اکنون برادرم بالای 50 سال سن دارد و دوران سالمندی خود را می گذراند  و بیش از هر زمان دیگری به بودن در کنار خانواده اش احتیاج دارد. او نه همسری دارد و نه فرزندی و این بزرگترین ظلم و شکنجه در حق عزیزان ما توسط  سران فرقه مجاهدین است.

آقای علیرضا فرجی پور از شهرستان نقده با ارسال نامه ای به مقامات دولت آلبانی از آنان خواست تا قبل از اینکه دیر شود شرایط دیدار خانواده ها با عزیزانشان در اردوگاه مانز تحت کنتزل فرقه تروریستی مجاهدین برایشان فراهم شود.

ایشان گفتند؛ در حال حاضر هیچ اطلاعی از وضعیت برادرم محمدرضا ندارم. خانواده ما تلاش های زیادی را برای دیدار با برادرم از طرق مختلف انجام داد  ولی عملا به نتیجه ای نرسیدیم. اکنون ۴۲ سال است که سران فرقه رجوی ما را از دیدار با برادرم محروم کردند. پدر و مادرم از حسرت دیدار با محمدرضا دار فانی را وداع گفتند و اکنون ما هم همچنان در حسرت دیدار با وی بسر می بریم.

مقامات دولت آلبانی باید وضعیت خانواده ها و انتظارات آنان را درک کنند، حضور یک فرقه تروریستی در دل یک کشور آزاد و دموکراتیک بدور از اخلاقیات و انسانیت است.

اکنون برادرم بالای ۵۰ سال سن دارد و دوران سالمندی خود را می گذراند  و بیش از هر زمان دیگری به بودن در کنار خانواده اش احتیاج دارد. او نه همسری دارد و نه فرزندی و این بزرگترین ظلم و شکنجه در حق عزیزان ما توسط  سران فرقه مجاهدین است.

محمدرضا فرجی پور

آقای علیرضا فرجی پور بار دیگر تاکید کردند؛ ما خواستار نظارت کمیسیاریای عالی پناهندگان در خصوص کمپ مجاهدین در کشور شما هستیم. این اردوگاه باید تحت نظارت ارگانهای بین المللی و حقوق بشری قرار گیرد تا اعضای محصور در این اردوگاه بتوانند انتخابی آزادانه برای آینده خود داشته باشند.

در آخر نیز خطاب به مقامات دولت آلبانی گفتند؛  شرایط دیدار ما با عزیزانمان در اردوگاه مانز در کشورتان را  فراهم کنید تا نامتان در اذهان مردم ایران به نیکی  یاد شود.

لازم به یادآوری است که آقای فرجی پور در مهر سال ۱۴۰۲ نیز نامه ای برای دیدار با برادش به مقامات آلبانی ارسال کرده بود.

  • منبع خبر : سایت راه نو