از ابزارهای خود در موازنه قدرت منطقه و بخصوص رقابت با ایران مورد استفاده قرار دهند.

واژه ترور در فرهنگ سیاسی ، از ریشه کلمه ای لاتین به معنای ترس و وحشت گرفته شده و به رفتار و اعمال فرد یا گروهی اطلاق می شود که از راه ایجاد رعب ، وحشت و با استفاده از زور می خواهند به هدف سیاسی خود برسد.

هشتم شهریور در کشورمان روز مبارزه با تروریسم نام گذاری شده. این روز مصادف است با عملیات تروریستی که در سال ۱۳۶۰ صورت گرفت و منجر به شهادت محمدعلی رجایی، رئیس جمهور و محمدجواد باهنر، نخست وزیر کشورمان و تنی چند از همراهان آنان شد.

این اقدام تروریستی به دست عوامل مجاهدین و نیروهای اطلاعاتی غرب صورت گرفت. اما در فرهنگ ترورهای صورت گرفته در ایران، واژه ای با عنوان «ترورهای هسته ای» وجود دارد که به سلسله ترورهای هدفمند علیه دانشمندان هسته ای ایران طی سالهای ۱۳۸۸ تا ۱۳۹۹ اطلاق می شود.

اگر کمی عقب تر از رویدادها بایستیم و بنگریم، مشهود است که همواره اصلی ترین حامی مجاهدین آمریکایی ها بوده اند و از اعضای این فرقه تروریستی بعنوان مزدور علیه ملت ایران استفاده کرده اند، از جمله همکاری با سیستم امنتی اسرائیل در به شهادت رساندن دانشمندان کشورمان است.

آمریکا ۱۸ خرداد ۱۳۷۶ در قالب ژستی خیرخواهانه در برابر دولت اصلاح طلبان ایران، فرقه تروریستی مجاهدین را در فهرست گروههای تروریستی قرار داد. هرچند در آن زمان برخی تلاش می کردند این اقدام آمریکا را نشانه صداقت این کشور در مبارزه با تروریسم معرفی کنند، اما خیلی زود معلوم شد این اقدام نیز مانند دیگر فعالیت های آمریکا فقط یک حرکت نمایشی برای پاسخگویی به افکار عمومی بوده است.

نزدیک شدن علنی مجاهدین به آمریکا از زمان اشغال عراق به دست آمریکا در سال ۱۳۸۱آغاز شد و مجاهدین با سرنگونی صدام به آمریکا روی آوردند. در نخستین روزهای اشغال عراق به دست آمریکایی ها، این موضوع در کاخ سفید مطرح شد که اکنون با ۵ هزار از اعضای مجاهدین که در کمپ اشرف به سر می بردند چکار می شود کرد؟

«دونالد رامسفلد» وزیر دفاع  و «دیگ چینی» معاون رئیس جمهور معتقد بودند، از این گروه باید به عنوان سلاحی در برابر جمهوری اسلامی ایران استفاده شود که هدف بعدی نئو محافظه کاران ، در قالب نقشه راه در شکل دهی به غرب آسیا بود. اگر چه همچنان این فرقه در فهرست گروههای تروریستی بود، اما پنتاگون یکجانبه افرادی را که در کمپ اشرف بودند بعنوان افرادی در نظر گرفت که تحت کنوانسیون ژنو هستند. این یعنی آنها رسما خلع سلاح شده اند و امنیت آنها ر ا نیروهای عراقی تضمین کرده اند. به عبارتی ، آمریکا از گروهی حمایت می کرد که همچنان بعنوان یک گروه تروریستی شناخته می شد.

البته «سیمور هرش» روزنامه نگار تحقیقی می گوید: حتی زمانیکه گروه مجاهدین خلق در فهرست گروههای تروریستی خارجی قرار داشت ، اعضای این گروه از طریق فرماندهی عملیات ویژه مشترک در «نوادا» آموزش می دیدند و در جریان رویارویی تهران و واشینگتن بر سر برنامه هسته ای ، مجاهدین خلق برای سازمان های اطلاعاتی ایالات متحده بسیار جذاب بودند.

در نهایت «هیلاری کلینتون» وزیر خارجه اسبق آمریکا روز ۷ مهر سال ۱۳۹۱ رسما فرقه تروریستی مجاهدنی را از فهرست سازمان های تروریستی این وزراتخانه خارج کرد.

«گلناز اسفنداری» در پایگاه خبری «رادیو فردا» وابسته به سازمان سیا نوشت؛ در ۲۲ فروردین ۱۳۹۲ مدت کوتاهی بعد از خروج سازمان مجاهدین خلق از لیست تروریستی آمریکا، به میزبانی «سونا صمصامی» نماینده این گروه در ایالات متحده زنی ریز نقش با روسری آبی و کت و شلوار آبی دفتر خود را با فاصله کمی از کاخ سفید افتتاح و با چای و شکلات و تنقلات ایرانی از مهمانان خود پذیرایی کرد. در این مراسم مهمانان ویژه ای منجله ژنرال «جیمزجونز» مشاور امنیت ملی سابق باراک اوباما سخنرانی کردند.

اگرچه این تغییر رویکرد ، بازی با واژه «تروریسم»  را بهتر آشکار می سازد اما با نگاهی به سابقه فعالیت های مجاهدین از سال ۱۳۷۶ تاکنون، به راحتی متوجه می شویم که حضور در فهرست تروریستی هیچ گاه محدودیتی برای مجاهدین ایجاد نکرده است و می توان اینگونه تحلیل کرد که خروج از این فهرست ، به آمریکا اجازه می دهد تا حمایت های خود از این گروه را به صورت آشکار عملی سازد.