مقدمه: از زمان روی کار آمدن دونالد ترامپ در ایالات متحده، مجاهدین به‌طور گسترده‌ای از ابزار ترس‌افکنی پیرامون تهدیدات نظامی آمریکا علیه ایران بهره جسته است. این گروه با بهره‌گیری از فضای رسانه‌ای و شبکه‌های اجتماعی، سعی در ایجاد فضایی پر از نگرانی و وحشت در میان مردم ایران داشت. در این مدت، با بالا گرفتن تهدیدات ترامپ و تشدید بحران‌های سیاسی و امنیتی، مجاهدین سعی کرده بود خود را به‌عنوان نیرویی آلترناتیو معرفی کند که در صورت وقوع حمله نظامی، می‌تواند رهبری را بر عهده گیرد. اما از شب گذشته، پس از ملاقات آقای عباس عراقچی، معاون وزیر امور خارجه ایران، با دِیوید ویتکاف، فرستاده ویژه ترامپ در عمان، و گزارش‌ها از نتایج مثبت این مذاکرات، این گام به‌عنوان یک ضربه اساسی به استراتژی مجاهدین تلقی می‌شود. این تحول نشان می‌دهد که تهدیدات نظامی که مدت‌ها برای پیشبرد اهداف مجاهدین مورد بهره‌برداری قرار گرفته بود، اکنون با توجه به تحولات دیپلماتیک جدید، احتمالاً دیگر تأثیر سابق را نخواهد داشت. در این مقاله، به بررسی این روند و ابزارهای جنگ روانی مورد استفاده این سازمان خواهیم پرداخت.

جنگ روانی به‌جای جنگ واقعی

یکی از تکنیک‌های برجسته جنگ روانی، ایجاد حس ترس و ناامنی در میان مخاطبان است. مجاهدین با انتشار محتوای تصویری، مقالات تهدیدآمیز و تحلیل‌های تحریف‌شده، سعی دارد به جامعه ایرانی القا کند که حمله‌ای قریب‌الوقوع از سوی آمریکا یا متحدانش در راه است. در حالی که مقامات آمریکایی غالباً بر آنچه که آنرا «لزوم تغییر رفتار حکومت ایران» می نامد تأکید کرده‌اند و نه بر اقدام نظامی، این سازمان با تحریف واقعیت‌ها، روایت‌هایی از احتمال جنگ، بمباران یا حتی اشغال نظامی ایران ارائه می‌دهد.

اهداف سازمان مجاهدین

هدف از این نوع فضاسازی رسانه‌ای چند جنبه اصلی دارد که در ادامه به برخی از مهم‌ترین آن‌ها اشاره می‌شود:

تضعیف روحیه عمومی: یکی از اهداف اصلی این سازمان، تضعیف اعتماد مردم به توان دفاعی و دیپلماتیک کشور است. ایجاد ترس از حمله نظامی می‌تواند مردم را نسبت به امنیت و آینده کشور نگران کرده و در نتیجه موجب کاهش انسجام داخلی گردد.

مشروع‌سازی نقش سازمان: مجاهدین به‌دنبال این است که خود را به‌عنوان یک آلترناتیو قابل‌اعتماد برای غرب و آماده برای برعهده گرفتن رهبری کشور در صورت تغییر رژیم معرفی کند. در این راستا، فضاسازی پیرامون تهدید جنگ، به‌طور غیرمستقیم به مشروعیت‌سازی این گروه در چشم برخی محافل خارجی کمک می‌کند.

ایجاد دوگانگی در جامعه: با دامن زدن به ترس از حمله خارجی، سازمان مجاهدین تلاش می‌کند تا شکاف‌های موجود در جامعه ایران را تشدید کند و مردم را در مقابل حکومت قرار دهد. ترس از حمله خارجی می‌تواند موجب تحریک اعتراضات داخلی و افزایش بی‌اعتمادی به نظام شود.

ابزارها و تکنیک‌های استفاده‌شده

سازمان مجاهدین از ابزارهای مختلفی برای تحقق اهداف خود استفاده می‌کند، که مهم‌ترین آن‌ها عبارتند از:

شبکه‌های اجتماعی با هویت جعلی: سازمان مجاهدین با راه‌اندازی صفحات فیک و جعلی در شبکه‌های اجتماعی مانند تلگرام، توییتر و اینستاگرام، پیام‌هایی از قبیل تهدید حمله نظامی منتشر می‌کند. این صفحات غالباً تحت نام‌های فارسی و به‌ظاهر مردمی، تلاش دارند تا به‌طور گسترده‌ای پیام‌های ترس‌افکن را به مخاطبان ایرانی منتقل کنند.

تولید محتواهای جعلی و تحریف‌شده: این گروه از تحلیل‌ها و گزارش‌های ساختگی بهره می‌برد که در آن‌ها مقامات آمریکایی به‌طور غیرمستقیم به حمله نظامی به ایران اشاره کرده‌اند. همچنین، اطلاعات نادرستی از وضعیت بحران‌ها و تهدیدات بین‌المللی منتشر می‌شود تا ترس از جنگ را در ذهن مردم تقویت کند.

استفاده از تصاویر و ویدئوهای مربوط به جنگ‌ها: برای ایجاد تصویری از تخریب و بحران، سازمان مجاهدین از تصاویر مربوط به جنگ‌های دیگر کشورها یا تصاویر قدیمی استفاده می‌کند تا به‌طور غیرمستقیم آن‌ها را به ایران مرتبط کند و تصویری از آینده‌ای خونین و ویران‌گر از کشور ارائه دهد.

نتیجه‌گیری

سازمان مجاهدین ، اگرچه در حال حاضر از حمایت مردمی در ایران برخوردار نیست، اما با استفاده از رسانه‌های گسترده و حمایت‌های خاص برخی جریان‌های سیاسی خارجی، به دنبال تحقق اهداف خود از طریق جنگ روانی است. یکی از مؤلفه‌های کلیدی این استراتژی، استفاده از ترس از حمله خارجی، به‌ویژه از سوی آمریکا، به‌عنوان ابزاری برای ایجاد بی‌ثباتی ذهنی در میان مردم ایران است. اما پس از تحولات اخیر، به‌ویژه دیدارهای دیپلماتیک میان ایران و آمریکا، به نظر می‌رسد که این تهدیدات نظامی دیگر به اندازه گذشته تأثیرگذار نباشند. برای مقابله با این تهدید روانی، ارتقای سواد رسانه‌ای و هوشیاری عمومی می‌تواند راهکاری مؤثر باشد تا این تلاش‌های مخرب در فضای رسانه‌ای با شکست مواجه شود.