تا کی باید برخورد دوگانه با تروریسم را در اردوگاه غرب مشاهده کرد؟ آیا فعالیت های تروریستی چندین ساله مجاهدین در ایران حاصل حمایت های سیاسی، مالی و . . . کشورهای غربی از این فرقه نیست؟ آیا زمان آن نرسیده است، بعد از این همه جنایت توسط فرقه مجاهدین در ایران ؛ انگیس، اتحادیه اروپا و آمریکا و دیگر کشورهای غربی که هم اکنون محلی امن برای تجمع اعضای تروریست مجاهدین تبدیل شده به صورت جدی در تصمیات قبلی خود را بازنگری کنند؟

یکی از ابزارهای که آمریکا بر علیه کشور ما استفاده می کند فرقه مجاهدین است. گروهی که از سوی خود ایالات متحده و کانادا و اسرائیل و استرالیا و بسیاری دیگر از کشورهای غربی به عنوان گروه تروریستی شناخته شده بود. اما زمانی که بحث حمله به عراق مطرح شد رئیس جمهور آمریکا اعلام کرد که عراق تبدیل به پناهگاهی برای تروریست‌ها شده است.

اما سوال اصلی این بود که آیا غیر از مجاهدین  گروه‌های تروریستی دیگری در آن کشور وجود داشت؟

کمپ اشرف مهم‌ترین پناهگاه گروه تروریستی مجاهدین در خاک عراق بود. آنها از سال ۱۹۹۳ (۱۳۷۲ شمسی) مجاهدین را جزو گروه های تروریستی اعلام کرده بودند و سال ۲۰۰۳ نیز می‌خواستند سرنوشت این گروه را تعیین تکلیف کنند. وزیر خارجه وقت آمریکا بر این نظر بود که این گروه همچنان در لیست تروریست‌های آمریکا باقی بماند اما آنها در سیاست فقط به یک مسأله توجه داشته و دارند و آن منافع آمریکا و اسرائیل است.

بنابراین اگر این گروه همچنان تروریست تلقی می‌شد برای آنها نفعی نداشت به همین جهت آنها از مجاهدین به عنوان یک سلاح جدید در فازی جدید علیه جمهوری اسلامی ایران استفاده کردند. چون می‌دانستند دیر یا زود دولت جدید عراق در نهایت این گروه را قلع و قمع کرده و از عراق بیرون خواهد ریخت.

نهایتا هم چنین شد و تشکیلات مجاهدین توسط آمریکا به کشور آلبانی انتقال یافت. اما پیش از انتقال، در تاریخ ۲۸ سپتامبر ۲۰۱۲ (هفتم مهر ۹۱) وزارت خارجه آمریکا با صدور اطلاعیه ای رسما سازمان مجاهدین را از فهرست گروه های تروریستی این کشور خارج نمود.

بدین ترتیب هم آمریکا و به طور اخص آلبانی کنوانسیون پناهندگی را نقض کردند و به کسانی که ناقص اصلی کنوانسیون‌های حقوق بشری سازمان ملل بودند پناهندگی دادند که مسئولیت آن بر آلبانی به تبع دولت آمریکا است.

اکنون هم بر اساس سیاست‌های آمریکا مجاهدین در آلبانی رها نشده‌اند. آنها در فازی جدید، از سوی آمریکا در قالب عملیات روانی در فضای مجازی بر علیه مردم و دولت ایران بکار گرفته شده و می شوند.

علیرغم همه ادعاهای رهبران مجاهدین،  هیچگونه تغییری در ماهیت تروریستی این گروه رخ نداده است و اگر شرایط برایشان فراهم شود همچنان ماهیت خشونت طلبی خود را در قالب ترور، انفجار و کشتن هموطنان بی گناه کشورمان ادامه خواهند داد.

به استناد صحبت های جداشدگان و اسناد باقی مانده از زمان حضور مجاهدین در خاک عراق رجوی در یکی از نشست ها در قرارگاه اشرف خطاب به حاضرین گفته بود: «. . . اگر دست به کار شویم یک تروریست هایی می شویم که دیگر از دست ما هیچکس امان نخواهد یافت (کف زدن و سوت زدن حضار برای رجوی و در مقابل خنده و قهقه رجوی ). در ادامه رجوی با همان خنده اش از جمعیت می پرسد : شما تروریست هستید ؟ حضار با صدای بلند می گویند بله) .

حال اخیرا  هم مجاهدین مسئولیت برخی اقدامات خرابکارانه را در ایران را در سایت رسمی این گروه پذیرفت و آنرا به آنچه که از سوی این فرقه «کانون های شورشی» خوانده می شود نسبت داد.

البته رد پای این فرقه در کشتار، آتش سوزی و خرابکاری‌های ‎آبان سال  ۹۸ نیز دیده می شود.

حرف آخر اینکه؛ تا کی باید برخورد دوگانه با تروریسم را در اردوگاه غرب مشاهده کرد؟ آیا فعالیت های تروریستی چندین ساله مجاهدین در ایران حاصل حمایت های سیاسی، مالی و . . . کشورهای غربی از این فرقه نیست؟  آیا زمان آن نرسیده است، بعد از این همه جنایت توسط فرقه مجاهدین در ایران ؛ انگیس، اتحادیه اروپا و آمریکا و دیگر کشورهای غربی که هم اکنون محلی امن برای تجمع اعضای تروریست مجاهدین تبدیل شده  به صورت جدی در تصمیات قبلی خود را بازنگری کنند؟

  • نویسنده : سعید پارسا
  • منبع خبر : سایت راه نو