این روزها مجاهدین برای اجلاس ضد ایرانی ورشو که قرار است به سردمداری  آمریکا طی روزهای ۲۳ و ۲۴ بهمن در لهستان برگزار شود ، یک هیاهوی تبلیغاتی گسترده راه اندازی کرده اند.

مایک پمپئو وزیر خارجه ایالات متحده، در جریان سفر اخیر خود به خاورمیانه از برگزاری این کنفرانس در سطح وزرا با عنوان «پیشبرد آینده‌ای با صلح و ثبات در خاورمیانه» خبر داد.

حال اگر به سایت های خبری مجاهدین نظری بیفکنیم بیشتر متوجه این موضوع خواهیم شد که باز مجاهدین با خیالبافی های ابلهانه  خود  برگزاری این کنفرانس را گامی در راستای «سرنگونی» تحلیل و تفسیر می کنند.

از جمله سایت رسمی مجاهدین در تحلیلی تحت عنوان «نگرانی از کنفرانس لهستان و فعالیت‌های مقاومت ایران» می نویسد: «یکی از نگرانی‌های حاکمیت آخوندی، در زمینه برگزاری کنفرانس لهستان نگرانی از فعالیت‌های مجاهدین خلق و مقاومت ایران است . . . در شرایط کنونی تعادل‌قوای داخلی و بین‌المللی علیه نظام آخوندی تفاوت بسیار کیفی کرده است . . .» ؟!

یا با تیتر هایی همچون «موج جدید انزوا یا تغییر فاز در مناسبات اروپا با رژیم؟!» یا تحلیل حول «اهمیت کنفرانس ورشو» و . . . چه قلم فرسایی ها که نکرده اند.

بدیهی است علت این همه خیالبافی از موضوع یک کنفرانس که از همین حالا بوی الرحمان آن بلند شده است صرفا یک هیاهوی تبلیغاتی است و بس.

از سوی دیگر باید گفت  بیشتر  این قلم فرسایی ها مصرف داخلی نیز دارد تا رهبران مجاهدین به اعضای بیمار و  پیر یا بعبارتی دقیق تر براندازان پوشک سوار خود روحیه بدهد.  چرا که نه تنها کسی  در بیرون از مجاهدین، آنان را در قد و قواره یک اپوزیسیون جدی نمی گیرد، بلکه  بعنوان یک گروه تروریستی و فرقه ای نیز تثبیت شده اند.

به همین دلیل است تنها کار مجاهدین  چشم دوختن به دست آمریکا  و شیوخ مرتجمع عرب  است تا  شرایط موج سواری و به بازی گرفتن آنان فراهم  شود.  به همین دلیل هم رهبران این گروه  هیچوقت تعادل روحی و روانی ندارند بعبارتی با یک غوره سردیشان  میکند با یک مویز گرمیشان.

ولی واقعیت چیست ؟

روز چهارشنبه روزنامه انگلیسی گاردین  در ارتباط با کنفرانس لهستان که مجاهدین جال و جنجال زیادی حول آن راه اندازی کرده اند ، نوشت: اعتراض اروپایی‌ها، آمریکا را وادار کرد تا از برنامه خود برای بهره برادری از کنفرانس دو روزه لهستان به‌ منظور ایجاد ائتلاف جهانی علیه ایران عقب ‌نشینی کند.

این روزنامه افزود، این تغییر رویکرد پس ‌از آن صورت می‌گیرد که بسیاری از وزیران کشورهای اروپایی و «فدریکا موگرینی» مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا در این نشست دو روزه که ۱۲ و ۱۳ فوریه برگزار می‌شود شرکت نخواهد کرد.

گاردین همچنین نوشت: آمریکا تلاش می‌کند اروپا را متقاعد سازد که دست از حمایت توافق هسته‌ای بردارد و از تهدید تحریم‌های ثانویه استفاده می‌کند تا شرکت‌های اروپایی را به توقف همکاری‌های تجاری با ایران وادار کند . . . عدم شرکت روسیه و سایر کشورها در این کنفرانس،  و یا حضور هیات های سطح پایین در واقع از انزوای آمریکا حکایت دارد.

تعداد دیگری از رسانه ها نیز اعلام کردند که برخی از دیپلمات‌های اروپایی گمان می‌کنند که احتمال دارد این نشست لغو شود.

قابل توجه اینکه  «جاناتان کوهن» نماینده موقت آمریکا در سازمان ملل متحد هم، احتمالا در واکنش به انصراف شماری از کشورها از شرکت در این نشست، گفت قرار نیست نشست ورشو به محلی برای «بدنام کردن ایران» بدل شود، بلکه صرفا به چالش‌های پیش روی غرب آسیا می‌پردازد.

در اتفاقی دیگر یورونیوز به نقل از   «ژان ایو لودریان» وزیر خارجه فرانسه روز  چهارشنبه اعلام کرد که انتظار می‌رود کانال ویژه مالی برای تسهیل مبادلات مالی با ایران ظرف روزهای آینده راه‌اندازی شود.

نتیجه اینکه؛  هیاهوی دستگاه تبلیغاتی مجاهدین برای موضوعات بی ارزشی  همچون کنفرانس لهستان و هزینه های میلیون  دلاری برای جلب حمایت یک شخصیت سیاسی و یا یک حزب از  این گروه تنها  میتواند  نقش مسکن را برای رهبران بی تاج و تخت  مجاهدین دربر داشته باشد.

ولی آن روی سکه این همه جار و جنجال های تبلیغاتی و قلم زدن براساس میل و رویاهای رهبران مفلوک مجاهدین  این است که روی واقعیت های دیگری را بپوشانند. از جمله اینکه:

مجاهدین هیچ پایگاه اجتماعی در داخل کشور ندارند.

مجاهدین یک گروه تروریستی شناخته شده  هستند.

مجاهدین براساس تحلیل تعداد زیادی از کارشناسان  گروههای فرقه ای بعنوان یک فرقه سیاسی – مذهبی تعریف و توصیف شده است.

مجاهدین طی چهل سال گذشته پرونده قطوری در زمینه ؛ ترور، خودسوزی، خیانت،  مزدوری، جاسوسی، وطن فروشی، تجاوز به زنان دربند تشکیلات  و . . .   را دارد.

و آخر اینکه خود رهبران مجاهدین نیز پوشک سوارند و گریزی از مرگ ذلت بار نخواهند داشت.