آرزویی است مرا در دل

که روان سوزد و جان کاهد

به خدا در دل و جانم نیست

هیچ، جز حسرت دیدارش

آقای رضا سعادت پدری  89 ساله است که از دوری فرزندش بی تابی می کند. ایشان عاجزانه از مقامات دولت آلبانی و دیگر ارگانهای بین المللی حقوق بشر می خواهد کاری کنند تا او بتواند در واپسین سالهای عمرش فرزندش فرهاد را در آغوش گرفته  و یا حداقل صدای او را بشنود.

همین چند روز پیش  بود که آقای رضا سعادت در دفتر انجمن نجات ارومیه حضور یافت تا از طریق مسئول دفتر نمایندگی در جریان آخرین تحولات آلبانی و اسرا در اردوگاه مجاهدین قرار گیرد.

آقای سعادت می گوید: همسرم زمین گیر است و دائم سراغ فرهادش را از من می گیرد. اما هیچ پاسخی ندارم که به او بدهم. هرچند تلاش می کنم او را به آینده و اینکه روزی فرهاد خواهد آمد امیدوار کنم.

آقای رضا سعادت ادامه میدهد: همسرم هر روز در دلش سران فرقه مجاهدین را لعن و نفرین می کند که چه بلایی بر سر فرزندش آوردند.

خانواده آقای سعادت با کامل احترام از دولت آلبانی می خواهند تا شرایط برای دیدار صدها خانواده از جمله خانواده ایشان با عزیزانشان در اردوگاه مجاهدین را برایشان فراهم کنند.

در پایان این دیدار آقای سعادت از مسئول دفتر نمایندگی انجمن نجات خواستند تا اقدامات وی را در فضای مجازی به هر طریق ممکن انتشار دهند تا به گوش دولت مردان آلبانی برسد ضمن اینکه از انجمن نجات آلبانی نیز خواستند تا بهر طریق ممکن به گوش فرهاد برسانند که خانواده اش او را فراموش نکرده است و تا لحظه ای که جان در بدن دارند آزادی او را  از زندان مجاهدین از مسئولین دولت جمهوری اسلامی ایران ، همچنین در سطح بین المللی مطالبه خواهند کرد.

گفتنی است آقای فرهاد سعادت در سن ۲۰ سالگی در سال ۱۳۶۴ به خدمت سربازی رفت. وی به مدت ۲۶ماه در جبهه های جنگ علیه نیروهای بعثی صدام جنگید . او که تنها یک ماه به پایان خدمت مقدس سربازی اش مانده بود در سال ۱۳۶۷ در جبهه مهران در اثر هجوم نیروهای بعثی اسیر شد.

اما در اردوگاه اسرا در خاک عراق اتفاق دیگری رقم خورد و صدام در قبال خوش خدمتی های شخص رجوی که در جنایت و کشتار سربازان ایرانی همتایی نداشت، فرهاد بهمراه تعداد دیگری از اسرای جنگی را بر خلاف تمامی کنواسیون های بین المللی و صلیب سرخ جهانی به این فرقه تروریستی تحویل داد. تا مرد جنگی ایرانی اسارت دیگری را بدست خائنین به وطن را تجربه کند.