قاسم واعظی پس از سه سال اسارت و شکنجه توسط عراقیان نهایتا به همراه تعداد دیگری از اسرای جنگی به سازمان تروریستی «مجاهدین» از سوی صدام هدیه داده شد. تا حیاتشان به شکل دیگری از اسارت و بندگی و اینبار در اردوگاه فرقه رجوی در قرارگاه اشرف ادامه یابد.

قاسم واعظی جمعی لشگر پیاده  ۷۷ خراسان بود که در جبهه فکه در سال ۱۳۶۴ در نبرد با نیروهای عراقی که اعضای «مجاهدین» نیز آنان را همراهی می کردند اسیر و به اردگاه های اسرای جنگی صدام منتقل گردید.

آقای رسول واعظی با حضور در دفتر انجمن نجات استان آذربایجان غربی نگرانی عمیق خود و خانواده شان را از سلامتی برادرشان، سرباز اسیر قاسم واعظی در زلزله اخیر که در چند کیلومتری اردوگاه «مجاهدین» در تیرانا رخ داد ابراز کردند. ایشان گفت؛ مایه تاسف است که رجوی تاکنون از اعلام اسامی کشته شدگان و زخمی های احتمالی این حادثه خودداری کرده و اجازه تماس به بازماندگان این حادثه با خانواده هایشان را نداده است.

مسئول انجمن نجات استان نیز ضمن توضیحاتی از آخرین وضعیت فرقه رجوی در آلبانی گفتند؛ سران فرقه رجوی سعی می کنند با تبلیغات رسانه ای مبنی بر کمک به زلزله زدگان مردم  آلبانی توسط این گروه، افکار عمومی از تعداد کشته ها و زحمی ها ناشی از زلزله در اردوگاه «مجاهدین» را منحرف کنند.

چرا که مصاحبه اخیر خبرنگار سایت خبری «بالکنزپست» که با یکی از مجروحین «مجاهدین» در بیمارستانی در آلبانی انجام داده حاکی از خسارات سنگین به اردوگاه این گروه در نزدیکی تیرانا است.

البته سکوت ارگانهای بین المللی حقوق بشری نیز در این میان قابل تامل است که چگونه با نگاهی دوگانه به موضوع حقوق بشر و تروریسم مانع از دسترسی خانواده ها به وضعیت نگران کننده فرزندانشان در اردوگاه این گروه در آلبانی می شوند.

بهرحال ایشان ابراز امیدواری کردند که تحت فشار دولت آلبانی و ارگانها حقوق بشری درب این اردوگاه باز شده و خانواده ها اجازه یابند بدون حضور مامورین فرقه رجوی با فرزندان اسیرشان  ملاقات کنند.

در پایان این دیدار آقای رسول واعظی توضیحاتی نیز از تلاش های این خانواده که در راستای رهایی برادر اسیرشان از بند فرقه رجوی از زمان سقوط صدام حسین صورت گرفته را دادند. و تاکید کردند این مسیر را همچنان ادامه خواهند داد.

قاسم واعظی قوشجی متولد ۱۳۴۵ است. او نیز مثل هر جوان دیگری حمله صدام به کشورش را برنتابید و در سن ۱۸ سالگی به سربازی رفت تا در جبهه های نبرد بر علیه نیروهای صدامیان بجنگد.

قاسم واعظی جمعی لشگر پیاده  77 خراسان بود که در جبهه فکه در سال ۱۳۶۴ در نبرد با نیروهای عراقی که اعضای «مجاهدین» نیز آنان را همراهی می کردند اسیر و به اردگاه های اسرای جنگی صدام منتقل گردید. قاسم پس از سه سال اسارت و شکنجه توسط عراقیان نهایتا به همراه تعداد دیگری از اسرای جنگی به سازمان تروریستی «مجاهدین» از سوی صدام هدیه داده شد. تا حیاتشان به شکل دیگری از اسارت و بندگی و اینبار در اردوگاه فرقه رجوی در قرارگاه اشرف ادامه یابد.

