اعضای مجاهدین هرگز از جنس رهبران این فرقه نبودند. در حالیکه بیش از 40 سال از فعالیت فرقه رجوی در سرزمین های مختلف می گذرد باز هم بزرگترین چالش و وحشت رهبران مجاهدین خروج نیروها از این فرقه می باشد. زندگی آزاد جداشده ها مانند تیری هست که هر روز بر پیکره نیمه جان این فرقه فرود می آید.

در طول تمامی این سالها، سوال مردم ایران از سران مجاهدین همیشه بی پاسخ مانده است. اینکه: اگر سران این گروه اینقدر به دموکراتیک بودن یا نبودن انتخابات در ایران حساسیت دارند، پس چرا تاکنون هیچ انتخاباتی در درون تشکیلات خود مجاهدین برگزار نشده است؟ و رجوی با رای کدامیک از اعضاء، در راس این سازمان قرار گرفته است؟

اگر اتهامات واهی مجاهدین بر علیه آقای ایرج مصداقی مصداق «جنایت علیه بشریت» است!!!؟؟؟ براستی با چه واژه ای باید این همه جنایت شخص رجوی در کشتار و ترور مردم ایران ، پوشیدن یونیفورم ارتش صدام، جاسوسی، وطن فروشی، همراهی کردن نیروهای عراقی در کشتن حافظان مرزهای ایران، همکاری با اسرائیل در کشتن دانشمندان هسته یی ، تجاوز جنسی به زنان دربند فرقه ، تشکیل دادگاههای فرمایشی، صدور حکم زندان و شکنجه و اعدام اعضای ناراضی با قرص سیانور و هزاران گند و کثافت دیگر او را توصیف کنیم؟

علیرغم تمامی تقلاهای غرب پسند مجاهدین، دم خروس دروغین دموکرات مآبی این گروه همچنان نمایان است. چرا که در واقعیت، سران مجاهدین همچنان کوچک ترین جزئیات زندگی اعضاء را به آنان دیکته کرده و در بدترین شکل ممکن در نشست های موسوم به «عملیات جاری» اجرای دستورات را حسابرسی و افراد خاطی را محاکمه می کنند.

در مناسبات بغایت ارتجاعی و عقب مانده مجاهدین نقش ها ثابت نیستند. هر عضو فرقه می تواند در نقش های متفاوتی ظاهر شود. آنها هم آدم فروش هستند و هم فروخته می شوند، هم زندانی هستند و هم زندانبان، هم «مجاهد» هستند و هم «مامور وزارت اطلاعات» هم «دشمن» هستند و هم «دوست». البته اینکه شما بیشتر در چه نقشی باقی بمانید بستگی به میزان انطباق شما با خط و خطوط ، اصول و چارچوب های فرقه دارد. تا یکی از این مارک ها بر پیشانی شما چسبانده شود.

بعد از حمله آمریکا به عراق و شکست صدام حسین و متعاقبا بازگشت نیروهای مجاهدین از پراکندگی به قرارگاه اشرف ، نفرات جداشده که در درون چند واحد در شرق قرارگاه اشرف اسکان داده شده بودند، به علت شرایط بسیار سخت و بلاتکلیفی، شورش کردند و با آتش زدن بسیاری از وسایل همچون؛ تشک و پتو و... اعتراض خودشان را ابراز داشتند. تا اینکه نیروهای آمریکایی وارد صحنه شده و آنان را به «تیف» (TIPF) انتقال دادند.

در حال حاضر دو ضلع از مثلث شوم (آمریکا – اسرائیل و عربستان سعودی) در حال گفتگو با ایران هستند آمریکا در وین اتریبش در موضوع برجام با مذاکره غیر مستقیم و هیأت شش نفره عربستان سعودی در بغداد با گفتگوهای مستقیم. ترس مجاهدین از این است که: اگر سرویس اطلاعاتی هر دو کشور حمایت خود از این گروه ترویستی را قطع کنند آنها چه سرنوشتی پیدا خواهند کرد؟

تلاش مجاهدین برای بدنام کردن آقای ایرج مصداقی صرفا به پروپاگاندای رسانه ای ختم نمی شود. آنان حتی تلاش کردند به زور و اجبار محمد رجوی فرزند مسعود رجوی را نیز وادار به موضع گیری بر علیه ایشان کنند. این نشان میدهد ضدیت هیستریک رجوی بر علیه مخالفانش تا کجا کوس رسوایی او و سازمانش که ادعای دموکراتیک بودن دارند را بر بام عالم بصدا درآورده است.

شکست «فروغ جاویدان» و در ادامه، بحث های «تنگه و توحید» در نشست 5 روزه جمعبندی عملیات، نقطه عطفی در قرارگرفتن رجوی در جایگاه رهبری بی منطق و غیرپاسخگو با ایدئولوژی خاص در مسیر فرقه‌سازی بود. که باعث شد مجاهدین از یک گروه سیاسی با ایدئولوژی خاص (التقاطی) به یک فرقه با عقاید خاص تر تبدیل شوند.

متهم کردن گروه تروریستی «الاحوازیه» به همکاری با دستگاه‌های اطلاعاتی عربستان در «تامین مالی و ترویج تروریسم» در ایران توسط دادستانی دانمارک هرچند لازم است ولی کافی نیست. اروپا باید سران گروه تروریستی مجاهدین را نیز در دادگاههای این کشور بدلیل کشتارهای بی رحمانه در ایران محاکمه و سرویس های اطلاعاتی حامی این گروه را افشا کند.