شاید با جرات می توان گفت که هیچ امید و اشعه ای از این گروه تروریستی برای استحاله شدن و وفق نمودن خود با دنیای آزاد و دمکراتیک به چشم نمی خورد . حتی صاحبان واقعی این گروه که اینک جناح های تندروی امریکا می باشند می پندارند شرایط بسته بودن فضای داخل تشکیلات رمز استفاده های مجدد و مکرر آنها در ورطه های سیاسی متفاوت علیه مردم ایران می تواند باشد

بالاخره سال ۱۳۹۷ به پایان رسید از مرداد ماه سال گذشته سایت فرقه تروریستی رجوی مدام بر طبل پاره «جان بولتون» مشاور دونالد ترامپ و مواجب بگیر تشکیلات رجوی می کوبید و هراز چندگاهی به حرفهای مداخله جویانه او اشاره می کرد مبنی بر اینکه تا ۱۰ دی ماه یعنی پایان یافتن سال ۲۰۱۸ و اول ژانویه ، جمهوری اسلامی ایران تعیین تکلیف شده و مردم ایران حسرت به دل برگزاری مراسم ۲۲ بهمن خواهند شد !! . استیصالی که تشکیلات الزاما از زمان خلع سلاح و سرنگونی صدام حسین در عراق برای خود ایجاد نموده موجب شده در کمال زحمت !! مبادرت به تعیین سرفصل های سه ، شش و گاها یکساله برای بقاء اعضای نگون بخت سازمان با برگزاری مراسم لو رفته و بچه گانه با عنوان «قسم اعضاء»  نماید.

تسری جدایی اعضای بسیار قدیمی و سیر افزایشی آن در مدت اخیر نشانگر شدت یافتن فرایند جدایی  افراد در این تاریکخانه سازمانی می باشد . سازمان همچنان می کوشد با امید به بعضی اعتراضات معدود در خصوص فساد اقتصادی و گاها موارد موسسات مالی اعتباری و مشکلات نقدینگی بنگاههای تولیدی با وفاداری خائنانه به شعار محوری مسعود رجوی بر تارک ، زندگی در شکافهای سیاسی،   به حیات خفت بار خود در مسیری بی سرانجام ادامه دهد . بحث وعده های داخل تشکیلات برای اعضای بی خاصیت دیگر یکی از اهرم های منفی و ناچارا ماندگاری تشکیلات شده است . درحالیکه اعضای حاضر امیدی به این وعده های به اصطلاح سرنگونی آنهم با سرشاخ شدن امریکا و یا رژیم جنایتکار اسراییل با ایران ندارند در سیر اقدامات مجاب سازی ذهنی و فرقه ای و القائات ناامیدانه از پیوستن به اجتماع آزاد با انگیزه های ضعیف برای حفظ خود !! به بقای مصیبت بار خود شکل می دهند . آنچه مسلم هست تنظیم اظهار این وعده های سرنگونی واهی براساس شدت بالا و یا پایین جبهه خصم با ایران و مردم فهیم اش بوده است.

ضمن اینکه وقت خریدن سازمان تروریستی مجاهدین را در این بین نباید فراموش نمود . شاید با جرات می توان گفت که هیچ امید و اشعه ای از این گروه تروریستی برای استحاله شدن و وفق نمودن خود با دنیای آزاد و دمکراتیک به چشم نمی خورد . حتی صاحبان واقعی این گروه که اینک جناح های تندروی امریکا می باشند می پندارند شرایط بسته بودن فضای داخل تشکیلات رمز استفاده های مجدد و مکرر آنها در ورطه های سیاسی متفاوت علیه مردم ایران می تواند باشد.

  • نویسنده : مصطفی آزاد
  • منبع خبر : سایت راه نو