فصل چهارم کتاب که به عنوان “یک انتخاب و تصفیه انقلاب” نامگذاری شده است به بررسی چگونگی به قدرت رسیدن بنی صدر و عملکرد وی در زمان ریاست بر قوه مجریه، مواضع او در مقابل آرمان‌های انقلاب اسلامی و جریان خط امام و روحانیون و چگونگی رسوایی وی و فرار او از کشور می‌پردازد. همچنین در این فصل زمینه‌های چگونگی ورود مجاهدین به فاز جنگ مسلحانه به چشم می‌خورد.

گویی زمان برای رهبران نادان مجاهدین در همان دهه شصت متوقف شده و آنان همچنان در توهم سرنگونی بسر می برند. غافل از اینکه کسی که باید سرنگون می شد شده و اکنون در حال احتضار در اردوگاهی در کشور آلبانی با کیلومتر ها فاصله از مرزهای ایران در انتظار مرگ بسر می برد.

از زمان شیوع بیماری ناشی از ویروس کوید 19، بر نگرانی خانواده ها افزوده شده است چرا که این افراد دارای یک زندگی جمعی در یک محیط بسته هستند که بیماری به سرعت گسترش پیدا می کند . . . اخیرا اخباری بدست آمد که دو نفر از اعضای مجاهدین خلق به نام های مسعود نصیری و شهین قاسمی در بیمارستان مادر ترزا در تیرانا به دلیل کرونا فوت نمودند و تعدادی از اعضا نیز در بخش مربوط به کرونا بستری می باشند.

زهرا مریخی سرفصلی از پیروزیهای واهی برای این فرقه منحوس را سرهم بندی کرده و می گوید: « هجرت بزرگ از عراق با عملیات بزرگ تخلیه اشرف و تخلیه لیبرتی بدون این ‌که کمترین جای سوءاستفاده را برای دشمن باقی بگذارد.» !!!باید گفت: وقتی رهبر این فرقه پیوستن به ارتش صدام و همکاری با دشمن مردم ایران را «پرواز تاریخساز» نام می گذارد، طبعا اخراج این گروه بدنام تروریستی از خاک عراق نیز نامش «هجرت بزرگ» گذاشته خواهد شد.

نگاه کنید این مردک دغلباز و شاه مهره ترور و جنایت چه می گوید: « تلاش می‌کنم بنویسم. اما تصور صدهزار پیکر جان‌باخته، آرام و قرار باقی نمی‌گذارد.». باید از این شیاد پَست فترت پرسید اگر اینگونه است، پس چرا شب و روزتان دمیدن در طبل تحریم های ظالمانه آمریکاست که حتی اجازه ورود یک قلم دارو را هم به ایران نمی دهد؟ آیا می شود اسم شما جنایتکاران و تروریست ها را آدم گذاشت، تا چه رسد به اپوزیسیون و آلترناتیو و هر کوفت و زهرمار دیگر.

رهبران بدنام مجاهدین به جای اینکه به آقای بهرام جعفری اجازه بدهند که بعد از سالیان دوری و بی خبری، خانواده اش را در پشت درب قرارگاه اشرف ملاقات کند او را در بیست و سوم فروردین سال 1396 با موهای رنگ خورده و کت و شلوار پوشانده شده به بازار شام تلویزیونی خود کشاند، تا کثیف ترین اقدام ممکن که همانا توهین به خانواده اش از زبان خود این نگونبخت بوده را به گوش آنان برسانند.

زمانی که به قرارگاه اشرف منتقل شدم هرگز نمی دانستم کجا هستم و چرا آمده ام خلاصه با کوله باری از غم و اندوه و در سردرگمی کامل به سر می بردم و تمام آمال و آرزوهایم بر باد رفته می دیدم. در ورودی این قلعه نوشته بودند شهر اشرف، ولی خبری از شهر نبود جایی بود سوت و کور و دور از شهر و آبادی که تمام آدمهای آن افسرده و پژمرده بودند.

بی ثباتی ایدئولوژیک - سیاسی رهبری سازمان در نعل وارونه زدن های مکرر در تصمیم سازی های مرگبار برای عمق بخشیدن به « بی شرف سازی ماهیت های جدید سازمان » روزبه روز شدیدتر می شود.

رجوی همیشه در ملاقاتهای اطلاعاتی که مسئولیت آنرا شخصا بعهده داشت درخواست هایی را نیز از طرف مقابل می کرد . البته رجوی در برخی از نشست های عمومی و برای روحیه دادن به اعضای سازمان تنها از امکاناتی که از عراق گرفته بود را برای آنها تعریف میکرد. و اینکه در مقابل گرفتن این امکانات سازمان چه چیزی به عراق داده است، بحثی نمی شد.

چند روز پیش فرقه رجوی در کانال های تلگرامی جعلی خود سعی کرده است با تبلیغات و سرو صدای زیاد به نیروهای زهوار دررفته ساکن در خانه سالمندان مجاهدین در آلبانی روحیه داده و از آمادگی آنان برای سرنگونی جمهوری اسلامی خبر بدهد.