دریغا اوج خوشحالی رهبران مجاهدین در این مطلب،  که مدعی تنها  «آلترناتیو»،  تنها گروهِ در «نوک پیکان تکامل»، تنها سازمانِ دارنده اسلام واقعی،  رهبر در حال ارتباط با  امام زمان و القاب ناچسب دیگر،  این است که؛  در شهر ایلام پرچم جمهوری اسلامی را وارنه نصب کرده اند. و یا اینکه «در میدان آزادی، آخوندها در گوشه‌ای از میدان جمع شدند و صحنه مقابل تریبون سخنران را هم با چند یکان نظامی پر کردند»، روحانی در نمایش حکومتی ۲۲بهمن ۹۷ گفته است: همه چیز عالیست! ما موشک داریم!، ما در تهیه سلاح به خودکفایی ۸۵ درصدی رسیدیم! و . . . 

وقتی خودفروخته شدی و هیچ حد و مرزی در غیرت و وطن پرستی نماند. وقتی  قبح جاسوسی ریخت.  وقتی بخاطر قدرت، تروت و سکس چهار دست و پا راه رفتی. وقتی نه  تنها خون هموطنانت، بلکه اعضای خود را هم ریختی، وقتی برای کشتن سربازانی که در حال دفاع از وطن شان بودند اطلاعیه دادی و افتخار کردی،  وقتی به هر رزالتی تن دادی تا نامت در زبان بیگانهگان جاری شود. وقتی قتل نفس کردی و  وجدانت را به بهای اندکی فروختی، وقتی حتی به حریم واژگانی مثل آزادی، دموکراسی، خلق، انقلاب نیز رحم نکردی و آنان را نیز به اسارت گرفتی،  وقتی تجاوز به زنان تشکیلات عین تقدس و اسلام جا زده شد. وقتی فرد روانی و عقده ای مثل  مسعود رجوی خود را «رهبر انقلاب» خواند و نایب امام زمان شد.  وقتی زن فاسد الاخلاقی مثل مریم رجوی زنان نگون بخت تشکیلات را وادار به هم بستری با این کوتوله بی مغز کرد. وقتی درآوردن رحم زنان واجب شرعی و رسیدن به  «قله رهایی» نامیده شد، بدتر از همه وقتی تلاش کردی زیر پوشش و نقاب «مبارزه با جمهوری اسلامی» تمامی کثافت کاری ها، زشتی ها و پلیدی های چهل سال گذشته ات را توجیه و به دیگران غالب کنی؟؛ نتیجه آن مثلثی میشود که یک ضلع آن را، «رهبر عقیدتی» کفن شده و یا مفقود الاثرِ بیمار و افتاده در دخمه ای در ریاض، ضلع دیگر را ، «رئیس جمهور» بی تاج و تخت نشسته در اورسورواز و ضلع سوم  آن را مشتی سالمند و بیمار آواره در آلبانی تشکیل میدهد که البته همگی «براندازان» پوشک سوارند.

بدین ترتیب آنچه که مجاهدین را از بقیه گروههای سیاسی جدا می کند، همانا درنوردیدن مرز خیانت و وطن قروشی و صد البته ترور و آدم کشی، بی رحمی و خشونت ورزی بی حد و حصر آنان  است.

به همین دلیل تنها حرف مجاهدین در ارتباط با چهلمین سالگرد انقلاب ۲۲ بهمن نیز مشتی مزخرفاتی است که تحت عنوان «واقعیت نمایش ۲۲ بهمن آخوندها» در سایت رسمی این گروه به چشم می خورد.  محتوای مطالب در این چند ورق پاره بخوبی  اوج پیسی و خالی بودن دست مجاهدین را نشان میدهد.

دریغا اوج خوشحالی رهبران مجاهدین در این مطلب،  که مدعی تنها  «آلترناتیو»،  تنها گروهِ در «نوک پیکان تکامل»، تنها سازمانِ دارنده اسلام واقعی،  رهبر در حال ارتباط با  امام زمان و القاب ناچسب دیگر،  این است که؛  در شهر ایلام پرچم جمهوری اسلامی را وارنه نصب کرده اند. و یا اینکه «در میدان آزادی، آخوندها در گوشه‌ای از میدان جمع شدند و صحنه مقابل تریبون سخنران را هم با چند یکان نظامی پر کردند»، روحانی در نمایش حکومتی ۲۲بهمن ۹۷ گفته است: همه چیز عالیست! ما موشک داریم!، ما در تهیه سلاح به خودکفایی ۸۵ درصدی رسیدیم! و . . .

نویسنده این ورق پاره خیلی زود و با عجله مثل استراتژی های رنگارنگ رجوی که چهل سال اعضای نگون بختش را سر کار گذاشت نتیجه گیری می کند که ؛ «به این ترتیب، پایین و بالای مراسم ۲۲بهمن آخوندها در تشت واقعیت‌های موجود توسط عناصر خودشان شسته شد»

حال باید از رهبران مجاهدین پرسید با این  کثافاتی که شما آغشته به آنید می توانید بگویید در کجای این معادله  قرار می گیرید  و جایگاهتان در بین مردم  کجاست؟

اگر در خارج کشور با حمایت های مالی و سیاسی اربابان خود عرض اندام میکنید، اگر با پول اجنبی و به بهای خون جوانان ایرانی لباس های رنگارنگ پوشیده و به زندگی اشرافی خود فخر می فروشید،  ولی بدانید هرگز در میان مردم ایران جایگاهی نداشته و نخواهید داشت؟ داستان جنایات شما سینه به سینه و نسل به نسل منتقل میشود. مردم ایران علیرغم همه مشکلات مالی و معیشی و این همه فقر و بدبختی،  حتی نسل های بعد از انقلاب نیز که در دهه شصت حضور نداشتند شما را  بخاطر سابقه ترور و وطن فروشی هایتان  همچنان لعن و نفرین کرده و خائن خطاب می کنند. یعنی اینکه شما از نظر مردم ایران یک مهره سوخته سیاسی به حساب می آیید. بنابراین  این همان جایگاه ابدی شما در تاریخ معاصر ایران است.

  • نویسنده : سردبیر
  • منبع خبر : سایت راه نو