زندگی در رویا،  خیال پردازی در دنیای ذهن،  یکی از ویژگی های اصلی رهبران خود شیفته مجاهدین است. اگر این روزها به رسانه های رسمی و غیر رسمی این جماعت نگاه کنید انبوه آگهی تبلیغاتی را مشاهده خواهید کرد که صرفا  برای فروش دو کالا  عرضه میشود؛ مسعود و مریم رجوی. اجناس بنجولی که حتی زیر قیمت بازار هم خریدار ندارد.  ولی مجاهدین سعی می کنند آنرا به نسل جوان این کشور غالب و چهره ای غیر از آنچه که در واقع امر از وی وجود دارد ارائه دهند؟!

تبلیغ مزخرفات و سخنان «رهبر»  مفقود الاثر مجاهدین در رسانه های این گروه متوهم که اگر زنده باشد بیش از ۷۰ سال سن دارد، پایانی ندارد.

تبلیغ کتابهای تبیین جهان، بازنشر سخنرانی های سالهای گذشته وی، انواع و اقسام عکس های فتوشاپی از این مردک پیر که تلاش شده است با استفاده از ابزار استامپ چهره جوانتری از وی  در پیام رسان تلگرم نمایش داده  شود، از جمله تقلاهایی است که در بازار مکاره این گروه برای عرضه و فروش این فریبکار صورت  می گیرد.

در این بازار مکاره هر تخصص و حرفه ای به وی نسبت داده شده است.  یک روز در کسوت یک  ایدئولوگ،  روز دیگر در نقش یک «فرمانده نظامی» و در وقت دیگر بعنوان یک «استراتژین» و . . .

ولی باید گفت اصلی ترین کار وی در تشکیلات اختراع راه و روش هایی بود که بتوان هرچه بیشتر اعضا را  وادار به تکمین کرد.  البته همه اینها برای یک هدف اصلی بود و آن جداسازی زوجین از همدیگر  و سپس خواندن خطبه عقد برای زنان مطعلقه توسط این کوتوله و جمعآوری آنها در حرمسرایش  به سرپرستی مریم رجوی.

او را فرماندهی زبردست معرفی کرده اند. ولی کارنامه سیاه او هرگز در تائید آن نیست. یک قلم عملیات فروغ جاویدان لکه ننگی بر چهره این مردک و شاهکار نظامی وی محسوب می شود.

هرچند پیشتر از آن در سرفصل هایی مثل «عملیات راهگشایی»، «عملیات گردانی» و . . . که وی شخصا آنها را ابداع می کرد کارنامه خوبی نداشت.

این دیوانه دو – سه هزار نیرو با کلاش و خودروهای دوکابین و سواری های شخصی را پس از پذیرش قطعنامه ۵۹۸ از سوی ایران و پیش از اجرایی شدن آتش بس،  تحت نام  عملیات نام فروغ جاویدان روانه مرزهای غربی ایران کرد. هدف از این عملیات، تسخیر تهران و ساقط کردن حکومت عنوان شده بود. شاهکار بعدی این «فرمانده» این بود که  در شب عملیات، پیش بینی کرده بود که نیروهایش به سرعت به تهران خواهند رسید؟!

عملیات از صبح سوم مرداد ۱۳۶۷ آغاز شد و سه روز طول کشید. نیروهای مجاهدین از مرز خسروی وارد خاک ایران شدند. این نیروها نهایتاً در ۳۰ کیلومتری کرمانشاه و در گردنه چهارزبر، در کمین نیروهای ارتش و سپاه گرفتار شدند.

بر اساس اعلام منابع حکومتی ایران، در جریان عملیات مرصاد بیش از ۲۵۰۰ نفر از مجاهدین کشته شدند. مجاهدین نیز  این تعداد را ۱۳۰۰ نفر اعلام  کرد.  در این میان رجوی نه تنها عذرخواهی نکرد بلکه اعضای سازمان را برای اهداف شوم بعدی اش مقصر جلوه داد.

هنر بعدی این مرد کوتوله  اعلام مکرر در ورود به مرحله سرنگونی است که این قصه هم سر درازی دارد.  اخیرا مریم مریم رجوی هم به این بیماری توهم دچار شده و مستمرا  اعلام «ورود به مرحله سرنگونی» میکند.

از شاهکارهای رجوی این بود که وی در تابستان سال ۱۳۷۷  و بعد از تبدیل «مراکز فرماندهی» به «ارتش» اعلام کرد که ارتش وارد مرحله «آمادگی برای سرنگونی» شده است که اصطلاحا آنرا «آ۷۷»  می نامید.  یعنی آمادگی برای سرنگونی در سال ۱۳۷۷.

حدود یکسال بعد از آن و در سال ۱۳۷۸  رجوی طی نشستی و با تحلیل شرایط سیاسی ایران  اعلام کرد که ما از مرحله آمادگی عبور کرده و وارد فاز «مرحله سرنگونی »   شده ایم؟!

تناقض دستگاه وی اینجا بود که وی فراموش کرده بود که در سال ۱۳۶۵ وقتی به عراق آمد در پائیز همان سال طی پیامی به نیروهای سازمان در تمامی پایگاهها اعلام کرد: « ما از مرحلۀ تدارک برای سرنگونی خارج شده و وارد مرحله سرنگونی رژیم شده ایم».

البته این مزخرفات پایانی ندارد. این  مردک در سال ۱۳۷۸ نیز مجددا اعلام کرد  که ما وارد فاز سرنگونی شده ام . ضمن اینکه از سال ۱۳۹۰ به بعد مریم رجوی نیز بیماری اعلام « مرحله سرنگونی» گرفته است. و در نوروز هر سال علام میکرد که دیگه امسال سال سرنگونی است.

اخیرا نیز مریم رجوی به اعضای نگون بختش اعلام کرده است که این یکی واقعی است اینبار حقیقتا در «مرحله سرنگونی» شده ایم؟!!

بدین ترتیب باید گفت همه این تبلیغات خسته کننده و القای یک چهره جوان  و البته خارق العاده از مسعود رجوی که در خوشبینانه ترین وجه یک فرد بیمار  زمین گیر و در سن بالای هفتاد سالگی است، با هدف غلبه بر یاس و ناامیدی است که تمامی تار و پود مجاهدین از جمله خود مریم رجوی را دربر گرفته است. ضمن اینکه باید گفت او نیز وارد فاز پیری شده و  آفتاب عمرش  بر لب بام است.