داریوش فتاحیه متولد 1335 شمسی از شهر ارومیه است که در حال حاضر 66 سال دارد. داریوش در سال 1363 در دام مجاهدین گرفتار آمد و با فریب به خاک عراق کشانده شد تا در جنگ ضد میهنی رجوی در کنار نیروهای صدام حسین بر علیه کشورش بجنگد.

فرهاد سعادت در سن ۲۰ سالگی در سال ۱۳۶۴ به خدمت سربازی رفت. و به مدت ۲۶ماه در جبهه های جنگ علیه نیروهای بعثی صدام جنگید . او که تنها یک ماه به پایان خدمت مقدس سربازی اش مانده بود در سال ۱۳۶۷ در جبهه مهران در اثر هجوم نیروهای بعثی اسیر شد.

مریم رجوی سرکرده فاسد و بدنام این گروه که بطور مستمر و بطرز چندش آوری کلمات آزادی و دموکراسی و حقوق بشر را نشخوار می کند اما خروجی تمامی این ادعاها اردوگاهی با حصارهای بلند، و بدون ارتباط با دنیای بیرون و نقض تمامی قوانین بین المللی در زمینه حقوق بشر است.

فرهاد سعادت ایرانی خطاب به فرزندش فرهاد: پسرم هیچ فرصتی را برای فرار از اردوگاه فرقه رجوی از دست نده ، ما حامی و پشتیبان تو هستیم.

جلال غلامزاده خطاب به برادرش جلیل: زندگی بسیار کوتاه است و تا چشم بر هم میزنیم به پایان می رسد. امروز چنگیز و جمال برادرهای تو دیگر نیستند. بهرحال قطار عمر هر کدام از ما روزی از حرکت باز خواهد ایستاد. پس لحظه های شاد بودن در این قطار را غنیمت بشماریم که زمان کوتاه است.

سران این فرقه دائما به افراد گفته اند که خانواده شما را فراموش کرده تا با این ترفند بتواند آنها را در آن سازمان نگه دارد . اما امروز می بینند که خانواده و اعضا هنوز همدیگر را از یاد نبرده اند و از هر راهی که بتوانند تلاش می کنند از خانواده خود باخبر شوند. و تنها مانع سران فرقه رجوی است که باعث این جدایی ها شده است.

من منتظر برادرم محمدعلی هستم و مطمئنم روزی او با من تماس خواهد گرفت و آن روز دیر نیست و بلاخره صدای ما خانواده ها به گوش آنها خواهد رسید.

آقای حمید گشسبی می گفتند بعد از اینکه نادر در سال 1363 از ایران رفت پدرم تلاش های زیادی کرد که از او خبری به دست بیاورد اما نتوانست تا اینکه چندسال پیش گفتند که نادر در اردوگاه مجاهدین است.

در دنیای امروز که جهان با انفجار اطلاعات روبرو است وجود گروهی مانند فرقه رجوی می تواند از عجایب عصر حاضر باشد حتی تحمل شرایط اردوگاه اشرف برای کودکان نیز دور از عقل و منطق است.

پدران و مادران زیادی هستند که سالهاست منتظر فرزندشان هستند تا با آنها تماس بگیرند یا آنها را ببینند ولی تعدادی از آنها متاسفانه در این سالها در حسرت دیدار فرزندشان دار فانی را وداع گفته اند.