نادر مهدی پناه: جای تاسف است که دولت آلبانی بعنوان مسئول مجاهدین در این کشور تاکنون به خواست مشروع و قانونی و بالاتر از همه حق انسانی خانواده ها برای دیدار با عزیزانشان در فرقه رجوی در کشور آلبانی ، پاسخ در خور و شایسته ای نداده است.

در فرقه بعلت اینکه زندگی جمعی هست و داشتن امکانات فردی مثل اتاق خواب جدا، محل کار جدا و . . . موضوعیتی ندارد، همچنین اینها از ترس ریزش نفرات حتما باید هر روز نشست تفتیش عقاید در گروههای مختلف بگذارند، من بسیار چشم انداز شیوع این ویروس را در فرقه خطرناک می بینم.

شیرزاد جلیلی: ذبیح الله مداح (منصور ) را از همان سال 1369 که بعنوان فرمانده در محور هشتم بود، می شناختم. او یکی از افراد بی رحم در تشکیلات «مجاهدین» بود. محور هشتم یکی از محورهایی بود که در عملیات بر علیه کردهای عراقی در منطقه جلولا شرکت داشت.

بهتر است شما به جلسات برگزار شده در آلبانی و شیوه فیلم برداری از افراد توجه کنید متوجه میشوید قبل از هر فرد یا جریان این خود سازمان است که از آینده مبهم خودش آگاه است. بجز ردیف های اول که نفرات شناخته شده هستند دیگر افراد از پشت فیلم برداری میشوند یا چهره ها واضح نشان داده نمیشود دلیل آن این است که هیچ معلوم نیست این افراد هفته یا ماه بعد در تشکیلات مانده باشند یا نه.

بگذارید در اول صحبت هایم، از کینه عمیق رهبران مجاهدین به  بنده و سایر جداشدگان از این فرقه بگویم. هنوز 24 ساعت از ورودم به ایران نگذشته بود که عوامل مزدور مجاهدین سعی کردند در  تماس تلفنی با خانه پدری ام هم من و هم خانواده ام را با تهدید و ارعاب تحت فشار روحی و روانی قرار دهند.

فعالیت های اخیر مجاهدین در برخی از کشورهای اروپایی و دوره گردی در بروکسل، واشینگتن و برلین و گردهمائی در اردوگاه این گروه در بیابانهای  آلبانی نه تنها هیچ مسئله ی سیاسی از مجاهدین حل نکرد بلکه به عیان دوران افول این گروه مزدور و بی وطن را نیز به نمایش گذاشت. چرا که حضور در شوهای مجلل ویلپنت پاریس کجا، و گردهمائی در بیابانهای آلبانی کجا.