آمریکا بخوبی می داند که با انتخاب آقای رئیسی به ریاست جمهوی ایران، کل ساختار سیاسی ایران یکپارچه می شود. بنابراین منطقی است که ایالات متحده با تمامی ایادی و مزدوران میدانی اش اعم از تجزیه طلبان، مجاهدین و رسانه های فارسی زبان بیگانه پروژه ایران ستیزی خود را در قالب جدید که ویژگی آن کشته سازی، تولید خشونت و انجام عملیات تروریستی است پیش ببرد.

برگزاری نمایشی، تحت عنوان؛ «چهلمین سالگرد مقاومت انقلابی سراسری» در اردوگاه مجاهدین در آلبانی، تلاشی مذبوحانه برای پوشاندن شکست سنگین این گروه در پیشبرد خط «تحریم انتخابات» بود. نمایشی که بواسطه پول های کثیف، با ظاهری آراسته و تشریفاتی، صرفا برای گرامیداشت یک اندیشه کهنه و منسوخ خشونت آمیز، با گام های سست و لرزان مریم رجوی، در پیشاپیش آن، طراحی شده بود.

تلاش برای بهره برادری از هر اتفاقی در ایران از جمله قطعی برق نه ناشی از قدرت این فرقه بلکه ناشی از نگرانی رجوی از وضعیت در حال احتضار سازمان او با رهبرانی 68 ساله و 73 ساله بدون جایگزین و با اعضایی سالمند و بیمار است.

اما خشم رجوی از پیروزی مقاومت فلسطین بر اسرائیل وجه پنهان دیگری نیز دارد، آنهم حسادت های هیستریک وی به جایگاه رهبر ایران است. جایگاهی که این مزدور از زمان حیات رهبر انقلاب ایران بدنبال آن است.

در حال حاضر دو ضلع از مثلث شوم (آمریکا – اسرائیل و عربستان سعودی) در حال گفتگو با ایران هستند آمریکا در وین اتریبش در موضوع برجام با مذاکره غیر مستقیم و هیأت شش نفره عربستان سعودی در بغداد با گفتگوهای مستقیم. ترس مجاهدین از این است که: اگر سرویس اطلاعاتی هر دو کشور حمایت خود از این گروه ترویستی را قطع کنند آنها چه سرنوشتی پیدا خواهند کرد؟

متهم کردن گروه تروریستی «الاحوازیه» به همکاری با دستگاه‌های اطلاعاتی عربستان در «تامین مالی و ترویج تروریسم» در ایران توسط دادستانی دانمارک هرچند لازم است ولی کافی نیست. اروپا باید سران گروه تروریستی مجاهدین را نیز در دادگاههای این کشور بدلیل کشتارهای بی رحمانه در ایران محاکمه و سرویس های اطلاعاتی حامی این گروه را افشا کند.

اصلی ترین عامل موثر که باعث دافعه مردم آلبانی از مجاهدین شده است رفتار رهبری فرقه با اعضایش در درون مناسبات و نیز موضوع خانواده و متلاشی کردن آن در سازمان است. هر شهروند آلبانیایی که با این رویداد مواجه می شود از مجاهدین فاصله می گیرد. در بین مردم آلبانی «نداشتن خانواده و محروم شدن از هر پیوند عاطفی و خانوادگی» باعث دافعه اجتماعی شدیدی شده است و از این نظر مجاهدین را تقبیح می نمایند.

واشنگتن شرکت‌های آمریکایی و شرکت‌های مستقر در کشورهای ثالث را به تبعیت از این تحریم‌ها ملزم می‌کند

تفسیر مشترک سران مجاهدین و سایر ضدانقلابیون از این قرارداد که شاید نتوانند آنرا به زبان آورده و علنی بیان کنند، تَرَک برداشتن تحریم ها و بهبودی وضع اقتصادی و معیشتی مردم و کاهش فشار از دوش دولت از یک سو و باز شدن عرصه فعالیت در حوزه های مختلف اقتصادی، صنعتی و . . . از سوی دیگر و در نتیجه از دست رفتن ابزارهای تبلیغی و عملیات روانی آنان در کادر آنچه که از سوی این وحوش «سرنگونی» نامیده می شود باشد.

وزیر امور خارجه آمریکا در گفت‌وگو با شبکه «بی‌بی‌سی» تأکید کرد سیاست «فشار حداکثری» به جمهوری اسلامی نه تنها نتیجه‌ای نداشت بلکه اوضاع را بدتر کرد.