اکنون چندین روز است که اعتصاب کامیونداران با برنامه ای که از سوی دولت برای حل و فصل مشکلات آنان تدارک دیده شده پایان یافته است ، اما فرقه تروریستی مجاهدین (که به دلیل پیشینه تروریستی، وابستگی به بیگانگان و فقدان پایگاه مردمی در ایران با نفرت عمومی مواجه است) همچنان در تلاش است از این اعتراضات برای پروپاگاندا و اهداف ضدملی خود بهرهبرداری کند.
این مقاله به تحلیل دلایل و روشهای این سوءاستفاده و پیامدهای آن میپردازد.
ماهیت اعتصاب کامیونداران ایران
اعتصابات کامیونداران در ایران طی سالهای اخیر با ویژگیهای زیر شناخته میشود:
مطالبات مشخص صنفی: خواستهها عمدتاً اقتصادی و در راستای بهبود شرایط کار و معیشت رانندگان کامیون بوده است.
مردمی و غیرسیاسی: اکثریت کامیونداران بارها اعلام کردهاند که حرکتشان غیرسیاسی و فارغ از حمایت یا وابستگی به گروهها و جریانهای مشکوک است.
مبارزه مدنی و مسالمتآمیز: اعتصابها عمدتاً به صورت آرام، مدنی و بدون شعارهای ساختارشکنانه برگزار شدهاند.
استراتژی فرقه تروریستی مجاهدین: مصادره اعتراضات مدنی
۱. چرا کامیونداران؟
مجاهدین سالهاست با فقدان مشروعیت داخلی و ناتوانی در جذب مردم ایران روبرو هستند. این گروه برای زنده نگه داشتن نام خود در رسانهها و نزد حامیان خارجی (بخصوص در اروپا و آمریکا) ناچار است که هر حرکت اعتراضی در داخل ایران را به خود نسبت دهد یا آن را بزرگنمایی کند.
کامیونداران با توجه به گستردگی صنف، ارتباط با عموم جامعه و نقش کلیدی در زنجیره تامین کالا، بستر مناسبی برای سوءاستفاده تبلیغاتی بودند.
۲. ابزارها و روشها
صدور بیانیههای جعلی با امضای گروههای به ظاهر مستقل در خارج کشور، مانند بیانیههایی که از سوی برخی اتحادیههای کارگری اروپا که در عمل تحت تأثیر لابیهای مجاهدین صادر میشوند. که همگی نمونههایی از حمایتهای کاغذی و فرمایشی هستند که فاقد اثر واقعی در جنبش کامیونداران بوده و تنها در رسانههای وابسته به مجاهدین بازتاب یافتهاند.
ایجاد کمپینهای رسانهای در رسانههای وابسته به MKO و شبکههای اجتماعی، با هدف القای این که جنبش کامیونداران در هماهنگی با «مبارزه براندازانه» است.
نفوذ میدانی از طریق عوامل مزدور در داخل کشور برای رادیکالیزه کردن اعتراضات و سوق دادن آنها به آشوب.
۳. چرا ادامه میدهند؟
حتی پس از شکست تلاشهایشان و اعلام برائت کامیونداران از این گروه، مجاهدین دست از تلاشهای تبلیغاتی خود برنداشتهاند، زیرا:
الف – به حمایت مالی و سیاسی خارجی وابستهاند و باید به حامیان خود «کارنامهای» ارائه دهند.
ب – فاقد پایگاه اجتماعی در ایران هستند و چارهای جز مصادره حرکتهای مردمی برای بقای رسانهای خود ندارند.
ج – فرقهای عمل میکنند و از هر فرصتی برای تخریب وجهه نظام و ایجاد بحران در کشور استفاده میکنند، حتی به قیمت ضربه زدن به مطالبات صنفی مردم.
بنابراین اصلی ترین پیامد این سوءاستفاده ها برای مجاهدین، افزایش انزجار عمومی است که کامیونداران و بسیاری از گروههای اجتماعی در ایران بارها و به صراحت از این گروه تروریستی اعلام برائت کردهاند.
نتیجه اینکه؛ فرقه تروریستی مجاهدین همچنان به دلیل فقدان جایگاه مردمی و عملکرد خیانتآمیز تاریخی خود، به شدت مطرود جامعه ایران است. تلاش این گروه برای سوار شدن بر موج اعتراضات کامیونداران نیز با شکست کامل روبرو شد و بار دیگر موجب رسوایی و نفرت عمومی نسبت به آنها شد.
برای گروههای صنفی و حرکتهای اجتماعی ایران بسیار مهم است که هوشیارانه از مرز میان اعتراض صنفی مشروع و موجسواری عناصر مخرب دفاع کنند. کامیونداران ایران در این زمینه نمونهی موفقی از مرزبندی شفاف و ملی با گروههای ضدایرانی و تروریستی ارائه دادند.
- نویسنده : سعید پارسا
- منبع خبر : سایت راه نو
Thursday, 10 July , 2025