برای دو نفر زنده یا مرده مسعود رجوی هیچ فرقی نداشت، یکی ترکی فیصل که قرار بود مسئولیت امور هماهنگی مجاهدین با استخبارات سعودی را بر عهده بگیرد و دیگری مریم رجوی!

اگر هجمه های رسانه‌یی فرقه رجوی بر علیه دولت بلژیک در قبال آزادی دیپلمات به گروگان گرفته شده ایرانی را با خفقان رسانه‌یی مریم رجوی در ارتباط با آغاز روابط ایران و عربستان از یک سو و عقب نشینی آمریکا در قبال ایران که تلاش دارد در سریعترین زمان ممکن سیاست های خود را تغییر داده و شروط ایران در موضوع هسته‌یی برای لغو تحریم ها را بپذیرد از سوی دیگر مقایسه کنیم بخوبی می توانیم به جایگاه واقعی این فرقه تروریستی پی ببریم که آنان نه حتی یک گروه سیاسی بلکه چیزی بیش از یک فرقه تروریستی وطن فروش و مزدور نیستند که افسارشان به این خوبی توسط ارباب عربی – آمریکایی‌شان کشیده میشود تا خفه خون بگیرند.

در اینجا این سوال هم مطرح است که توافق بین ایران و عربستان سعودی چقدر می تواند بر سیاسیت های ضد ایرانی دولت آلبانی تاثیر گذار بوده و فعالیت های فرقه رجوی را محدود کند. آیا این توافق می تواند به گشوده شدن درب اردوگاه مجاهدین در این کشور نیز بینجامد؟

شاهزاده ترکی الفیصل آن زمان مسئول استخبارات عربستان بود و سابقه ارتباطش با سازمان به آن سالها برمی‌گردد. ملک عبدالله هم ولیعهد بود؛ ملک عبدالله گاه حتی مستقیم کارهای مسعود رجوی را کنترل و رسیدگی می کرد.

اینکه مجاهدین تحت حمایت عربستان سعودی قرار گرفتند، نه ناشی از توانمندی این گروه، بلکه ناشی از توهمات ولیعهد تازه به دوران رسیده و بی تجربه عربستان سعودی در ضربه به ایران بود که این اتفاق را برای آنان رقم زد.