امروز آقای قادر رحمانی عضو پیشین مجاهدین در دفتر انجمن نجات استان آذربایجانغربی حضور یافته و با مسئول انجمن دیدار کردند. در این دیدار آخرین وضعیت گروه تروریست مجاهدین در آلبانی و کشورهای اروپایی مورد بحث و گفتگو قرار گرفت.
آقای قادر رحمانی گفتند؛ پخش مستند جدید از اقدامات خائنانه مجاهدین بر علیه مردم و دولت ایران و نقش آنان در حادثه انفجار بندر فجیره، نشاندهنده این است که مجاهدین به انتهای خط رسیده و حیات خائنانه شان تنها در شکاف این کشورها با ایران قابل تصور است.
آقای قادر رحمانی ادامه دادند. اگر اکنون مجاهدین در چنین نقطه ای از منفوریت در نزد مردم ایران قرار گرفته اند به همت افشاگریهای جداشدگان و خانواده های قربانیان فرقه رجوی بوده است. که طی سالهای اخیر با تلاش وافر خود توانستند علیرغم تبلیغات پر هزینه این گروه، مجاهدین را بعنوان یک فرقه و گروه تروریست در جامعه ایران و جهان بیشتر بشناسانند. اعترافات مریم رجوی در نمایشات خیابانی اخیر این گروه هم مُهر تائیدی بر تاثیرگذاری این افشاگریهای است.
قادر رحمانی عضو پیشین مجاهدین
مسئول انجمن نجات نیز توضیح دادند؛ پس از رویگردانی آمریکا و اروپا از مجاهدین اکنون اسرائیل و عربستان سعودی است که بخواهند از تفاله ای به نام مجاهدین در راستای جنگ خود با مردم ایران بهره برداری کنند. حادثه انفجار فجیره نمونه ایی از این همکاری محسوب می شود.
فعالیت های اخیر مجاهدین در برخی از کشورهای اروپایی و دوره گردی در بروکسل، واشینگتن و برلین و گردهمائی در اردوگاه این گروه در بیابانهای آلبانی نه تنها هیچ مسئله ی سیاسی از این گروه تروریستی حل نکرد بلکه به عیان دوران افول این گروه مزدور و بی وطن را نیز به نمایش گذاشت.
چرا که حضور در شوهای مجلل ویلپنت پاریس کجا، و گردهمائی در بیابانهای آلبانی کجا.
از سوی دیگر شرکت صدها تن از ملیت های مختلف از کشورهای اروپای شرقی در نمایشات مسخره این گروه، تنها در مقابل دریافت یک وعده غذا و تفریح یک روزه نشاندهنده منفوریت بیش از پیش فرقه رجوی در نزد ایرانیان است. جالب اینکه در هیچکدام از این تجمعات احدی از اعضای این گروه که در اردوگاه آلبانی بسر می برند حضور نداشتند. که این موضوع مورد سوال خیلی از هموطنان ایرانی در اروپا نیز بوده است.
باید گفت از نظر سران مجاهدین حضور اعضای محصور در اردوگاه آلبانی در تجمعات، می توانست تبعات زیادی برای این فرقه به همراه داشته باشد.
اولا این افراد اگر مسئله دار نبودند، هرگز در اردوگاه این گروه در آلبانی قرنطینه نمی شدند. پس همه را نمی شد به تجمعات آورد و این تهدید وجود داشت کسانی بخواهند فرار کرده و دیگر به آلبانی باز نگردند.
ثانیا خیلی از این افراد مبتلا به بیماریهای صعب العلاج مثل سرطان بوده و «درمانگاه های» مجاهدین بستری می باشند. و توان حضور در چنین تجمعاتی را ندارند. ضمن اینکه کهولت سن هم اجازه حضور آنان در این گونه تجمعاتی را نمی دهد.
ولی در ورای همه اینها اصلی ترین مانع این است که اعضای محصور در اردوگاه این گروه در آلبانی اسرار زیادی از مزدوری و خیانت های این فرقه در سینه دارند و آن اینکه سران مجاهدین طی ۴۰ سال گذشته برای رسیدن به قدرت، پول و شهوت چگونه جان اسنانهای بی گناهی را تباه کرده و دست به مزدوری و جاسوسی در حق حقیرترین دولت های منطقه ای و بین المللی زده اند. بنابراین افشای آنها می تواند سران مجاهدین را در انظار مردم ایران و جهان بیش از پیش بی آبرو کرده و خار و ذلیل گرداند.
در وضعیت فعلی هم افشاگریهای جداشدگان از مجاهدین طی سالیان گذشته همچون پتکی بر سر سران این فرقه فرود آمده است. بنحویکه آه و فغان مریم رجوی، هم در پیام ویدئویی خود برای تجمع کنندگان بروکسل و هم واشینگتن از دست افشاگریهای جداشدگان بلند است. و سوالش این است که چرا همچنان و علیرغم انواع پزهای تبلیغاتی و حتی صدور فرمان ۱۰ ماده ای، مجاهدین همچنان در دید ایرانیان و جهانیان و حتی رسانه های بین المللی بعنوان یک گروه تروریست و سکت و فرقه شناخته می شود. بنحویکه اخیرا مریم رجوی از سر استیصال و با توهین و هتاکی به جداشدگان و با صدور اطلاعیه ای تحت عنوان «جاروی شغالان . . . » از مقامات اروپایی خواسته است تا جداشدگان و منتقدین این گروه فرقه ای را از کشورهایشان اخراج کنند.
- نویسنده : سردبیر
- منبع خبر : سایت راه نو
Sunday, 10 November , 2024