امروز صبح آقای مصطفی ارمکان برادر قادر ارمکان، از اعضای دربند فرقه رجوی که اخیرا از این گروه اعلام جدایی کرده است در دفتر انجمن نجات استان آذربایجانغربی حضور بهم رسانده و با مسئول انجمن نجات این استان در ارتباط با آخرین وضعیت فرقه در آلبانی و اسرای دربند این گروه به گفتگو پرداخت.
در این گفتگو مسئول انجمن نجات از آخرین وضعیت مجاهدین در کشور آلبانی توضیحاتی را ارائه داد و اینکه در حال حاضر این گروه در بدترین وضعیت تشکیلاتی خود در آلبانی بسر می برد. مجاهدین برای جلوگیری از فرار اعضا و دسترسی مسئولین ارگانهای حقوق بشری به آنان، اعضا را در اردوگاهی در دور از مرکز شهر در منز آلبانی قرنطینه کرده اند. اخبار بدست آمده از درون فرقه حاکی از اعتراضات مستمر بر محدویت های بوجود آمده و بحرانی بودن وضعیت جسمی و افزایش بیماری های صعب العلاج مثل سرطان و . . . در بین اعضاء محصور در این اردوگاه است. بنحویکه باعث افزایش مرگ و میر در بین آنان شده است. و هر روز خبر مرگ یکی از آنان در این اردوگاه میرسد. از جمله علیاکبر کلاته میمری از جمله افراد این اردوگاه بود که در سن ۵۴ سالگی در روز دوشنبه ۲۶فروردین ۹۸ در بیمارستانی در آلبانی بدلیل ابتلا به بیماری سرطان درگذشت.
در پهنه سیاسی هم با توجه به اینکه با تحریم های آمریکا بر علیه مردم ایران همگام شدند و در سیل اخیر نیز بدلیل همین تحریم ها خیلی از کمک های خارجی بدست مردم سیل زده کشورمان نرسید، تنفر عمیق ایرانیان داخل و خارج از کشور را بهمراه داشت. ضمن اینکه هجمه رسانه های خارجی به دولت های غربی بدلیل استفاده ابزاری از این گروه که مورد تنفر مردم ایران هستند هم بر منفوریت و بی اعتباری هر چه بیشتر این گروه در داخل کشور صحه گذاشت.
آقای مصطفی ارمکان در این گفتگو مراتب اعتراض خود به ارگانهای بین المللی، صلیب سرخ و همچنین دولت آلبانی اعلام کردند. ایشان گفتند علیرغم ادعاهای این ارگانها در حمایت از حقوق بشر و . . . آنچه که در عمل اتفاق می افتد سکوت معنا دار چنین ارگانهایی در نقض مدام اولیه حقوق انسانها توسط مجاهدین است. گروهی که روزی در لیست گروههای تروریستی آمریکا، اروپا و استرالیا گنجانده شده بود.
وی در ادامه افزود؛ چرا باید برادر من که اکنون مدتی است از فرقه مجاهدین در آلبانی جدا شده است، همچنان بلاتکلیف در این کشور باقی بماند. برادر من قادر ارمکان در مراجعات مکرر به مسئولین ذیربط در آلبانی همچنان اجازه بازگشت به ایران را بدست نیاورده است.
مادر پیر و بیمار، خواهران و برادرانش، زن و فرزندانش سالهاست از دیدن وی محروم هستند. اکنون که شرایط مناسبی برای بازگشت وی به آغوش خانواده اش فراهم شده است جای تاسف است که عواملی آشکار و پنهان مانع از بازگشت قادر به ایران می شوند.
- نویسنده : سردبیر
- منبع خبر : سایت راه نو
Saturday, 15 February , 2025