این روزها خبر هک سایت وزارت امور خارجه ایران توسط مجاهدین نقل رسانه های این فرقه اعم از رسمی و غیر رسمی و شبکه های اجتماعی فیک متعلق به این فرقه شده است.

باید گفت این قبیل اقدامات از سوی مجاهدین سالهاست که هدف دیده شدن ادامه داشته است.

از ابتدایی ترین نوع آن یعنی شعار دادن بر روی فرکانس های بی سیمی برخی از  ارگانهای نظامی جمهوری اسلامی در زمان جنگ ایران و عراق در سال ۱۳۶۴ که از خاک عراق صورت می گرفت تا هک کردن برخی از سایت های دولتی در ایران که دست مایه تبلیغات رسانه یی این فرقه قرار گرفته است.

بیش از چهل سال است که مجاهدین تلاش می کنند تا شاید رهبران این فرقه بعنوان کسانی که در ایران دارای محبوبیت هستند را به دنیا قالب کنند ولی هرگز فایده ای نداشته است.

هک کردن برخی از سایت های وابسته به وزارت خارجه جمهوری اسلامی ایران و گذاشتن عکس رهبری این فرقه بر روی آن و دزدی برخی از اطلاعات، و یا هک کردن برخی از شبکه های تلویزیونی صدا و سمیا در بهمن ماه ۱۴۰۰ و پخش عکس های رهبری این فرقه برای چند ثانیه، نه تنها محبوبیتی برای آنان در بین مردم ایجاد نکرد، بلکه مردم را بیشتر از گذشته به این باور رسانده است که مجاهدین دشمن قسم خورده ایران و ایرانی و مزدور بیگانه‌اند.

بدیهی است تمامی این اقدامات مضحک، صرفا جنبه تبلیغی داشته و مهمترین هدف آن تلاش برای سرپا نگه داشتن اعضای سالمند در اردوگاه این فرقه در آلبانی است و گرنه با این قبیل شیرین کاریها نه دولتی ساقط می شود و نه اتفاق خاصی می افتد.

طرح این سوال هم خالی ار لطف نیست و آن اینکه؛  آیا مشکل مجاهدین این است که کسی در ایران عکس رهبران آنان را ندیده و یا شناختی از ماهیت آنان ندارند  که آنان مجبورند با روش های مختلف دست به این قبیل اقدامات مضحک زده و عکس رهبرانشان را حتی شده برای چند ثانیه نشان دهند؟

پاسخ روشن است دقیقا برعکس،  مردم ایران دهه هاست بخوبی از ماهیت تروریستی و وطن فروشانه این فرقه مطلع بوده و به همین دلیل است که دهه هاست آنان را از کشورشان بیرون انداخته‌اند.

شاید بتوان گفت رهبران مجاهدین مجبورند برای گرفتن پول از سرویس های اطلاعاتی کارفرماهایشان و گذران زندگی حقارت بارشان نشان می دهند در حال انجام کاری علیه جمهوری اسلامی ایران هستند. اما مطمئنا این قبیل اقدامات نمی تواند هیچ تحولی در ماهیت و جایگاه این فرقه در نزد مردم ایران ایجاد کند.

در ورشکستگی سیاسی و اجتماعی این جماعت تروریست و وطن فروش همین بس که صرفا برای دیده شدن و اینکه دانسته شود گروهی بنام مجاهدین هم هست مجبورند سایتی را هک و یا در تاریکی شب عکس رهبرانش را بر دیوار برخی از شهرهای ایران نمایش دهند. پس خیلی خنده دار خواهد بود که این جماعت فرقه گرا و تروریست از  سرنگونی حرف زده و مدعی جایگزینی برای جمهوی اسلای ایران باشند.

بازهم این سوال پیش می آید؛ آیا مگر این فرقه تلویزیون ماهواره ندارد و شب و روز آنرا پخش و تبلیغات نمی کند و عکس های رجوی را نشان نمی دهد؟ اگر اینگونه تبلیغات توانسته است طی سالیان گذشته تاثیری در مردم  ایران داشته باشد  اکنون نیز این قبیل اقدامات سخیف تاثیر خواهد داشت.

باید به رهبران پیر، نادان و البته ابله مجاهدین که آفتابشان بر لب بام است حالی کرد که جولان دادن با این قبیل اقدامات و رسانه یی کردن آنها با آب و تاب فراوان و نمایش قبل و بعد سایت وزارت خارجه صرفا یک بازی شرم آور است که نشان می دهد این فرقه از کجا به کجا رسیده است که امروز برای دیده شدن حتی یک عکس از خودشان به اینچنین بی آبرویی  و اقدامی مضحک دست می زنند.

باید گفت؛ یکی مثل مسیح علینژاد در اثر فشار روانی شدید، به داخل ساختمان خالی سازمان ملل رفته و عکسی از خود پشت تریبون و رو به صندلی‌های خالی سالن گرفته و آن را منتشر می کند،  دیگری هم مثل رجوی بدنبال پز دادن با عکس های قدیمی و نه وضعیت حال خود و در سن بالای ۷۵ سالگی در برخی از سایت های هک شده است.  این قبیل اقدامات  نشان می دهد هر دوی آنان بنوعی از بیمارهای روحی و روانی رنج می برند.

نتیجه اینکه تجربه نشان داده است کسانی که با مردم ایران در می افتند لاجرم آخر و عاقبت کارشان یا به  تیمارستان می کشد و یا به انواع اقسام بیماریهای روانی دچار می شوند که با اقدامات ابلحانه شان هم خود را ضایع می کنند و هم سوژه خنده برخی ناظران و مخاطبین شان می شوند.