رضا پهلوی خطاب به رهبران مجاهدین: من مشکل می توانم باور کنم این سازمان ادعای دموکراسی و برابری کند ولی در خود آن سازمان زنان یک طرف و مردان یک طرف بنشینند و حجاب داشته باشند.

واقعا مجاهدین با چه وقاحتی می تواند در کانال های تلگرامی و یا منابع رسانه ای خود از آزادی حجاب زنان سخن برزبان آورد ولی در مناسبات تشکیلاتی این فرقه زنان نبایستی تار مویشان دیده نشود . . . یا مرتبا از سلف سرویس مختلط دانشگاه شریف حرف بزند ولی زنان و مردان در شرایط مجزا در سالن های غذاخوری در اشرف 3 حضور یافته باشند.

مریم رجوی سرکرده مجاهدین که هنوز روایت جنایاتش از صفحه روزگار پاک نشده از شروع اغتشاشات مدعی حقوق زنان و آزادی آنها شده است. در این گزارش «زن،زندگی،‌آزادی»‌ را از دریچه نگاه مریم رجوی و مجاهدین به تماشا بنشینید!

سازمان تروریستی مجاهدین در حالی در روز جهانی کارگر در حمایت از کارگران ایرانی اطلاعیه صادر می کند، که در لیست ترورهایش نام بیش از چهار هزار کارگر وجود دارد، که بسیاری از آنها حتی نام این گروه را هم نشنیده بودند، ولی به ادعای فرقه رجوی، این کارگران به دلیل حمایت از حکومت مستحق مرگ بودند!

در بسیاری از این موارد دخترانی که خانه خود را با هدف پیوستن به این سازمان در سال های دهه ۶۰ و ۷۰ ترک کردند دیدی رمانتیک نسبت به این موضوع داشته و رجوی را با عنوان «برادر»  خطاب می کردند، ولی نمی دانستند روزی فرا خواهد رسید «برادر مسعود» به همین زنان در قالب «وظیفه اسلامی و انقلابی» خود تجاوز کند.

مجاهدین و سایر گروههای فرقه ای و تروریستی همچون داعش علیرغم اینکه در اشکال و صور مختلف، حقوق زنان را به بازی گرفته و انواع بهره کشی جنسی و جسمی از آنان را امتحان نموده اند، چرا از مدعیان و داعیه داران در این زمینه خبری نیست و صدایی در اعتراض به رفتارهای وحشیانه و قرون وسطایی این گروهها بر علیه زنان بلند نمی شود؟

منیژه اشرف زاده کرمانی به توصیه ی بهرام آرام بنای ناسازگاری با همسر خویش را گذاشت و از او جدا شد . . . وی در زندگی تشکیلاتی، دوبار از همسر سازمانی خود بهرام آرام باردار شد که کورتاژ کرد.

عضوگیری زنان امری مهم و دارای اولویت در مجاهدین قلمداد شد. دلایلی نیز از نظر مرکزیت جدید اقامه می شد از جمله: حل مشکلات زنانشویی مسئولان؛ که در سال های 55 به بعد این امر به خصوص در جریان مارکسیست شدن سازمان اهمیت بیشتری پیدا کرد و در عمل، انحصار طلبی جنسی مسئولان را در پی داشت که بعدها مورد اعتراض و انتقاد هم قرار گرفت!

فرقه‌ها با ایدئولوژی های التقاطی در اشکال مختلف در سرتاسر جهان پراکنده اند؛ از آفریقا تا آمریکای مرکزی و خاورمیانه. تمامی این فرقه ها علیرغم خاستگاه عقیدتی مختلف، با دو ویژگی خشونت طلبی و تبدیل زنان به بردگان جنسی توسط رهبرانشان شناخته میشوند که همواره تلخ ترین صحنه‌ها را در حیات بشریت آفریده و اکثرا مایه ننگ تاریخ یک کشور و حتی جهان بوده اند.

هرچند نقض حقوق بشر در تشکیلات مجاهدین یکبار توسط دیدبان حقوق بشر ملل متحد در سال 2005، و یکبار توسط یونامی در عراق در سال 2013 محکوم شده است، و در گزارش موسسه «رَند» RAND) ) در سال 2009 نیز از مناسبات فرقه ای و طلاق های اجباری و تحمیل تجرد بر اعضای این فرقه صحبت شده است، اما کافی نیست و باید نام مجاهدین به لیست استفاده از «خشونت جنسی» برای تحقق اهداف فرقه از سوی سازمان ملل اضافه شده و محکوم گردد.