روزهای سخت کرونایی در پایگاه اشرف ۳ در کشور آلبانی و الزام و اجبار فرقه رجوی به رونمایی از مرگ افراد مبتلا شده از یک سو و عدم اقبال در پیروزی دونالد ترام‍‍پ، عدم حصول هر نتیجه ی حداقلی از استراتژی موضوع کانون های به اصطلاح شورشی و دامنه دارشدن بی آیندگی یاس آور برای رهبری گروه تروریستی مجاهدین و شخص مریم رجوی ، تشکیلات فرقه رجوی در آلبانی بسرعت در حال فراموش شدن است.

دست و پازدن های اقدامات فرقه رجوی در آویزان شدن به وزیرخارجه تروریست آمریکا، پمپئو ، برای ایجاد هر هنر شیطانی در اشتیاق برای سرشاخ کردن آمریکا با ایران، بشدت اهمیت لازم را با نزدیک شدن به مراسم تحلیف جوبایدن از دست داده است.

براستی شروع سال ۲۰۲۱ با سرافکندگی برای هجمه عنکبوتی این تشکیلات ضدمردمی آغاز شده است .  باید فراموش نکنیم ذات آمریکا تغییرناپذیر هست و این حزب و آن دولت ندارد.

همین هیئت حاکمه جنایتکار در آمریکا که هواپیمای مسافربری را در دهه ۶۰ زد با آمریکایی که سال گذشته در فرودگاه بغداد سردارسلیمانی را بیشرمانه و سخیفانه ترورکرد هیچ فرقی ندارد.

عدم توجه به حداقل خواسته خانواده های قربانیان این سازمان برای ارائه ملاقات آنها با اعضای خانواده شان در کشور آلبانی و ممانعت از تماس تلفنی آنها با خانواده شان در ایران و توهین های بسیار زشت به آنها از سوی رهبری این سازمان نشان از وجود کینه های خودخواهانه مسعود رجوی فراری در حال ترسیم یک سرنوشت بد برای خود و فرماندهانش است.

دستورالعمل های فرماندهان رجوی در هدایت ساکنین اشرف ۳ در آلبانی برای حضور سازمان یافته تشکیلات در شبکه های مجازی و پیام رسان ها، هیچ دردی را برای آنها درمان نکرده است.

رویکرد این فرقه تروریستی هم اکنون با شیوه تمسخر و استهزاء مردم ، اقدامات اجرایی کشور و شایعه پراکنی و تفرقه افکنی های گسترده و تضعیف رهیری آمیخته شده است.

دیگر سخنان همیشه دروغ مریم رجوی برای اعاده آزادی !!! به مردم ایران حتی برای جمع ۱۹۰۰ نفره تشکیلات در پایگاه اشرف ۳ هم خریداری ندارد.

جداشدگان اخیر از مجاهدین در آلبانی از اوج فشارهای روحی روانی به اعضا در گرفتن اقرارنامه های متعدد، مبنی بر التزام ماندن درتشکیلات سخن می گویند.

واقعا در این عصر و در سال ۲۰۲۱  این سازمان فرقه ای و فاشیستی با این نمادهای اختناق از جان اعضا و هکذا مردم ایران چه چیزی را مطالبه می کند؟

اگر مریم رجوی این روزها نگران اعدام هر از گاهی تروریست های وابسته در بلوچستان و یا بعضی اراذل و اوباش و قمه کش و متجاوز به نوامیس مردم درتهران هست باید به لاپوشانی او در اعدام و ترور خیابانی هزاران بقال ، کارمند و کارگر بوسیله جوخه های ترور فرقه تروریستی مجاهدین در دهه ۶۰ اشاره کنیم و بیادش بیاوریم .

طبعا روزهای اوج این فرقه به پایان رسیده و تاریخ مصرف آن دیگر تمام شده است. آنچه که باقی است تفاله ای گندیده و متعفن و بدبویی  است که البته تا پوسیده شدن و از بین رفتن کامل آن کمی زمان نیاز است.