تیر ماه سال ۱۳۹۶ بود که مریم رجوی از حضور ترکی الفیصل، مسوول پیشین دستگاه اطلاعاتی عربستان سعودی که از نفوذ بالایی در ساختار سیاسی پادشاهی سعودی برخوردار است، در گردهمایی این فرقه در پاریس رونمایی کرد تا کارفرمای جدید خود، یعنی آل سعود را به جهانیان معرفی کند. چیزی که مریم رجوی از این رویداد در مقابل بقیه طیف ضد انقلاب فخرفروشی می کرد.

دو  روز بعد از این رویداد در آن روز بخصوص، «باربارا اسلاوین»، عضو ارشد اندیشکده آتلانتیک نوشت:

«ناظران مدت هاست که به دنبال حل این معما هستند که مجاهدین چگونه می تواند دستمزدهای ۲۵۰۰۰ دلاری مهمانانی چون نیوت گینگریچ، بیل ریچاردسن، هوارد دین و رودی جولیانی و دیگران را بپردازد، آن هم با توجه به پایگاه کوچکی که آن ها میان ایرانی های خارج از کشور دارند. این کاملا محتمل به نظر می رسد که عربستان سعودی چند سالی است که از سازمان مجاهدین خلق حمایت مالی می کند. حضور روز شنبه ترکی فیصل، صرفا سوابق پنهان همکاری (ریاض با مجاهدین) را آشکار کرد.»

مسلما عملیات تروریستی داعش در ۱۷ خرداد سال ۱۳۹۶ که بعدها اسناد آن فاش  گردید نیز حاصل  همکاری اطلاعاتی فرقه تروریستی مجاهدین با داعش تحت فرمان کارفرمای جدیدی به نام عربستان سعودی بود.

بعبارتی این عملیات  محصول مشترک  جلادان «دهه ۶۰» یعنی مجاهدین با تروریست‌های «دهه ۹۰» یعنی داعش بود که تحت نظارت مستقیم سرویس اطلاعاتی عربستان سعودی انجام گرفت و مریم رجوی هم تلاش کرد با رونمایی از ترکی الفیصل در گردهمایی این فرقه در تیرماه سال ۱۳۹۶ در پاریس این پیام را به تهران ارسال کند.

اکنون در روزهای پایانی ماه خرداد سال ۱۴۰۲ هستیم. همین اسفندماه سال گذشته بود که با امضای توافق سه‌جانبه پکن، روابط عربستان سعودی و جمهوری اسلامی ایران به شکل رسمی آغاز شد و بعد از آن هم دیدار وزرای امور خارجه دو کشور و همچنین اقدام اخیر تهران در بازگشایی سفارت و کنسولگری‌اش در خاک عربستان به ازسرگیری روابط دوجانبه، رسمیت بیشتری بخشید.

اکنون نیز  سفر روز شنبه این هفته فیصل بن فرحان به عنوان وزیر امور خارجه عربستان سعودی به تهران در عرصه سیاست خارجی یک نقطه عطف در شروع سرفصلی جدید در رسمیت‌بخشیدن تمام‌عیار به روابط دو کشور است.

اکنون سوال این است حال که  6 سال از آن رونمایی سخیف از حضور ترکی الفیصل در گروهمایی مجاهدین و عملیات کثیف مشترک فرقه رجوی و داعش تحت مسئولیت سرویس اطلاعاتی سعودی بر علیه مجلس شورای اسلامی ایران و کشتن مردم بی گناه می گذرد مجاهدین در کجای تاریخ ایستاده اند؟

باید گفت؛ امسال دولت فرانسه نه اجازه گردهمایی به مجاهدین در پاریس را داد و نه اجازه داد مریم رجوی  به این کشور سفر کند.

بنابراین آنها نه تنها پیشرفتی نداشتند و حتی درجا هم نزده‌اند بلکه بیش از گذشته با توجه به ادامه اقدامات تروریستی و وطن فروشانه‌شان منفورتر از گذشته در نزد مرم ایران محسوب می شوند. 

البته تنها دلخوشی این روزهای فرقه رجوی هم خرید پولی حمایتِ تعدادی از سیاسیون اروپایی از آنچه که «طرح ۱۰ ماده‌یی مریم رجوی» خوانده می شود، است. مضحک و خنده دار اینکه هیچکدام از مواد این طرح که از سوی فرقه رجوی برای «ایران آینده» مطرح می شود هرگز در خود مناسبات مجاهدین بدلیل ساختار فرقه‌یی آن موضوعیت اجرا نداشته  است! و صرفا یک عمل فریبکارانه با هدف دموکراتیک نشان دادن مجاهدین است.

نتیجه اینکه اگر هجمه های رسانه‌یی فرقه رجوی بر علیه دولت بلژیک در قبال آزادی دیپلمات به گروگان گرفته شده ایرانی را با خفقان رسانه‌یی مریم رجوی در ارتباط با آغاز روابط ایران و عربستان از یک سو و عقب نشینی آمریکا در قبال ایران که تلاش دارد در سریعترین زمان ممکن سیاست های خود را تغییر داده و شروط ایران در موضوع هسته‌یی برای لغو تحریم ها را بپذیرد از سوی دیگر مقایسه کنیم بخوبی می توانیم به جایگاه واقعی این فرقه تروریستی پی ببریم که آنان نه حتی یک گروه سیاسی بلکه چیزی بیش از یک فرقه تروریستی وطن فروش و  مزدور نیستند که افسارشان به این خوبی توسط ارباب عربی – آمریکایی‌شان کشیده میشود تا خفه خون بگیرند.