سپری شدن سه دروه ریاست جمهوری آمریکا؛ جورج بوش پسر ، اوباما ، و اکنون ترامپ (بنحویکه مریم رجوی ماههاست برای در قدرت ماندن او در کلیساهای آلبانی دست به دعا برداشته است) نشان می دهد که حساب باز کردن روی گزینه حمله نظامی آمریکا به ایران که تمام توان و ظرفیت تبلیغی و رسانه ای مجاهدین در کادر راهبرد سیاست های ایذایی بر روی آن متمرکز شده است، سرابی بیش نیست.

آقای جعفر خسروی : سوال ما این است که طی این سالها آیا افراد داخل سازمان تلفن نداشتند که با خانواده هایشان صحبت کنند؟ آنها از چیزی ترس داشتند که مانع این می شد که با خانواده هایشان تماس بگیرند. این ترس باعث می شود که فردی که در سازمان حضور دارد حتی نتواند برای یکبار هم شده با خانواده خود تماس بگیرند.

آقای ادی راما نخست وزیر جمهوری آلبانی: به اطلاع آن مقام عالی می رساند محل نگهداری اجباری فرزندانمان در کشور شما، در عمل به محدوده ای ممنوعه و محلی جهت ترویج و تبلیغ عقاید فرقه ای بدل شده است و در سایه آن ابتدایی ترین اصول و آداب تمدن بشری نقض می شود و بدیهی ترین آزادی های بنیادین مورد تعرض قرار می گیرد.

گویی زمان برای رهبران نادان مجاهدین در همان دهه شصت متوقف شده و آنان همچنان در توهم سرنگونی بسر می برند. غافل از اینکه کسی که باید سرنگون می شد شده و اکنون در حال احتضار در اردوگاهی در کشور آلبانی با کیلومتر ها فاصله از مرزهای ایران در انتظار مرگ بسر می برد.

از زمان شیوع بیماری ناشی از ویروس کوید 19، بر نگرانی خانواده ها افزوده شده است چرا که این افراد دارای یک زندگی جمعی در یک محیط بسته هستند که بیماری به سرعت گسترش پیدا می کند . . . اخیرا اخباری بدست آمد که دو نفر از اعضای مجاهدین خلق به نام های مسعود نصیری و شهین قاسمی در بیمارستان مادر ترزا در تیرانا به دلیل کرونا فوت نمودند و تعدادی از اعضا نیز در بخش مربوط به کرونا بستری می باشند.

نگاه کنید این مردک دغلباز و شاه مهره ترور و جنایت چه می گوید: « تلاش می‌کنم بنویسم. اما تصور صدهزار پیکر جان‌باخته، آرام و قرار باقی نمی‌گذارد.». باید از این شیاد پَست فترت پرسید اگر اینگونه است، پس چرا شب و روزتان دمیدن در طبل تحریم های ظالمانه آمریکاست که حتی اجازه ورود یک قلم دارو را هم به ایران نمی دهد؟ آیا می شود اسم شما جنایتکاران و تروریست ها را آدم گذاشت، تا چه رسد به اپوزیسیون و آلترناتیو و هر کوفت و زهرمار دیگر.

رهبران بدنام مجاهدین به جای اینکه به آقای بهرام جعفری اجازه بدهند که بعد از سالیان دوری و بی خبری، خانواده اش را در پشت درب قرارگاه اشرف ملاقات کند او را در بیست و سوم فروردین سال 1396 با موهای رنگ خورده و کت و شلوار پوشانده شده به بازار شام تلویزیونی خود کشاند، تا کثیف ترین اقدام ممکن که همانا توهین به خانواده اش از زبان خود این نگونبخت بوده را به گوش آنان برسانند.

بی ثباتی ایدئولوژیک - سیاسی رهبری سازمان در نعل وارونه زدن های مکرر در تصمیم سازی های مرگبار برای عمق بخشیدن به « بی شرف سازی ماهیت های جدید سازمان » روزبه روز شدیدتر می شود.

مرحوم علی قلی نیز با نوشتن نامه هایی در تاریخ های 1386/09/27 و1386/11/04 به دخترش فاطمه سعی کرد با او ارتباط بگیرد ولی هرگز پاسخی دریافت نکرد. مرحوم علی قلی با آرزوی دیدن دخترش در سال 1392 دار فانی را وداع گفت.

چند روز پیش فرقه رجوی در کانال های تلگرامی جعلی خود سعی کرده است با تبلیغات و سرو صدای زیاد به نیروهای زهوار دررفته ساکن در خانه سالمندان مجاهدین در آلبانی روحیه داده و از آمادگی آنان برای سرنگونی جمهوری اسلامی خبر بدهد.