عبدالله پسرم، میدانی که رجوی قاتل برادرت شهریار هم هست؟ شهریار دچار بیماری سرطان خون شده و در کشور رومانی در حال درمان بود. او نیاز به خون تو داشت تا بیماری اش درمان شود. ولی رجوی جنایتکار نه گذاشت به تو اطلاع دهند و نه اجازه داد از قرارگاه اشرف خارج شوی.  

اگر به اختیار خود سران فرقه باشد آنها هرگز دوست ندارند حتی یک نفر از شماها  از اسارتش خارج شود. چرا که اینکار باعث بی آبرویی هرچه بیشتر او  همدستانش می شود. بنابراین تو باید خود راهی برای خروج از این فرقه پیدا کنی. فرقه رجوی دشمن خانه و خانواده است.  خانواده بزرگترین دشمن و باطل کننده سحر اوست. هر اسیری که از دست این فرقه آزاد می شود همانند تیر زهرآگینی است بر قلب و پیکره رجوی.

وقتی دیدم ابوبکر البغدادی در داعش با اسلحه ادعای اصلاح و عمران و بسط و گسترش جامعه اسلامی را دارد و زمانیکه همان طرز تفکر و  همان اسلحه را در سالهای اول انقلاب تاکنون در دستان آقای رجوی می بینم آنچه که در ذهنم جرقه می خورد شباهتی است ایدئولوژیک در راه و روش هر دوی این شخصیت منفی با همان ابزار و شیوه و همان طرز تفکر کوته بینانه در بیسوادی مطلق.  منتها با دو صورتک و ماسک متفاوت.

پدر یوسفعلی در آبانماه سال 1388 ضمن دیدار با نماینده کمیته بین المللی صلیب سرخ در شهر  ارومیه نامه ای نیز از طریق این نماینده برای فرزندش در عراق فرستاد.  آقای نعمت اله اکبری چیانه در این نامه می نویسد: « . . . بعلت مریضی دستهایم می لرزد . . . به حرفم گوش بده و از  تشکیلات منافقین خارج شو و به اروپا برو. حتما برایمان  نامه بنویس و با ما  تماس بگیر . . . ». سالها به همین روال گذشت و از یوسفعلی خبری نشد. ولی پدر پیر و مریض یوسفعلی امید خود را از دست نداده است. وی  بار دیگر قلم بدست گرفته و نامه دیگری در 15 بهمن 97 برای فرزندش در آلبانی نوشته است تا از طریق صلیب سرخ جهانی و عفو بین الملل بدست وی برسد. 

عالیجناب : ما تعدادی از خانواده های قربانیان فرقه رجوی در استان آذربایجانغربی انتظار داشتیم در گزارش اخیر شما که در واپسین روزهای سال 2018،  در 140 صفحه منتشر شد  از موارد نقض حقوق بشر توسط مجاهدین که سالهاست فرزندان ما را به گروگان گرفته اند نیز ،  مطالبی  را ببینیم   ولی متاسفانه هیچ جمله یی در این خصوص نیافتیم.