کانون های شورشی هم مصداق بارز استراتژی جنگ مسلحانه مجاهدین از بدو تشکیل سازمان بوده که همواره هیچ نقشه راهی را برای حل مشکلات پیشرو پیدا ننموده و برآن بوده اند که پیشتاز و پیشرو !!؟؟ میتواند آن فضای مورد نظر را برای پیشبرد اقدامات بعدی خود فراهم نماید. ولی هرگز موفق نبوده اند.

آش آنقدر شور است  و دست حرف مریم رجوی خالی که در این اطلاعیه از چهارشنبه سوری امسال تحت عنوان «سکویی برای گسترش شورش و قیام در سال ۹۸» ؟؟!! نام برده شده است. واقعیت این است که مجاهدین برای سرپوش گذاشتن بر شکست های خود در طول سال 97 مجبورند به اینگونه تشبثات روی بیاورند. گزارش اختصاصی اشپیگل از کمپ مجاهدین خلق در آلبانی  نقطه عطفی در  برملا شدن واقعیت های درونی این  گروه فرقه ای و تروریست در روزهای پایانی سال 1397 بود.  که رهبران مجاهدین  را وادار به برخوردهای هیستریک و خارج از عرف با نویسنده این مطلب نمود. 

در نهایت سران مجاهدین با بهره‌گیری از پول‌های بادآورده و لابی‌سازی در کنگره و سیاست خارجی آمریکا، جعل خبر، بحران‌سازی، تشدید فشار اقتصادی ، ایجاد شکاف میان مردم، و امثالهم، سعی دارد تا رویای خیالی خود را به عنوان آلترناتیو جمهوری اسلامی به آمریکایی‌ها تحمیل کند. ولی این خیالی باطل و  همانند آب در هاون کوبیدن است.

در چنین سردرگمی خطی – استراتژیکی بود که  تسلیم در برابر ارتش آمریکا و تحویل سلاح،  بهترین تصمیم برای سران مجاهدین برای بقای سازمان تشخیص داده شد. همچنانکه شخص رجوی در یک پیام درون تشکیلاتی اعلام کرد اگر امروز ما سلاح هایمان را تحویل می دهمی مطمئنا در فردایی نه چندان دور بهترین سلاح ها را از دست خود همین آمریکایی ها دریافت خواهیم کرد.

مرحله دوم اقدامات تروریستی مجاهدین از تابستان 1361 تا پایان سال 1362 بود. در این مرحله، سازمان به اعضا و هواداران وانمود می کرد که مرحله اول برنامه سرنگونی نظام جمهوری اسلامی یعنی هدف قرار دادن رأس هرم قدرت در ایران با موفقیت سپری شده است، و اکنون ضربه به بدنه نظام جمهوری اسلامی یا به تعبیر سازمان، «سرانگشتان رژیم»  شامل پاسداران، بسیجیان و همچنین افراد طرفدار نظام از عامه مردم در دستور کار قرار دارد.

فعالیت های تروریستی مجاهدین  و  تبدیل این گروه  به یک فرقه سیاسی –  مذهبی متأثر از سه عامل؛ شرایط سیاسی – اجتماعی حاکم بر ایران در دوره پهلوی، چرخه معیوب حاکم  بر  ایدئولوژی و  اندیشه های چپ گرایانه و التقاطی سازمان، توهم و ناکامی سازمان در فضای سیاسی پس از پیروزی انقلاب 22 بهمن سال 57 ، بوده و  حمایت مستقیم قدرت های منطقه ای و فرامنطقه ای نیز نقش موثری در گسترش و تداوم اقدامات تروریستی آنان داشته است.

در این بازار مکاره هر تخصص و حرفه ای به وی نسبت داده شده است.  یک روز در کسوت یک  ایدئولوگ،  روز دیگر در نقش یک «فرمانده نظامی» و در وقت دیگر بعنوان یک «استراتژین» و . . .  ولی باید گفت اصلی ترین کار وی در تشکیلات اختراع راه و روش هایی بود که بتوان هرچه بیشتر اعضا را  وادار به تکمین کرد.  البته همه اینها برای یک هدف اصلی بود و آن جداسازی زوجین از همدیگر  و سپس خواندن خطبه عقد برای زنان مطعلقه توسط این کوتوله و جمعآوری آنها در حرمسرایش  به سرپرستی مریم رجوی.

فرقه‌ها به‌عنوان يكي از اشکال زندگي اجتماعي انسان، همواره با پيچيدگي‌ها و رازآلودگي‌‌هاي خاص خود همراه بوده‌اند؛ بسته بودن فضاي فرقه، عدم شفافيت قلمرو فعاليت، و عقايد موجب مي‌شود تا ناظران بيروني، هرگز به عمق عقايد و تعاليم يك فرقه پي نبرده، دست‌كم اطلاعات اوليه از آراء آنان به‌دست نياورند.

وضعیت اسف بار ساکنان اردوگاه مجاهدین در آلبانی با متوسط سن 60 تا 70 سال و مبتلا شدن آنان به  انواع بیماریها  از یک سو  و نقش برآب شدن تبلیغات گسترده مجاهدین، که با لو رفتن استفاده قریب به اتفاق اعضای ساکن در این اردوگاه از پوشک بزرگسالان،  افتضاح دیگری را بر دوش رهبران این گروه گذاشت.  که البته  از چشم رسانه ها پنهان نماند.  و هشتگ هزار اشرف – هزار پوشک و برانداز پوشکی،  فضای مجازی را پر کرد.