حال بعد از گذشت چندین دهه، تنها دو قاب از زنان ایرانی قابل تصور است. زنان پیشرو در علم و دانش و افتخار هر وطن پرستی در ایران و زنان نگونبخت در فرقه مجاهدین که مورد تجاوز جنسی قرار گرفته و در اردوگاه مانز در آلبانی به انواع بیماریهای روحی و روانی دچار شده اند.

تصویب قانون حجاب در ایران بهانه ای شده تا این کوتوله پیر و بیمار که در حال سقط شدن است ، بار دیگر اراجیفی را سرهم کرده و با واق واق کردن هایش خود را حامی زنان ایران نشان دهد. در حالیکه در تشکیلات خود این فرقه از زنان خواسته می شد صدای ظریف و زنانه خود را به صدای مردان تغییر داده و با مردانِ در تشکیلات با خشونت رفتار کنند تا کسی نگاه هوس آلود به آنها را نداشته باشند!

مسلما هیچ نظم سیاسی در جهان فارغ از ایدئولوژی نیست. خود لیبرالیسم ، و فرقه گرایی هم یک ایدئولوژی است. لذا اختلاف در ماهیت ایدئولوژی‌هاست نه نفس وجود ایدئولوژی! در نتیجه شعارها نیز نشات گرفته از همین ایدئولوؤی هاست.

طلاق اجباری زنان از شوهرانشان، تشکیل حرمسرا و اجبار زنان به همبستری با مسعود رجوی، در آوردن رحم زنان، زندان و شکنجه و قتل زنان ناراضی از جمله فجایع درون تشکیلات مجاهدین طی دهه های گذشته محسوب می شود.

وقتي از اهرم جمع در تشكيلات مجاهدين صحبت مي كنيم هرگز نبايد آنرا به مشاوره ها و جلسات مشترك مسئولين يك شركت و يا يك جمع دانشگاهي و يا دانش آموزي و يا هیئت امناي يك مسجد و يا يك مدرسه و يا هر تشكلي كه ميشود در جامعه فكر آنرا را كرد تشبيه نمود.

رضا پهلوی خطاب به رهبران مجاهدین: من مشکل می توانم باور کنم این سازمان ادعای دموکراسی و برابری کند ولی در خود آن سازمان زنان یک طرف و مردان یک طرف بنشینند و حجاب داشته باشند.

واقعا مجاهدین با چه وقاحتی می تواند در کانال های تلگرامی و یا منابع رسانه ای خود از آزادی حجاب زنان سخن برزبان آورد ولی در مناسبات تشکیلاتی این فرقه زنان نبایستی تار مویشان دیده نشود . . . یا مرتبا از سلف سرویس مختلط دانشگاه شریف حرف بزند ولی زنان و مردان در شرایط مجزا در سالن های غذاخوری در اشرف 3 حضور یافته باشند.

مریم رجوی سرکرده مجاهدین که هنوز روایت جنایاتش از صفحه روزگار پاک نشده از شروع اغتشاشات مدعی حقوق زنان و آزادی آنها شده است. در این گزارش «زن،زندگی،‌آزادی»‌ را از دریچه نگاه مریم رجوی و مجاهدین به تماشا بنشینید!

سازمان تروریستی مجاهدین در حالی در روز جهانی کارگر در حمایت از کارگران ایرانی اطلاعیه صادر می کند، که در لیست ترورهایش نام بیش از چهار هزار کارگر وجود دارد، که بسیاری از آنها حتی نام این گروه را هم نشنیده بودند، ولی به ادعای فرقه رجوی، این کارگران به دلیل حمایت از حکومت مستحق مرگ بودند!

در بسیاری از این موارد دخترانی که خانه خود را با هدف پیوستن به این سازمان در سال های دهه ۶۰ و ۷۰ ترک کردند دیدی رمانتیک نسبت به این موضوع داشته و رجوی را با عنوان «برادر»  خطاب می کردند، ولی نمی دانستند روزی فرا خواهد رسید «برادر مسعود» به همین زنان در قالب «وظیفه اسلامی و انقلابی» خود تجاوز کند.