اگر از واقعیت های تلخ این روزهای مجاهدین و مرگ و میرهای ناشی از ویروس کرونا و بیماری های صعب العلاج و یا لاعلاج که گربیان اعضای این گروه در آلبانی را گرفته بگذریم، حتی اگر از ریزش نیرویی در درون مجاهدین هم حرفی نزنیم و یا حتی اگر از ممنوعیت تردد مریم رجوی و محبوس بودن وی در حصار های کشور آلبانی هم چشم پوشی کنیم، و یا از بی توجهی بین المللی به یاوه سرایی های این فرقه هم فاکتور بگیریم، بازهم مسائل دیگری هستند که اگر نگاهی گذرا به آنها بیندازیم، بی آیندگی و اوج فلاکت و واماندگی رهبران این جماعت نفرت انگیز را می توانیم ببینیم.

رسانه های وابسته به مجاهدین بویژه سایت رسمی این گروه آئینه تمام نمای افلاس و ورشکستی خطی-ایدئولوژیک این فرقه است. بنحویکه بی محتوایی خیلی از مطالب آن موجب مضحکه و خنده مخاطبان را هم فراهم کرده است.

شیوع ویروس کرونا در ایران همچنان یکی از سرگرمی های ثابت مجاهدین در حوزه رسانه است. بنحویکه اگر ماهها قبل، از دید مجاهدین «ناتوانی ایران در مدیریت شیوع ویروس کرونا»  بعنوان «طناب دار» جمهوری اسلامی ایران محسوب می شد اکنون اما « خرید واکسن کرونا » بعنوان «طناب دار» معرفی می شود!

بنظر میرسد خود نویسندگان این اراجیف هم از بس که «طناب دار» عوض کرده اند، خسته شده اند. البته یادمان نرفته است که همین مجاهدین با جاسوسی از فعالیت های هسته یی کشورمان گفتند دیگر کار نظام تمام است. فعالیت های هسته ای و سپس برجام شد «طناب دار» جمهوی اسلامی ایران!

البته از این دست موضوعات سرکاری که بیشتر سوژه طنز مخاطبان را فراهم می کند زیاد است که به گوشه ای از آنها اشاره می کنم .

اگر تا دیروز « ارتش آزادیبخشی » که به همت صدام تشکیل شد، اصلی ترین ابراز پیروزی مجاهدین در خاک عراق برای «سرنگونی» بحساب می آمد، اکنون مجاهدین با جدیت تمام در حال پیش بردن استراتژی «سرکاری» هم در جبهه داخلی و هم در جبهه بین المللی از کشور آلبانی هستند.

مثلا بررسی «بودجه سال ۱۴۰۰ دولت»! ، علت یابی «قطعی برق به جهت تولید بیت کوئین»!، دادن «آمار جانباختگان کرونا در ایران»! ، «تولید واکسن ایرانی حالا حالاها طول می کشد، پس واکسن خارجی بخرید»!،  پیگیری «دفترچه های درمانی ایرانیان»!  و از این دست موضوعات. 

در جبهه بین المللی هم می توان از فعالیت هایی همچون؛ «تسلیت مریم رجوی به‌ مناسبت درگذشت سناتور ژان پیر میشل»، «تسلیت مریم رجوی بخاطر مرگ بهزاد معزی » ، «بستن جاده اصلی بین ایران و عراق توسط مردم شهر خانقین در اعتراض به قطع آب رود الوند» ، «اعمال محدودیتهای ویژه مسافرتی و ممنوعیت ورود و خروج از فرانسه» و . . . نام برد.

البته ناگفته نماند دروغگویی، و جعل اخبار نیز همچنان ابزار اصلی این فرقه منفور در حوزه رسانه است. که این شیوه از نگارش نیز صرفا برای برخی از سوختگی های شدید رهبران فاسد و بدنام مجاهدین کاربرد دارد.

ذیلا به یک نمونه آن اشاره می شود.

اخیرا «پلاسخارت» نماینده ویژه دبیرکل سازمان ملل متحد در عراق، به تهران آمد و با آقای امیر عبداللهیان، دستیار ویژه رئیس مجلس و دکتر ولایتی گفتگو کرد.

تا این خبر رسانه ای شد، بلافاصله کارخانه بافندگی مجاهدین به کار افتاد و محصولی بیرون داد که مایه تمسخر مخاطبان گردید. سایت رسمی مجاهدین در مورخه ۱۴/۱۱/۹۹ نوشت:  «سفر دو روزه پلاسخارت نماینده ویژه دبیرکل سازمان ملل متحد در عراق به ایران با موج شدید انتقادات روبه رو شده است و بسیاری خواستار اخراج او هستند»!!!

ولی این گروه مفلوک هرگز فاکتی از آنچه که «موج شدید انتقادات» نامیده می شود و یا اسامی شخصیت ها و یا سازمان هایی که خواستار اخراج او هستند، ارائه نداد.

البته اینها همه اقدامات مجاهدین در پیشبرد استراتژیک «سرکاری» نیست.

در این مسیر مجاهدین محتوای برخی ضرب المثل ها را نیز تغییر داده اند. ضرب المثلی که می گوید: «مُشک آن است که خود ببوید نه آنکه عطار بگوید»، مجاهدین اعتقاد دارند نه، مُشک آن است که عطار بگوید.

لذا نوشتن مطلب به نام برخی از اعضای مجاهدین نگونبخت در سایت ایران افشاگر این گروه و تعریف از رهبر بدنام این فرقه با این عنوان که «چرا به مسعود رجوی عشق می ‌ورزیم» !!! از دیگر کارهایی است که با هدف کم کردن از نفرت عمومی و درون تشکیلاتی از رهبران فاسد و بدنام  این گروه صورت می گیرد.

حال اگر از این طنز تلخ بگذریم باید گفت:

رهبران مجاهدین در اوج درماندگی و سرگردانی همچنان کاسه چه کنم بدست گرفته اند، تا اینبار شاید با سرک کشیدن به مسائل و مشکلات مردم ایران، راهی برای خروج از این کلاف سردرگم پیدا کنند.

عقب نشینی های گام به گام مجاهدین طی بیش از ۴ دهه گذشته عبرت آموز است. یک سر طیف؛ پیشبرد استراتژی «سرنگونی» در عرض شش ماه در قلب تهران است و سر دیگر آن هم پیشبرد استراتژی «سرکاری» از آلبانی با هدف حفظ تشکیلات واداده و بیمار این گروه در حال حاضر است.