آیا آنهایی که سنگ آمریکا را به سینه می زنند تصور می کنند اگر نظام جمهوری اسلامی سرنگون شود ایران بهشت خواهد شد. گویند مشت نمونه خروار، می توانید همه جاهایی که آمریکایی ها مردم را وادار کردند بر علیه نظام خود شورش کنند را ببینید و ببینید که مردم این کشورها چه بهشتی را انتظار داشتند و چه جهنمی نصیبشان شد.
مقامات آمریکایی چند روزی است خود را داعیه (می دانم اصل ضرب المثل دایه است اما چون به نظر بنده دایه بسیار محترم تر از این است که اسمش را بخواهیم در این مورد استفاده کنیم از نام دایه استفاده نکردم) ملت ایران شده اند.
آقای آذری جهرمی را به لیست تحریم شدگان آمریکا اضافه کرده اند و به نوعی یک مدال افتخار به وی داده اند تا به باشگاه تحریم شده ها بپیوندد.
بله امروزه آمریکایی ها آنقدر ماجرای تحریم بر علیه دیگران را به سخره گرفته اند که قبح ماجرا ریخته و بر عکس هر کسی به این لیست اضافه می شود به خود می بالد که حتما کار صحیحی را انجام داده تا دشمن اینقدر به او ارادت پیدا کرده.
قبل از آقای جهرمی بسیاری از مقامات ایرانی دیگر نیز در این باشگاه حضور داشتند و علاوه بر همه اینها کل ملت ایران عضو این باشگاه هستند.
به نظر می رسد اگر کسی حق داشته باشد که به دنبال احقاق حقوق ملت ایران باشد ایالات متحده آمریکا نه فقط در آخر صف جایی ندارد بلکه حتی مجاز به ورود به صف مدعیان نمی باشد.
مقامات آمریکایی صدها بار اظهار داشته اند که هر قدمی را بر می دارند برای احقاق منافع ملی آمریکا (نه ایران و نه دیگر کشورها) می باشد.
دولت آقای ترامپ هم که علنا به دنبال آن است که بقیه کشورها را ذلیل کند تا آمریکا عظمت پیدا کند.
ظاهرا مقامات آمریکایی متوجه نیستند که مردم جهان کلمه به کلمه حرف هایشان در مورد کشورشان را رصد می کنند، همین چند ماه پیش بود که آمریکایی ها تهدید کردند تصمیم دارند کلیه ارتباطات ایران با جهان را تحت تحریم قرار دهند و ایران را از دسترسی به اینترنت منع کنند.
روز ششم آبان یعنی سه هفته پیش هم دستور العمل بررسی قطع کردن دسترسی مردم ایران به شبکه جهانی را صادر کردند.
بعد حالا داعیه مردم ایران شده اند.
آیا مقامات آمریکایی حتی صحبت های خود را به یاد ندارند.
در پی همین ماجرا هم وزارت خزانه داری آمریکا به شرکت های آمریکایی دستور داد تا هرگونه همکاری خود با ایرانی ها را قطع کنند و شرکت هایی که قرار بود بدون توجه به سیاست به جهانیان خدمات ارائه کنند ارتباط خود نه فقط با شرکت های ایرانی بلکه حتی مردم ایران هم شروع کردند قطع کردن.
آیا آقای ترامپ و آقای پمپئو که امروزه داعیه دفاع از حقوق ملت ایران شده اند همان هایی نیستند که کاری کردند تا مریضان ایرانی نتوانند دیگر به دارو دست رسی داشته باشند و بیمارستان های ایران نتوانند تجهیزات پزشکی دریافت کنند؟
آیا اینها همانهایی نیستند که نه فقط سفر ایرانی ها به آمریکا را محدود کردند بلکه سفر هر کسی که به ایران سفر می کند را محدود کردند.
آیا همین ها افرادی نیستند که بارها اعلام کردند فشار حد اکثری را می خواهند بر مردم ایران وارد کنند تا بر علیه نظام و حکومت خود شورش کنند و خوب طبیعتا ایران را به چیزی مانند عراق یا لیبی یا سوریه تبدیل کنند.
قطعا هم در پی آن آقای ترامپ بیرون خواهد آمد و اعلام خواهد کرد برای سرنگونی نظام جمهوری اسلامی در ایران ما هفت هزار و پانصد ملیارد دلار هزینه کردیم پس باید نیروهای خود را در مناطق نفت خیز ایران منتشر کنیم و تا هفت هزار و پانصد ملیارد دلار با سود و هزینه حقوق سربازان ما را پس نداده اند آنجا را ترک نخواهیم کرد.
شاید هم بیایند و بگویند نفت ایران کفاف نمی دهد و ما همه منابع خدادادی ملت ایران را هم می خواهیم.
آیا آنهایی که سنگ آمریکا را به سینه می زنند تصور می کنند اگر نظام جمهوری اسلامی سرنگون شود ایران بهشت خواهد شد.
