مریم رجوی سرکرده مجاهدین که هنوز روایت جنایاتش از صفحه روزگار پاک نشده از شروع اغتشاشات مدعی حقوق زنان و آزادی آنها شده است. در این گزارش «زن،زندگی،‌آزادی»‌ را از دریچه نگاه مریم رجوی و مجاهدین به تماشا بنشینید!

مجاهدین و سایر گروههای فرقه ای و تروریستی همچون داعش علیرغم اینکه در اشکال و صور مختلف، حقوق زنان را به بازی گرفته و انواع بهره کشی جنسی و جسمی از آنان را امتحان نموده اند، چرا از مدعیان و داعیه داران در این زمینه خبری نیست و صدایی در اعتراض به رفتارهای وحشیانه و قرون وسطایی این گروهها بر علیه زنان بلند نمی شود؟

نتیجه انقلاب ایدئولوژیک فساد در بالا و تلاش برای ایجاد راهبه گری حتی بشکل افراطی آن یعنی مقابله با فیزیک زنان (در آوردن رحم) و مجرد نگه داشتن مردان در رده های پایین بود. که نهایتا در بهترین شکل آن به خود ارضایی و در بدترین شکل آن به لواط ختم گردید. مردانی که تا دیروز دارای همسر و فرزند بوده و حتی در زندگی شخصی شان هم هرگز به چنین مقولاتی فکر هم نکرده بودند. تا چه رسد که به عمل ختم شود.

وقایع سالهای بعد از سقوط صدام حسین، دیکتاتور عراق و فرار تعدادی از اعضای شورای رهبری مجاهدین در قرارگاه اشرف و سپس افشای حرمسرای رجوی که از همان اعضای شورای رهبری تشکیل شده بود، موجی از انزجار در افکار عمومی را بوجود آورد اینکه رجوی چگونه با کمک مریم عضدانلو زنان نگونبخت را با دادن رده شورای رهبری به آنان فریب داده و به هم بستر شدن با خودش وادار می کرد.

با افشاگریهای خانم بتول سلطانی عضو شورای رهبری مجاهدین مشخص شد، تنها کسانی می توانستند عضو این شورا شوند که به همبستری با مسعود رجوی تن می دادند. بنابراین تا مقطع تابستان سال 1372 که تعداد 12 زن بعنوان عضو «شورای رهبری» و 12 نفر هم بعنوان کاندید توسط مسعود رجوی معرفی شدند نشاندهنده این بود که رجوی تا آن مقطع به 12 زن نگونبخت تجاوز جنسی کرده و بقیه نیز در نوبت تجاوز بودند تا بعدا رده آنها هم به عضو شورای رهبری ارتفاء یابد.