استفاده‌ی ابزاری از کودکان در مجاهدین سابقه‌ی طولانی دارد، به‌نحوی که کودکان شیرخوار هم از نگاه ابزاری رجوی در امان نبودند و اگر به روزهای بعد از شروع فاز نظامی در ایران برگردیم، اصلی‌ترین اسبابِ دست عادی‌سازی اعضای مجاهدین برای ترددهایشان کودکان معصوم و بی‌گناه بودند.

مجاهدین در تمامی فعالیت های تبلیغاتی خود در طول دهه های گذشته برای زدودن ننگ مزدوری و وطن فروشی خود به بیگانگان بویژه صدام سعی کرده بودند همیشه ایران را در جنگ مقصر جلوده داده و ارباب خود یعنی صدام حسین را بی گناه و مظلوم جلوه دهند.

در نگون بختی مجاهدین، همین بس که شریک جرمش هم بر وطن فروشی و حماقتش شهادت داد. البته این اعتراف، درباره خیانت سال 67 سازمان (عملیات سرکوب شده فروغ جاویدان) است، آن هم سه دهه بعد که همه زوایای خیانت آشکار شده است!