رجوی در پیام 13 دی ماه خود تماما روی موجی سوار بود که فکر می کرد با ترور سردار رشید خلق حاج قاسم سلیمانی توسط آمریکا و پیام های جنگ طلبانه مسئولین سیاسی و نظامی این کشور، لشگرکشی جدیدی علیه ایران آغاز شود. رجوی گفت؛ شهادت سردار رشید خلق ترسیم کننده مرزهای دوست و دشمن در منطقه است. لذا خیلی زود به وجد آمده و به همه مسئولین نظام فرمان تسلیم داد! ولی او هرگز نمی فهمید که ترامپ آبستن، چه مولودی را بدنیا خواهد آرود.

به گزارش خبرگزاریها، به دنبال ترور سردار شهید قاسم سلیمانی به دست نظامیان تروریست آمریکایی در عراق، بیشترین حجم اخبار در رسانه‌های جهان و به ویژه رسانه‌های تصویری و مکتوب منطقه به پوشش آن اختصاص یافت و هشتگ سردار سلیمانی ترند جهانی شد.

کلمات «قیام» و «شورش» از گلوی کسانی بیرون می آید که در سطح بین المللی به عنوان یک فرقه سیاسی – مذهبی شناخته شده و بدترین نوع از تروریسم، وطن فروشی و جنایت، در بیش از چهل سال گذشته را در پرونده خود دارند.

تقریبا یک ماه و شاید هم بیشتر تخلیه اطلاعاتی دستگیر شده گان طول کشید. این افراد تا مدتها در اسارت سازمان بودند. بتدریج که اوضاع آرام شد و بعد از تسلط کامل دولت مرکزی بر امور و بدست گرفتن کنترل کامل کشور خیلی از این نفرات تحویل نیروهای عراقی گردیدند.

شادی کودکانه مسعود رجوی در انتشار دو پیام پی درپی و سپس چندین پیام کوتاه در قالب سخنگوی مجاهدین خلق و القاء جاری نمودن نهایت کشتار و بیرحمی توسط افراد هنجارشکن نیز هیچ شیرینی کذایی را نتوانست برای مصارف داخل تشکیلات و هکذا اسلاف پیر و از کار افتاده آن فرقه بوجود آورد.

اکنون که 26 سال از حسرت مریم رجوی در رسیدن به تاج و تخت ریاست جمهوری می گذرد. باید گفت این پیرزن 66 ساله  قدیمی ترین رئیس جمهور متوهم در جهان است که قدرتش تنها در حد حصارهای اردوگاهی کوچک در آلبانی است که در دنیای خیالی خود روزگار می گذراند.

توهم «قیام توده ای از نوع 22 بهمن 57» با حمایت تیم های مسلح «مجاهدین» در پنجم مهر سال 1360 تلاشی نافرجام دیگری از سوی رجوی برای جبران شکست 30 خرداد سال 1360 بود. رجوی معتقد بود «مجاهدین» به حدی از توان نظامی رسیده اند که بتوانند در شرایطی مساوی با دولت نوپای انقلاب دسته پنجه نرم کرده و «قیام» دیگری را در دل انقلاب 57 پدید آورند.

سازمان تروریستی «مجاهدین» در حرکت های نمایشی ولی بی ریشه خود در ایام شهادت امام حسین(ع)، امسال با چهره ای گستاخانه تری به میدان آمد. «امام زاده ای» که بیش از چهل سال است به جای شفا دادن کور می کند حال در ردیف امامان معصوم قرار گرفته است؟؟!!

گروه تروریستی «مجاهدین» تلاش کردند با گنجاندن کلماتی مثل «اقدامی بسیار سیاسی» و یا «امضاء سند» در متن این گزارش آنرا مهم جلوه داده و به خورد اعضای این گروه در اردوگاه آلبانی بدهند. این مفهوم را می توان در صحبت های خانم زهره اخیانی از اعضای شورای رهبری «مجاهدین» که طرف حساب «امضاء این سند»؟! بوده دریافت، که فریبکاری بعنوان یک خصیصه و صفت فرقه ای تا کجا در پوست و گوشت سران این گروه رخنه کرده است.

مسعود رجوی در حالی که خشمگین و عصبی بود از مهری خواست که به روی سن رفته تا با او تکی صحبت کند. پس از رفتن به روی سن او و مریم عضدانلو و چند تن از مسئولین درجه اول به سمت راهرویی در همان پشت سن رفتند که دقایقی بعد صدای جیغ و داد وحشتناکی بلند شد. حدود یک ساعت بعد مهری موسوی را در حالی که به شدت کتک خورده و سراپایش کبود بود با موهای آشفته و کنده شده با سر و وضعی فجیح به درون نشست بازگرداندند. هنگامی که وی را به پشت سن برده بودند مسعود رجوی دیگر نمی توانست خودش را کنترل کند و او را به زیر مشت و لگد خود به قصد کشت گرفته بود که تنی چند از مسئولین و مریم عضدانلو او را از زیر مشت و لگد رجوی بیرون می کشند.