گویند مشت نمونه خروار، می توانید همه جاهایی که آمریکایی ها مردم را وادار کردند بر علیه نظام خود شورش کنند را ببینید و ببینید که مردم این کشورها چه بهشتی را انتظار داشتند و چه جهنمی نصیبشان شد.
بحث بنده فقط منطقه خاورمیانه نیست بلکه حتی مثلا کشورهای اروپای شرقی و یا آمریکای لاتین و یا …
بنده به هیچ وجه موافق سرکوب هیچ اعتراضی نیستنم و باور دارم همه مردم حق دارند نظر خود را در مورد هرگونه مساله ای که روی زندگی آنها تاثیر می گذارند ابراز نمایند و شدیدا مخالف خشونت می باشم، اما به هر حال اعتراضات هم آداب و اصولی دارد که حد اقل آن حفظ اموال عمومی و عام است.
آیا اعتراض یعنی حمله کردن به مغازه و یا فروشگاه مردم؟
آیا اعتراض کردن یعنی آتش زدن بانک هایی که پول مردم در آن هست و به خطر انداختن جان ساکنین محدوده بانک و آتش زدن خانه مردم معمولی است؟
آیا اعتراض کردن یعنی حمله و آتش زدن ماشین راننده ای که برای تامین زندگی زن و بچه خود به خیابان ها زده تا چند مسافر پیدا کند؟
آیا…
بله ممکن است در برخی موارد انتقاداتی هم به رفتار مسئولان داشته باشیم.
من خود باور دارم ماجرای افزایش قیمت سوخت کار صحیحی بود که در زمان و به شکل ناصحیحی اجرا شد، اما به خوبی می دانم که اگر راهکار دیگری وجود داشت قطعا دولت آقای روحانی سه ماه مانده به انتخابات مجلس چنین تصمیمی را نمی گرفت، همچنین بخوبی می دانم حفظ ثبات و امنیت کشور یک مساله است و بحث اعتراض بحث دیگری.
بسیاری از بچه ها رفتار مادران خود در مراحلی از زندگی را قطعا به یاد دارند.
بعضی وقت ها مادر ها بچه ها را می زنند یا با فحش و تشر با آنها حرف می زنند، در خفای خود هم گریه می کنند که چرا بچه ام را زده ام یا نکند فحاشی من روی شخصیت او تاثیر بگذارد و بچه ام آذرده خاطر شود، اما قطعا متوجه هستند در شرایطی که باید ورود می کردند و بچه خود را از انجام کار اشتباهی که به ضرر آنها تمام می شود حمایت کنند.
وقتی که آن بچه متوجه نیست که دارد کاری می کند که ممکن است بعد ها برایش گران تمام شود یا شاید عواقب جبران ناپذیری داشته باشد.
بعضی وقت ها حتی مادران و پدران فرزندان خود را از خروج از خانه و یا حتی تماس گرفتن با دوستان ناباب منع می کنند.
آیا می توان این رفتار ها را به حساب دشمنی مادر و پدر با فرزند گذاشت؟
حکومت ها هم همین هستند.
مردم در انتخابات تصمیم می گیرند که فردی را رئیس جمهوری کنند و افراد دیگری را به مناصب دیگر مانند مجلس و شورای شهر و … منصوب کنند.
اگر احیانا این افراد کار خود را صحیح انجام ندادند فقط خودشان مقصر نیستند بلکه تک تک آنهایی که به آنها رای دادند هم در این ماجرا سهیم می باشند و آنها نمی توانند بیایند و بگویند یک سال پیش رای دادم اشتباه کردم پروسه دمکراسی را قبول ندارم همین الآن باید همه چیز دوباره تغییر کند.
از کجا می دانند این تصمیم آنها در مقایسه با تصمیم قبلی صحیح تر است.
آیا اگر هر چند ماه یکبار مردم بخواهند حکومت ها را زیر و رو کنند فکر می کنید سنگ روی سنگ بند می شود؟
قطعا اگر این ماجرا صحیح باشد خود آمریکایی ها اولا تر هستند تا ترامپ ودولت او را سرنگون کنند، به هر حال آمار خودشان اشاره می کند که بیش از ۶۰% آمریکایی ها نه به ترامپ رای داده اند و شدیدا با رفتارها وتصمیمات او مخالف هستند، ولی به هر حال ایشان از طریق رای های الکترال رییس جمهوری شد و فعلا تا پایان دوره اش همه باید صبر کنند، البته اگر کنگره وی را برکنار نکند.
فقط یک نکته بسیار مهم است و آن اینکه اگر آمریکایی ها بگویند ماست سفید است حتما باید شک کرد.
شاید صادقانه ترین عکس العمل نسبت به ماجرای اتفاقات اخیر در ایران را آقای برایان هوک مسول میز ایران در وزارت خارجه آمریکا ابراز داشته که گفته “ما از آنچه در ایران می گذرد خوشحالیم“.
بله آنها از بدبختی و کشتار مردم ایران خوشحال می باشند، پس عاقل باید بقیه ماجرا را خود تحلیل کند.
Sunday, 13 October , 2024