گفته می شود با شعله ور شدن فضای گفتمان ها بین ایران و آمریکا، مریم رجوی از مدتها پیش در کشور آلبانی بسر میبرد. ظاهرا جلسات لایه ای و پروژه ای در تشکیلات عنکبوتی مجاهدین با نگرش سراب وار و غیرواقعی به پدیده های سیاسی با حضور وی رونق گرفته تا هم برای مصارف داخل تشکیلات و عناصر نگون بخت آن مایه تسکین داشته باشد و هم به زندگی ننگین تروریستی خود بازحیاتی ایجاد کنند.

عجله مریم رجوی برای شروع جنگ قابل فهم است. چرا که او بخوبی می داند ادامه عمر ننگین سیاسی مجاهدین در خارج از مرزهای کشورمان، تنها به شکاف تضاد های آمریکا با ایران بستگی دارد. و نهایتا با بهم آمدن این شکاف در قالب هرگونه مصالحه سیاسی در آینده، عمر خیانت بار آنان نیز بطور تاریخی پایان خواهد یافت.

ایجاد بلوا و آشوب های خیابانی و به تعطیلی کشاندن مدارس در دو سه سال اول انقلاب ، زمانیکه امریکاییان مرتبا بر تحریم های اقتصادی و نظامی می افزودند و اتفاقات طبس و نوژه همدان را به اجراء در می آوردند و جاسوسی از همان ابتدا و روزهای اول جنگ توسط بعضی عناصر هوادار سرباز در خطوط جبهه و انتقال آن به دشمن بعثی ، همگی از اقدامات ضد میهنی این جبهه دشمن بودند

دلیل اینکه می توانیم بگوییم که این ایران است که کارت را در اختیار گرفته این است که اگر ایرانی ها ابایی از برخورد نظامی داشتند به این شکل با حضور آمریکا در منطقه برخورد نمی کردند و هواپیمای آنها را سرنگون نمی کردند، در مقابل هم دیدیم که آمریکایی ها بودند که در این ماجرا جا زدند.

لازم نیست کسی از شما شیطان سازی کند و شیطنت شما همین بس که مین گذاری و حمله به کشتی ها را به ایران نسبت میدهید.  بله این حق هر کشوری است که در مقابل تجاوز بیگانه از خودش دفاع کند و به حق نیروهای موشکی ایران پهباد جاسوسی آمریکا را سرنگون کرده اند و هیچ کس هم شکی بر جنگ طلب بودن جان بولتون ندارد. این آمریکاست که به ایران زور میگوید و سر دشمنی باز کرده است و بجاست ایران از خودش دفاع کند.  

بنظر می رسد مقامات آمریکا و مشاوران سرخورده ترامپ بخوبی آگاهند که فقط یک اقدام نظامی حتی در حد محدود نیز چقدر می تواند منافع اقتصادی حاصل از تبادلات نفتی را برای اکثر کشورهای جهان به خطر بیندازد . لذا همچنان شاهد فشارهای سیاسی حداکثری و اقتصادی و... خواهیم بود و دلخوشی های واهی سران گروه تروریستی مجاهدین را به سخره خواهیم گرفت.

باید گفت تحولات سریع و موضع گیریهای حتی بعضا متناقض دولت مردان آمریکا و هم پیمانان آنها بیشتر در کادر «نظریه بازی ها»  قابل تبیین و تحلیل است. واکنش های هستریک ، عجولانه و البته  غیر حرفه ایی این روزهای مجاهدین  ناشی از سردرگمی و گیجی بی پایان رهبران مجاهدین در سیاست بین الملل  بوده و اینکه ساختار این گروه صرفا در کادر یک گروه تروریستی و فرقه ای تعریف شده است و نه یک سازمان سیاسی  و حتی اجتماعی.

لجاجت مریم رجوی ، عنصر وطن فروش این جریان تروریستی برای زمینه سازی های حمله و اعمال تحریم های ضدانسانی و ناعادلانه بیشتر از طریق رسانه های اروپایی و حتی عربی بی هیچ اعتنایی به سرنوشت میهن و مردم مان در تاریخچه ننگین خیانت و آدمکشی مجاهدین همچنان ادامه دارد.

در این میان آنچه که باید بدان توجه کرد اینکه: مجاهدین نیز تمام  توانمندی خود  در ارتباط با اقدامات ضدملی و ترفند هایی که شاید بتوان از آن طریق  شرایط سیاسی - اجتماعی ایران در همسویی با آمریکا را برهم ریخت، از طریق جان بولتون به سیاست های آمریکا تزریق کرده اند. اکنون آنها نیز چیزی بیشتر از این در چنته ندارند. بنظر میرسد مجاهدین زودتر از دولت مردان آمریکا به آخر خط باخت رسیده اند. گروهی که دیگر نه در سیاست های آتی دولت فعلی و نه در سیاست گذاری های  دولت های بعدی آمریکا جایگاهی نخواهند داشت.

شاید برای برخی جالب است که بدانند حدود پنج هزار نفر فقط در کشور آلبانی به کار گرفته شده اند تا در شبکه های اجتماعی ایران رخنه کنند و اقدام به فضا سازی نمایند، آنهایی که در اسرائیل و عربستان و امارات و ایالات متحده و انگلیس و آلمان و فرانسه و … فعال هستند به کنار. این افراد چندین هزار حساب جعلی در شبکه های اجتماعی ایجاد کرده اند و انواع و اقسام اخبار کاذب را می سازند و در برهه هایی می توان گفت بسیار هم موثر بودند و توانستند حداقل در زمینه اقتصادی فضای جامعه را ملتهب کنند، اما آنچه مشخص است در زمینه امنیتی بسیار ناموفق بودند.