خانواده واعظی هیچ اطلاعی از وضعیت برادرشان در عراق نداشتند. تا اینکه دولت و ارتش عراق در طول سه هفته پس از حملهٔ آمریکا و هم‌پیمانانش در تاریخ ۲۰ مارس ۲۰۰۳ (۲۹ اسفند ۱۳۸۱) یعنی در ۲۱ فروردین ۱۳۸۲ نابود شدند.

در این میان تشکیلات رجوی که سالهای سال در خدمت ارتش صدام در حال خیانت به کشورشان بودند اینبار تحت حمایت ارتش آمریکا موقتا از مجازات مردم ایران جان سالم بدر بردند.

سرازیر شدن خانواده هایی که فرزندانشان دربند فرقه رجوی گرفتار آمده بودند به عراق و تجمع در مقابل قرارگاه اشرف بیش از هر زمان دیگری چهره کریه و ضد ایرانی و ضد انسانی «مجاهدین» را به نمایش گذاشت.

در سال ۱۳۸۲ شرایطی فراهم شد که آقای سهراب واعظی برادر دیگر آقای رسول واعظی بهمراه مادر و سه خواهرش به دیدار فرزند سرباز اسیرشان قاسم بروند.

آقای رسول واعظی می گوید: مسئولین فرقه رجوی وقتی دیده بودند که هدف خانواده ما صرفا دیدن فرزندشان است و مجاهدین را عامل این بدبختی و خیانت به کشور و ملت می دانند، لذا هرگز اجازه ندادند که قاسم با خانواده اش تنها باشد و  همیشه تعدادی از عوامل فرقه رجوی در جریان ملاقات حضور داشتند. لذا  آنها اجازه نداده بودند که خانواده واعظی قاسم را با خود به ایران بازگردانند.

بعد از این ملاقات خانواده واعظی با دست خالی به ایران بازگشت. ولی آنان بار دیگردر شهریور ۱۳۸۹ برای بازگرداندن فرزند اسیرشان به ایران به عراق رفته و در مقال قرارگاه اشرف حضور می یابند. ولی سران فرقه رجوی دیگر اجازه ملاقات به آنها با قاسم را نمی دهند. بعبارتی  قاسم هرگز از حضور خانواده خود برای بار دوم در مقابل قرارگاه اشرف مطلع نشد.

خانواده آقای واعظی علیرغم مشقات فراوان هرگز انگیزه خود را از دست ندادند. در اینها بخشی از فعالیت های این خانواده برای آزاد سازی فرزندشان از دست فرقه رجوی آورده می شود.

  • دیدار با نمایندگان کمیته بین المللی صلیب سرخ (آندریاس و بروس) در تاریخ ۲۸/۱۰/۱۳۸۵
  • شرکت در همایش انجمن نجات و تظاهرات علیه دولت انگلستان در تهران در مرداد ماه ۱۳۸۷
  • ارسال نامه اعتراضی علیه اقدامات ضد انسانی فرقه رجوی بهمراه جمعی دیگر از خانواده ها به دبیرکل سازمان ملل متحد در تاریخ شهریور ۱۳۸۷
  • ارسال نامه توسط خواهران قاسم واعظی اسیر در فرقه رجوی به کمیته بین المللی صلیب سرخ در آذر ماه سال ۱۳۹۰
  • ارسال نامه توسط آقای رسول واعظی به همراه سه خواهرش به برادرشان قاسم در مرداد ماه ۱۳۹۴ که هیچ پاسخی دریافت نکردند.
  • امضاء نامه اعتراضی به کمیساریای عالی امور پناهندگان سازمان ملل به همراه ۶۴ خانواده دیگر در استان آذربایجانغربی
  • امضا نامه اعتراضی به ژان مارک آیرو وزیر امور خارجه وقت فرانسه به همراه جمعی دیگر از خانواده های استان در بهمن ماه ۱۳۹۵
  • نویسنده : سردبیر
  • منبع خبر : سایت راه نو