امروز آقای اصغر عباسی برادر سرباز اسیر خلیل عباسی در دفتر انجمن نجات استان آذربایجان غربی حضور یافت و از مسئول انجمن نجات استان خواست تا بار دیگر اعتراض وی و خانواده شان را به انتقال اجباری برادر اسیرش از اردگاه اسرای صدام  به اروگاه های اجباری «مجاهدین» در اشرف و لیبرتی در خاک عراق و اکنون در آلبانی به مجامع بین المللی حقوق بشر برساند.

خلیل عباسی متولد ۱۳۴۸ و اهل میاندوآب است. وی پس از گرفتن مدرک دیپلم در سال ۱۳۶۷ به خدمت سربازی اعزام گردید. محل خدمت وی لشگر ۶۴ ارومیه در منطقه فکه بود. خلیل عباسی در حمله نیروهای عراقی که اعضای «مجاهدین» نیز آنان را همراهی می کردند، به اسارت درآمد و سپس به اردوگاههای اسرای عراقی در خاک عراق منتقل گردید. وی نیز همانند سایر اسیران در بند، تحت انواع شکنجه های روحی و روانی قرار گرفت. مدتی بعد خلیل عباسی به همراه تعداد دیگری از اسرا در قبال خوش خدمتی های شخص رجوی و شراکت در قتل و جنایات صدام حسین، از سوی دیکتاتور عراق به این گروه بخشیده شد. تا  اسارت دیگری در خاک عراق و اینبار در اردوگاه اجباری  اشرف را تجربه کند.

در سال ۱۳۸۲ و بعد از سقوط صدام حسین، آقای عبدالله عباسی پدر خلیل عباسی موفق شد برای مدت کوتاهی فرزندش را در اسارتگاه اشرف ملاقات کند. آقای عبدالله می گوید، آنها هرگز اجازه ندادند فرزندم را خصوصی ملاقات کنم. خلیل در حالیکه دو زندانبان در دو سویش نشسته بودند با من صحبت می کرد. از چهره فرزندم بخوبی می دانستم که او راحت نیست و نمی تواند حرفهایش را به من بزند. و پس از مدت کوتاهی نیز او را برداشته و بردند و تنها با نگاهم در حالی که حسرت بودن در کنار فرزندم بعد از سالها دوری  درونم را پر کرده بود او را بدرقه کردم.

آقای اصغر عباسی ادامه دادند: تنها خواسته ما برقراری ارتباط تلفنی و دیدار حضوری با برادرمان است. حقی که در تمامی مجامع بین المللی و حقوق بین الملل برای خانواده زندانیان به رسمیت شناخته شده است.

خانواده آقای خلیل عباسی طی سالهای اخیر تلاش های زیادی را کردند تا فرزندشان را از دست این فرقه ضاله و بدنام رجوی نجات دهند. ولی هنوز موفق به اینکار نشدند. برخی از اقدامات این خانواده به قرار زیر است:

• خرداد سال ۱۳۸۴ : امضای بیانیه اعتراضی به حصر خلیل عباسی توسط مجاهدین در اردوگاه این گروه آلبانی به دیده بان حقوق بشر
• مرداد سال ۱۳۸۸: امضای بیانیه اعتراضی به همراه تعدادی دیگری از خانواده ها به صلیب سرخ جهانی
• آبان سال ۱۳۸۸: دیدار با نماینده صلیب سرخ جهانی در دفتر انجمن نجات استان آذربایجان غربی

آقای خلیل عباسی با توجه به اینکه بدلایل کاری در گردهمایی قربانیان فرقه رجوی که ۱۶ مهر ۱۳۹۸ در دفتر انجمن نجات برگزار گردید حضور نداشتند ولی مصرانه خواستند تا بیانیه پایانی این گردهمایی را امضا کنند تا سهمی هرچند کوچک در جدال با فرقه رجوی برای آزادی برادرش داشته باشد.

در این حضور صمیمانه مسئول انجمن نجات نیز ضمن تشریح آخرین وضعیت «مجاهدین» به روایت واقعی اخیر یک شهروند آلبانیایی اهل روستای مانز (manez) به خبرنگار روزنامه تیرانا تایمز از «مجاهدین» در اردوگاه این  گروه در آلبانی اشاره کرد که چگونه مایه تعجب و حیرت همگان در این روستا شده اند.

تشکیلاتی که روزی شعارهای آزادیخواهانه اش گوش فلک را کرد حال طی دهه ها خیانت و جنایات بی شمار در حق مردم ایران به روزی افتاده است که نه تنها کسی فریادرسشان نیست بلکه  مردگانشان را هم شبانه از آسایشگاه هایشگاه جمع آوری و  از ترس مردم روستای نزدیک این اردوگاه که «مجاهدین» را غیر مسلمان می دانند در دل شب به خاک می سپارند.