ند پرایس: کارزار فشار حداکثری یک شکست فاحش بود و خلاف هر آن چه که وعده بود، محقق شد

عملیات روانی مجاهدین در قالب همسویی و موجه جلوه دادن تحریم های آمریکا بر علیه ایران هرچند به التهاب و در مقاطعی به اعتشاش در جامعه ایران منجر شد، ولی هرگز نه تنها جایگاه اجتماعی مجاهدین در داخل کشور را بهبود نبخشید، بلکه ماهیت خشونت طلبی و وطن فروشی آنان را نیز بعنوان عامل بیگانگان بیش از پیش برملا ساخت.

قلم به مزدان فرقه رجوی تلاش کردند، همسویی این گروه با تحریم های ظالمانه آمریکا و «فشار حداکثری» این کشور بر علیه مردم ایران را که بارها توسط مریم رجوی مورد تائید قرار گرفته تحت عنوان «معنای استفاده کردن یا نکردن از فشار سیاسی بر (ایران) از طریق آمریکا و اروپا» توجیه کنند تا شاید از بدنامی این گروه که با ذات و ماهیت آنان انطباق کامل دارد کاسته شود.

آمریکا بخوبی می داند که با انتخاب آقای رئیسی به ریاست جمهوی ایران، کل ساختار سیاسی ایران یکپارچه می شود. بنابراین منطقی است که ایالات متحده با تمامی ایادی و مزدوران میدانی اش اعم از تجزیه طلبان، مجاهدین و رسانه های فارسی زبان بیگانه پروژه ایران ستیزی خود را در قالب جدید که ویژگی آن کشته سازی، تولید خشونت و انجام عملیات تروریستی است پیش ببرد.

برگزاری نمایشی، تحت عنوان؛ «چهلمین سالگرد مقاومت انقلابی سراسری» در اردوگاه مجاهدین در آلبانی، تلاشی مذبوحانه برای پوشاندن شکست سنگین این گروه در پیشبرد خط «تحریم انتخابات» بود. نمایشی که بواسطه پول های کثیف، با ظاهری آراسته و تشریفاتی، صرفا برای گرامیداشت یک اندیشه کهنه و منسوخ خشونت آمیز، با گام های سست و لرزان مریم رجوی، در پیشاپیش آن، طراحی شده بود.