آمریکا بخوبی می داند که با انتخاب آقای رئیسی به ریاست جمهوی ایران، کل ساختار سیاسی ایران یکپارچه می شود. بنابراین منطقی است که ایالات متحده با تمامی ایادی و مزدوران میدانی اش اعم از تجزیه طلبان، مجاهدین و رسانه های فارسی زبان بیگانه پروژه ایران ستیزی خود را در قالب جدید که ویژگی آن کشته سازی، تولید خشونت و انجام عملیات تروریستی است پیش ببرد.

برگزاری نمایشی، تحت عنوان؛ «چهلمین سالگرد مقاومت انقلابی سراسری» در اردوگاه مجاهدین در آلبانی، تلاشی مذبوحانه برای پوشاندن شکست سنگین این گروه در پیشبرد خط «تحریم انتخابات» بود. نمایشی که بواسطه پول های کثیف، با ظاهری آراسته و تشریفاتی، صرفا برای گرامیداشت یک اندیشه کهنه و منسوخ خشونت آمیز، با گام های سست و لرزان مریم رجوی، در پیشاپیش آن، طراحی شده بود.

انتخابات سیزدهمین دوره ریاست جمهوری در ایران یک سرفصل تاریخی محسوب می شود. بی اعتنایی مردم ایران به خط «تحریم انتخابات» و مشارکت فعال از یک سو و دادخواست شکایت تعدادی از جداشدگان بر علیه مسعود رجوی و تلاش برای محاکمه وی در دادگاههای بین المللی، از سوی دیگر، در عمل، پایان عمر سیاسی ذلت بار مجاهدین و تمامی جبهه ضد انقلاب را برای همیشه رقم زد.