مایک پمپئو، وزیر خارجه ایالات متحده: بسیاری از مخالفان تبعیدی جمهوری اسلامی می‌کوشند با مسئولان ایالات متحده تماس مداوم داشته باشند تا جلب حمایت کنند و نفوذ بیشتری بیابند، اما بیشترشان در گذشته یا حال، از روش‌های خشونت آمیز برای اهداف سیاسی خود استفاده کرده‌اند . . .

خانم حمیرا محمدنژاد عضو پیشین مجاهدین: باید به مریم اعضدانلو و مسعود رجوی تاکید کرد که مردم ایران در سه دهه گذشته تاوان بی لیاقتی و خطاهای سیاسی و خودمحوری شما را داده‌اند که نتیجه آن تماما فریبکاری، شعر و شعارهای حقوق بشری شما بوده و اکنون نیز زیر بار یک بیماری اپیدمی کمر خم کرده و لیاقت و شایستگی ایجاد یک بهداشت مناسب برای حفاظت از 2000 عضو نگونبخت خود را ندارید.

مسعود رجوی در 17 خرداد 1365 با این بهانه که دولت فرانسه وی را اخراج کرده است به عراق آمد. ولی در حقیقت به دنبال امضای معاهده‌ای در پاریس با طارق عزیز در دیماه 1361 بود که صدام درخواست رجوی برای آمدن به عراق را در قبال حمایت های مالی و تسلیحاتی از مجاهدین را پذیرفت.

جداشدگان اخیر از مجاهدین در آلبانی از اوج فشارهای روحی روانی به اعضا در گرفتن اقرارنامه های متعدد، مبنی بر التزام ماندن درتشکیلات سخن می گویند. واقعا در این عصر و در سال 2021 این سازمان فرقه ای و فاشیستی با این نمادهای اختناق از جان اعضا و هکذا مردم ایران چه چیزی را مطالبه می کند؟

داستان نهضت حسن صباح درسهایی از تاریخ است و اینکه چگونه در هر عصر و دوره ای با برداشت های غلط از اسلام و مذهب، باب فرقه گرایی در گروههايي که به زعم رهبران آنها با هدف مبارزه شکل گرفته بودند باز شده و نهایتا کارشان به زندان و شکنجه و کشتار همان اعضایی منجر میشود که روزی با صداقت تمام برای مبارزه قدم در این راه گذاشته بودند.

سازمانی که روزی در قلب تهران ادعای انقلابی گری می کرد اکنون بنگرید حال و روزشان را که کارشان شده جمع آوری ادله برای اثبات تقلب در انتخابات آمریکا و بدتر از همه اینکه ترامپ را حامی مردم ایران جلوه دهند!!!

شعار « کس نخارد پشت ما » کد منحصربفرد و همیشگی رجوی است که سابقه ای به درازای مسیری از خاک عراق تا آلبانی دارد. این شعار حاکی از بن بست مرگبار این فرقه و پایان تاریخ مصرف آنان برای امپریالیست های آمریکایی است.

رجوی دغل کار، که جز به شکم و . . . ، به چیز دیگری فکر نمی کند، همان کسی است که در نشست اسفند سال 1381 در قرارگاه اشرف در مقابل دیدگان تمامی اعضای سازمان گفت اگر آمریکا به عراق حمله کند ما هم بسوی مرزهای کشورمان حرکت می کنیم و اگر آنان خواستند جلو ما را بگیرند می گوییمgo home (برو خانه ات) !!!

استاد شجریان مهمترین صف‌بندی سیاسی که همانا مرز بین وطن پرستی و وطن‌ فروشی است را برخلاف خوانندگانی همچون مرضیه و منوچهر سخانی که خود را در لجنزار مجاهدین گرفتار کردند پاس داشت و از آن عبور نکرد.

نگاه کنید این مردک دغلباز و شاه مهره ترور و جنایت چه می گوید: « تلاش می‌کنم بنویسم. اما تصور صدهزار پیکر جان‌باخته، آرام و قرار باقی نمی‌گذارد.». باید از این شیاد پَست فترت پرسید اگر اینگونه است، پس چرا شب و روزتان دمیدن در طبل تحریم های ظالمانه آمریکاست که حتی اجازه ورود یک قلم دارو را هم به ایران نمی دهد؟ آیا می شود اسم شما جنایتکاران و تروریست ها را آدم گذاشت، تا چه رسد به اپوزیسیون و آلترناتیو و هر کوفت و زهرمار دیگر.