ما مجاهدین را با گذشته شان ارزیابی می کنیم نه با شعار و فریبکاری هایشان. این تاریخ است که در مورد آنها قضاوت خواهد کرد. آنها گذشته ای پر از جنایت و خیانت دارند. چطور مردم ایران به یک گروه ترویستی و جنایتکار روی می آورد؟ مگر شما راهپیمایی های 22 بهمن 97 را ندیدید ؟ آنها علیرغم همه مشکلات معیشتی شان، علیرغم فقر و بدبختی هایشان و انواع و اقسام مشکلات دیگرشان به خیابان ها آمدند. آنها دل پری از گرانی های اخیر  داشتند ولی هرگز به دشمن سرفرود نیاورند. آنها هرگز شعار حمایت از مجاهدین را سر ندادند.  چرا که آنها و نسل های بعدی شان  همکاری مجاهدین با صدام حسین را فراموش نکرده اند. آنها فراموش نکرده اند که مجاهدین به همراه سربازان عراقی فرزندان سرباز و نظامی آنها  را در جبهه های جنگ  کشته اند. دانشمندان هسته یی شان توسط همکاریهای اطلاعاتی مجاهدین با اسرائیل کشته شدند و . . .

در این بازار مکاره هر تخصص و حرفه ای به وی نسبت داده شده است.  یک روز در کسوت یک  ایدئولوگ،  روز دیگر در نقش یک «فرمانده نظامی» و در وقت دیگر بعنوان یک «استراتژین» و . . .  ولی باید گفت اصلی ترین کار وی در تشکیلات اختراع راه و روش هایی بود که بتوان هرچه بیشتر اعضا را  وادار به تکمین کرد.  البته همه اینها برای یک هدف اصلی بود و آن جداسازی زوجین از همدیگر  و سپس خواندن خطبه عقد برای زنان مطعلقه توسط این کوتوله و جمعآوری آنها در حرمسرایش  به سرپرستی مریم رجوی.

علیرغم تجربه دردناک مجاهدین از  11 پیام منتسب  به مسعود رجوی  که در جریان اغتشاشات دیماه سال 96  و امسال داده شد  و در حالیکه  تنها  پیامد  آن ،  بی محلی و زنده شدن خاطرات تلخ مردم از فعالیت های تروریستی این گروه در سالهای دهه شصت ،  هفتاد  و همکای تمام عیار اطلاعاتی و عملیاتی مجاهدین با رژیم صدام حسین  در طول جنگ بود ، بار دیگر این گروه در صدد زنده کردن یک مرده سیاسی به نام مسعود رجوی در سایت ها ، کانال های تلگرامی . . . رسمی و غیر رسمی این گروه برآمده است.