حال این سوال پیش می آید ؛ گام های بعدی دولت آلبانی برای مرتفع شدن کامل تهدید امنیتی ناشی از حضور مجاهدین در خاک این کشور از یک سو و حفظ شان انسانی و حقوق فردی اعضای گرفتار در درون اردوگاه فرقه رجوی از سوی دیگر چه می تواند باشد.

با توجه به جنایاتی که مجاهدین در ایران و عراق مرتکب شده‌اند، آیا دادگاههای ایندو کشور صلاحیت محاکمه و رسیدگی به جنایات مجاهدین را دارند و آیا می¬توان سران مجاهدین به¬ویژه مریم و مسعود رجوی را به اتهام ارتکاب نسل¬کشی یا جرایم علیه بشریت به دلیل کشتار مردم عراق در دادگاه بین¬المللی کیفری (ICC) تعقیب و محاکمه نمود؟

اقتدار جمهوری اسلامی ایران، منجر به تغییر روند «اپوزسیون سازی» از سوی دستگاه‌های دولتی و امنیتی آمریکا و اروپا شده است.  هرچند مصادیق «تغییر رفتار غرب» در قبال گروه تروریستی مجاهدین از سوی آنان دیده می شود ولی کافی بنظر نمی رسد و باید با تردد کامل این فرقه روابط خود با جمهوری اسلامی ایران را بهبود بخشند.

تسهیل شرایط و صدور ویزا برای خانواده های اعضای گرفتار در فرقه رجوی توسط دولت آلبانی از یک سو و به جریان افتاد پرونده جنایت های رهبران مجاهدین توسط کشورهای اروپایی و استراد سران آنان به دولت ایران برای محاکمه و مجازات عادلانه می تواند به بهبود روابط این کشورها با ایران کمک شایانی کند.

اگر هجمه های رسانه‌یی فرقه رجوی بر علیه دولت بلژیک در قبال آزادی دیپلمات به گروگان گرفته شده ایرانی را با خفقان رسانه‌یی مریم رجوی در ارتباط با آغاز روابط ایران و عربستان از یک سو و عقب نشینی آمریکا در قبال ایران که تلاش دارد در سریعترین زمان ممکن سیاست های خود را تغییر داده و شروط ایران در موضوع هسته‌یی برای لغو تحریم ها را بپذیرد از سوی دیگر مقایسه کنیم بخوبی می توانیم به جایگاه واقعی این فرقه تروریستی پی ببریم که آنان نه حتی یک گروه سیاسی بلکه چیزی بیش از یک فرقه تروریستی وطن فروش و مزدور نیستند که افسارشان به این خوبی توسط ارباب عربی – آمریکایی‌شان کشیده میشود تا خفه خون بگیرند.

حال باید به فرقه تروریستی بی آبروی مجاهدین و اربابان غربی آنان بویژه آمریکا و اسرائیل گفت؛ به ایران، ابرقدرت در نظم نوین جهانی سلام کنید و از شدت خشم بمیرید.

آنچه که خواست مردم ایران است و کشورهای اروپایی نیز باید آنرا در دور جدید از ایجاد رابطه با جمهوری اسلامی ایران مد نظر قرار دهند بازگرداندن اوباش تروریست مجاهدین و سایر گروههای مسلح تجزیه طلب به لیست گروههای تروریستی و خاتمه دادن به سیاست برخورد دوگانه با تروریسم و متوقف کردن سواستفاده ابزاری از حقوق بشر در ایران است.

رهبران مجاهدین سنگدل ترین و بی رحم ترین انسانهای روز زمین هستند که شاید بشود آنان را با داعشی ها مقایسه کرد. آنان از جوانان ناآگاه جذب شده، نه یک انسان با تمام ویژگی های انسانی ، بلکه مشتی جنایت کار و آدم کش تربیت می کنند. آنان را از درس و تحصیل و از زندگی و در کنار خانواده بودن شان باز می دارند و در مسیر خشونت ورزی خود که ناشی از ماهیت ایدئولوژیکی التقاطی و قرون وسطایی این فرقه است هزینه می کنند.

سکوت رسانه‌یی فرقه رجوی حاکی از بی ثمر بودن سالها شانتاژ و جنجال خبری این فرقه حول موضوع نقض حقوق بشر از سوی جمهوری اسلامی است تا بتواند یک چهره ضد بشری از جمهوری اسلامی ایران ساخته و آنرا به انزوا بکشاند.

یکی مثل مسیح علینژاد در اثر فشار روانی شدید، به داخل ساختمان خالی سازمان ملل رفته و عکسی از خود پشت تریبون و رو به صندلی‌های خالی سالن گرفته و آن را منتشر می کند، دیگری هم مثل رجوی بدنبال پز دادن با عکس های قدیمی و نه وضعیت حال خود و در سن بالای 75 سالگی در برخی از سایت های هک شده است. این قبیل اقدامات نشان می دهد هر دوی آنان بنوعی از بیمارهای روحی و روانی رنج می برند.