رجوی حق دارد بخشی از ثروت های بادآورده خود از سالیان مزدوری به صدام حسین را در اختیار دولت فقیر آلبانی قرار دهد. چرا که، هیچ کشور اروپایی و حتی خود آمریکا هم حاضر به پذیرش آنان در خاک خودشان نشدند.
سایت رسمی «مجاهدین» خبری تحت عنوان «دیدار خانم کرو مازی همسر رئیس جمهور آلبانی از اشرف۳» و ملاقات با مریم رجوی در نهم بهمن ۹۸ برابر با ۲۹ ژانویه ۲۰۲۰ را با آب و تاب فراوان درج کرد.
بدین ترتیب مریم رجوی بار دیگر اوهام چندین ساله خود بعنوان «رئیس جمهور منتخب» که بطور واقعی «ملکه» اجباری ۲۵۰۰ عضو سالخورده و بیمار فرقه «مجاهدین» در آلبانی است را به نمایش گذاشت.
در این دیدار مریم رجوی که دل پری از کشورهای اروپایی بویژه فرانسه بدلیل اخراج وی و سایر اعضای «مجاهدین» از این کشور را دارد، گفت: رفتار آلبانی باید سرمشقی برای همه کشورها به ویژه در اروپا باشد!
آلبانی کشوری است که تماما تحت فرمان ایالات متحده آمریکاست. البته اسرائیل نیز در روابط خارجی این کشور بینقش نیست.
ضمن اینکه افزایش سرمایهگذارهای بنیادهای دینی – به ویژه نهادهای نزدیک به سلفیهای عربستان سعودی – باعث شده است، در جریان جنگ داخلی سوریه، حدود ۱۵۰ شهروند آلبانی به گروههایی مانند داعش یا جبهه النصره (زیر مجموعه القاعده)بپوندند.
بنابراین تمامی ویژگیهای بالا شرایط مناسبی را برای حضور فرقه رجوی در این کشور کوچک و فقیر را فراهم کرده است.
کشور آلبانی، در فاصله سالهای ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۶ و بعد از ماهها تلاش سران فرقه رجوی برای ماندن در خاک عراق، به میزبان دور از انتظار سازمانی تبدیل شد که از سال ۲۰۰۳ و در پی سقوط صدام حسین در عراق، بزرگترین حامیاش را از دست داد.
هرچند سالها در عراق بعد از صدام تلاش کرد با حمایت های تبلیغاتی و میدانی از بعثیون و نیروهای داعش به دوران طلایی خود بازگردد.
بنابراین رجوی حق دارد بخشی از ثروت های بادآورده خود از سالیان مزدوری به صدام حسین را در اختیار دولت فقیر آلبانی قرار دهد. چرا که، هیچ کشور اروپایی و حتی خود آمریکا هم حاضر به پذیرش آنان در خاک خودشان نشدند. و تنها کشور آلبانی بود که به دستور آمریکا، اعضای سرگردان «مجاهدین» را در خاک خود پذیرفت.
اما اینکه چرا مریم رجوی هر از چند گاهی به اینگونه مانورهای مضحک دستک می زند قابل فهم و مسبوق به سابقه است.
زمانی که پای مریم رجوی به کاخ صدام باز شد و توانست مدتی را در جوار «رغد» دختر صدام حسین دیکتاتور در خاک عراق سپری کند گویی به تمامی آرزوهایش رسیده بود.
بنحویکه شخص مسعود رجوی هم آنرا «تحولی مبارک» خوانده و با آب و تاب فراوان در نشست ها نقل می کرد. تا جایگاه و تاثیر گذاری مریم رجوی برای اعضای سازمان را گوشزد کرده باشد!
بدین ترتیب باید گفت تا کجا سران فرقه رجوی با اهداف پلید دیکتاتور عراق همسویی داشته و در خدمت این پلید بودند که اینچنین از مریم رجوی در کاخ صدام از سوی دخترش مورد استقبال قرار می گرفت.
این زنیکه ابله که گویی نافش را با مزدوری و در کنار این یا آن مرد و یا زن بیگانه بودن بریده اند، حال به حضور در کنار همسر رئیس جمهور کشوری افتخار می کند که هیچ تاثیری در سیاست های جهانی بویژه در ارتباط با ایران ندارد.
بنابراین باید پرسید: اینگونه مانورها و دلقک بازیهای بی محتوا که صرفا مصرف داخلی و تبلیغاتی صرف برای مریم رجوی دارد تا کجا می خواهد ادامه یابد؟
البته به زودی جاذبه های گردشگری کشور کوچکی مثل آلبانی برای مریم رجوی پایان خواهد یافت.
کارناوال چند روزه در اردوگاه «مجاهدین» در آلبانی با نقش اولی مریم رجوی در هفته آخر تیرماه ۱۳۹۸، دیدار مریم رجوی با آسیبدیدگان زلزله آلبانی در هفتم دیماه ۹۸ و امضاء سند برادر خواندگی شهرداری مانز آلبانی از سوی «محرم سول (Muharrem sula) » شهردار مانز با اشرف ۳ !، حضور مریم رجوی در مراسم میلاد مسیح در کلیسای کاتولیک تیرانا در دیماه ۹۸، و اکنون دیدار با خانم «کرو مازی» همسر رئیس جمهور این کشور خانم کرو مازی ، از جمله موارد سرگرم کننده برای وی در آلبانی محسوب می شود.
بنابراین همه بازیهای بی خاصیت سیاسی که صرفا در محدوده جغرافیای کشوری کوچک مثل آلبانی پدید آورده می شوند، سرپوشی به این واقعیت تلخ است که آلبانی نه ابتدای راه بلکه فاز پایانی حیات «مجاهدین» است که تلاش می شود وضعیت فلاکت بار این گروه در اذهان اعضای نگون بخت این فرقه در واپسین روزهای زندگی شان به ورطه فراموشی سپارده شده و سختی گذر ایام حس نشود.
- نویسنده : سردبیر
- منبع خبر : سایت راه نو
Monday, 20 January , 2025