پنجم آبان‌ماه امسال ۱۰ نفر از جوانان این مرز و بوم که  از سربازان و نیروهای کادر فراجا بودند، به دست تروریست‌های مزدور تحت فرمان اسرائیل  در شهرستان تفتان به شهادت رسیدند.

تنها ۱۴ ساعت بعد از اقدام تروریست‌ها در منطقه گوهر کوه تفتان، و با آغاز رزمایش مشترک نیروهای امنیتی با نام «شهدای امنیت» محل اختفای آنان شناسایی و کشف گردید و بلافاصله توسط پهپادهای رزمی نیروی زمینی سپاه مورد هدف قرار گرفت که به هلاکت ۴ تروریست و دستگیری تعدادی از آن‌ها انجامید.

شامگاه روز  سه شنبه ۱۵ آبان ماه نیز، حدود ساعت هشت شب، ارتش پاکستان و با همکاری نیروهای ایران در منطقه مرزی شهرستان سراوان به صورت مشترک یک حمله هوایی سنگین بر علیه این گروه ترورریستی جیش الظلم تحت امر اسرائیل  انجام می‌دهند که براثر آن، ۱۲ نفر از اعضای این گروه تروریستی کشته و چهار نفر نیز زخمی شدند.

اما  در این میان آنچه که توجهات را به خود جلب می کرد جیغ های بنفش و آه و فغان رجوی ، مردک کوتوله و بیمار مجاهدین از کشته شدن تعدادی از تروریست های جیش الظلم  بود که وی آنها را  «برادر» خویش می نامید. بنحویکه بیانیه رسمی این تروریست ها  نیز در سایت رسمی این فرقه درج گردید!

البته علت این سوز و گداز روشن و واضح است. هرچند رجوی سعی می کند مثل کبک سرش را زیر برف کرده و فکر کند کسی وی را نمی بیند.

رجوی چند سالی است که با عنوان  دهان پر کنی بنام «کانون های شورشی» در داخل کشور مانور می دهد.  اما بعد از چند سال که تق آن درآمد و مرزهای غربی کشور هم  از وجود تجزیه طلبان مزدور پاکسازی شد، تروریست های جیش الظلم به تنها نقطه امید این فرقه تروریستی در جنوب شرق کشور تبدیل گردید و تلاش کرد در همکاری نزدیک با این گروه تروریستی بویژه در فضای مجازی ، امنیت  استان سیستان و بلوچستان را در معرض خطر قرار داده  و برای عوامل خود و دیگر تروریست های جانی جای پایی ایجاد کند.

اما شکست سنگین تروریست های جیش الظلم در این استان ، تمامی رشته های رجوی را پنبه  کرد و بازهم او را چند گام به عقب راند تا بار دیگر در یک دور باطل همچنان به هذیان گویی خود تا مرگش  ادامه دهد.