خوشحالی مریم رجوی در حمایت از نابودی مقر نیروهای حشدالشعبی در عراق و درخواست سلاح این مفهوم را نیز می رساند که «مجاهدین» تلویحا برای همکاری با گروه تروریستی داعش و بازمانده های بعثی در عراق اعلام آمادگی کرده است.

مریم رجوی که اینک خود را سخگوی «مجاهدین» می نامد پس از حمله آمریکا به مقر حشد الشعبی در اطلاعیه ی دهم دیماه ۹۸ این گروه مدعی شده که این حمله لازمست اما کافی نیست . . . و در آخر خواستار بازگردان سلاح هایشان توسط  آمریکایی ها شده است.

گدایی سلاح توسط مریم رجوی هر چند ناشی از ماهیت تروریستی و خشونت طلبی این گروه است  و آنان هرگز نمی توانند به یک حزب سیاسی تبدیل شوند، ولی در شرایط کنونی بیشتر جنبه تبلیغی و دم تکان دادن به ارباب آمریکایی و سعودی دارد.

گرنه کیست که باور کند کسی حاضر است برای «مجاهدین» سلاح بدست گرفته و در عراق دوشادوش عناصر داعش، بعثی و نیروهای آمریکایی بر علیه مردم عراق که دیروز سفارت این کشور در بغداد را به لرزه درآوردند بجنگد؟

اینکه مریم رجوی در پیام خود از تخریب مقر حشد الشعبی در غرب الانبار ابراز خوشحالی و خشنودی می کند، کاملا قابل فهم است.

الانبار یکی از استان های هیجده گانه کشور عراق و بزرگترین استان این کشور در غرب عراق و هم مرز با کشور سوریه میباشد. غرب الانبار یعنی آخرین نقطه عراق و جایی است که نیروهای حشدالشعبی توانستند آخرین بازمانده ای داعش را از آنجا اخراج کنند.

خوشحالی مریم رجوی در حمایت از نابودی مقر نیروهای حشدالشعبی در عراق و درخواست سلاح این مفهوم را نیز می رساند که «مجاهدین» تلویحا برای همکاری با گروه تروریستی داعش و بازمانده های بعثی در عراق اعلام آمادگی کرده است. تا با استفاده از ناامنی منطقه بتوانند کشور عراق را درگیر مبارزه با تروریسم کرده و پیوند ایران و عراق را سست و از این طریق به ایران نیز ضربه بزنند.

بعد از حمله هوایی آمریکا به مقر نیروهای حشدالشعبی عراق در مرز سوریه که در  هشتم دیماه ۹۸ صورت گرفت، روز بعد (نهم دیماه ی۹۸) «مجاهدین» در یک حرکت مضحک نمایشی اعلام کردند: «ورودی قرارگاه خاتم الانبیاقرارگاه سازندگی ضد خاتم‌الانبیاء سپاه تهران» به آتش کشیده شده است.

روز بعد آن نیز (دهم دیماه) شتابزده  اطلاعیه داده و گفت: «جوانان شورشی در تهران به قرارگاه سازندگی ضد خاتم‌الانبیاء سپاه پاسداران تهاجم کردند» تا بدین ترتیب به طرف حساب های خود این پیام را داده باشد که ما توانایی انجام خیلی از کارها را داریم لطفا ما را هم به بازی بگیرید.

بدین ترتیب حرکت ناشیانه رهبری «مجاهدین» که اوج استیصال، فلاکت و ورشکستی این گروه را نشان می دهد صرفا در حد حرف و تبلیغ رسانه ای است و مسلما توسط کسی هم جدی گرفته نشد.

ولی در ورای همه اینها آنچه که بیشتر از هر چیز دیگری جز مریم رجوی را در آورد و او را اینگونه به عکس العمل واداشت، بهم خوردن بازی آمریکا ها در خاک عراق بود که از مدتها قبل برای این کشور، لبنان و ایران طراحی شده بود. بنابراین روزی نبود که «مجاهدین» در یک جنگ رسانه ای علیه دولت و مردم عراق و در همسویی کامل با آمریکا خبری را در رسانه های خود درج نکنند.

خطای محاسباتی کاخ سفید و مقامات آمریکایی نه تنها برنامه آشوب‌سازی آنها را در عراق تحت تاثیر قرار داد بلکه بن بست راهبردی جدیدی را نیز در مقابل  این کشور به وجود آورد، زیرا با ورود به یک نقش علنی و وحشیانه در حمله به حشد شعبی، مجوز مشروع واکنش‌های غیرقابل محاسبه را علیه خود نیز صادر کرد. که می تواند تاثیرات گسترده ای بر وضعیت متحدان آمریکا در منطقه بگذارد.

حال در ورای همه این تحولات و فروکش کردن هیاهو و گرد و خاک تبلیغاتی «مجاهدین» این سوال از مریم رجوی مطرح می شود:  زمانیکه شما در عراق بودید، «ارتش آزادیبخش» تا دندان مسلح داشتید، تانک داشتید، توپ داشتید، تمام مرز ایران و عراق در اختیار شما بود، چه غلطی کردید که حال بخواهید با مشتی پیرمرد و پیرزن که با انواع و اقسام بیماریها در آلبانی دست و پنجه نرم می کنند و هر روز اطلاعیه مرگ یکی بر در و دیوار آویزان است بکنید؟

نتیجه اینکه تنها عمل واقعی از سوی مریم رجوی، پرسه زدن در خیابانهای تیرانا و پیدا کردن سوژه ای برای رسانه ای شدن است. یک روز بازدید از زلزله زدگان تیرانا، یک روز حضور در کلیسا و نهایتا سوار بر تابوت بسوی قبرستان.