احتراما؛ اکنون یک و نیم ماه  از استقرار پلیس آلبانی در مقر فرقه تروریستی مجاهدین در حومه تیرانا می گذرد. علیرغم استقرار پلیس و کنترل ورود و خروج به این مقر ، هنوز هیچگونه تغییری در آزادی عمل اعضای گرفتار در درون فرقه مجاهدین مشاهده نمی شود.

هنوز ما خانواده ها بهیچ وجه نمی توانیم با عزیزانمان در کشور شما ارتباط برقرار کنیم. اکنون جند ده  سال است که خانواده ما چشم انتظار حتی یک تماس ساده با برادرم محمدرضا که هم اکنون در اردوگاه این فرقه در کشور شما گرفتار است بسر می بریم.

پدر و مادرمان در حسرت دیدار فرزندشان محمدرضا از دنیا رفتند و اکنون ما برادر و خواهران محمدرضا هستیم که در چنین حسرتی بسر می بریم. آیا اینگونه زجر کشیدن حق ماست؟

آیا نباید دولت مطبوع شما در این رابطه دست به یک اقدام عملی زده و مسیری را برای ایجاد ارتباط بین ما خانواده ها و عزیزانمان در اردوگاه این فرقه ایجاد کند؟

من علیرضا فرجی پور بعنوان نماینده خانواده فرجی پور و مطمئنا سایر خانوادها نیز خواستار تغییر جدی در سیاست های دولت شما در قبال فرقه تروریستی مجاهدین هستیم.

ما خواستار نظارت کمیسیاریای عالی پناهندگان در خصوص کمپ مجاهدین در کشور شما هستیم. این اردوگاه باید تحت نظارت ارگانهای بین المللی و حقوق بشری قرار گیرد تا اعضای محصور در این اردوگاه بتوانند انتخابی آزادانه برای آینده خود داشته باشند.

همچنانکه پیشتر از این اقداماتی را در مورد کنترل بر اردوگاه بشدت قرنطینه شده این فرقه انجام دادید انتظار داریم در ادامه نیز شرایطی را فرهم کنید تا ما بتوانیم با عزیزانمان ارتباط برقرار کرده و آنان را برای ولو چند دقیقه ملاقات کینم.

پیشاپیش از دولت شما برای توجه بیشتر به مشکلات و  خواسته های انسانی مان نهایت تشکر و قدردانی را داریم.

اردتمند علیرضا فرجی پور