طی حوادث دو ماه اخیر، بی‌سابقه‌ترین عملیات رسانه‌ای علیه افکار عمومی مردم ایران شکل گرفت و صدها هزار تولید محتوا و صدها دروغ تولید شد و کشور پس از چهل سال دوباره خشونت کم سابقه خیابانی همانند رفتارهای مسلحانه گروه تروریستی مجاهدین در ابتدای دهه شصت را تجربه کرد.

اما علیرغم همه مشکلات معیشتی و اقتصادی که گریبانگیر مردم ایران است، هرگز مانع تشخیص حق و باطل در میان عموم مردم نشد و ایران یکبار دیگر در کف خیابان میلیون‌ها نفر را در دفاع از ارزش‌ها و طرد ضدانقلاب و آمران غربی آنها به خود دید.

با این وجود جامعه ایرانی از چندین هفته بمباران بی‌سابقه رسانه‌ای و به خصوص در فضای مجازی دچار خستگی و تاثر روحی بود و در بخش‌های از گروه‌های مرجع همانند ورزشکاران، دانشجویان، فعالین سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و حتی رسانه‌ای این فشار روانی رسانه‌ای بسیار بیشتر و طاقت فرساتر شده بود و به نوعی بسیاری در داخل نیازمند شکسته شدن این بختک روانی تحمیلی به محیط داخلی ایران بودند . به همین دلیل در کوتاه مدت ابزار یک شادمانی ملی در جامعه ایرانی که همه اقشار و سلیقه‌ها را شامل بشود، بهترین اتفاق ممکن بود که با پیروزی ویژه تیم ملی فوتبال ایران بر تیم ملی ولز رقم خورد. شرایطی که در قبل و بعد از بازی با انگلیس در تیم ملی و افکار عمومی نیز رقم خورد، سبب شد که آثار روانی و اجتماعی پیروزی غیرتمندانه بر ولز چند برابر هم بشود.

به معنای دیگر وقتی نقطه کانونی طراحی دشمن ناامیدسازی و گرفتن نشاط جامعه است، یک پیروزی بزرگ ملی و خلق شادی ایجاده شده از این طریق، دقیقا به هدف می‌نشیند و دشمن داخلی و بیرونی را یکجا ناکام می‌کند. پیروزی بر تیم ملی فوتبال جمهوری اسلامی بر ولز مظهر خلق یک شادی ایجابی و واقعی بود، چون هم ملی بود، هم شادی آفرین بود، هم امید آفرین بود، هم وطن پرستی و افتخار آفرینی برای کشور و همراه با سرافرازی پرچم ایران بود و هم اثبات کارآمدی و توانمندی ورزشکاران ایران بود.

ذهن قطبی شده ضد انقلاب غرق در خشم و نفرت نیاز به زمان داره تا این تصویر واقعی رو درک کنه. مگر ما همه مردم نبودیم؟ مگر همه مردم با ما نبودند؟ تصویر ترک بر میدارد. تا دیروز اکثریت مردم را هوادار خود میخواندند ولی حالا اکثریت مردم برخلاف تصویرشان اند. فریاد های ضجه و توهین مسیح علی نژاد، مریم رجوی، اینترنشنال، تجزیه طلبان و … را ببینید. زور میزنند خشم را زنده نگه دارند. آنها که از غم مشترک جامعه سواستفاده کردند، در شادی مشترک جامعه رسوا میشوند.

بعبارتی مهمترین مرز سیاسی ایران امروز، مرز بین وطن پرستی و طن فروشی است، در همین رابطه یک کاربر شبکه اجتماعی توئیتر در مورد پیروزی دلچسب تیم ایران برابر ولز نوشت:

روت سیاه وطن فروش، خدا رو شکر که بازی رو بردیم …، روی تمام وطن فروش‌ها بویژه فرقه رجوی و مسیح علی‌نژاد سیاه، خون گریه کن و سرت را از شدت عصبانیت به دیوار بزن وطن فروش، ما بردیم، تسلیت به سعودی اینترنشنال…، پرچم همیشه بالاست.