استیصال ایالات متحده در بزانو درآوردن عزت و شرف ملی مردم ایران چنان جنگ طلبان امریکایی را دل خسته و ناامید ساخته بود تا بتوانند به ازای دریافت مواجب و پول متداول این کار بر توهین به مردم شریف ایران آنهم در شرایط سخت کرونایی و تحریمات گسترده آمریکا از بلندگوی قلعه مسعود رجوی به زعم خود بر سر مردم فهیم ایران فقط داد بزنند.

برگزاری نمایشی، تحت عنوان؛ «چهلمین سالگرد مقاومت انقلابی سراسری» در اردوگاه مجاهدین در آلبانی، تلاشی مذبوحانه برای پوشاندن شکست سنگین این گروه در پیشبرد خط «تحریم انتخابات» بود. نمایشی که بواسطه پول های کثیف، با ظاهری آراسته و تشریفاتی، صرفا برای گرامیداشت یک اندیشه کهنه و منسوخ خشونت آمیز، با گام های سست و لرزان مریم رجوی، در پیشاپیش آن، طراحی شده بود.

تلاش برای بهره برادری از هر اتفاقی در ایران از جمله قطعی برق نه ناشی از قدرت این فرقه بلکه ناشی از نگرانی رجوی از وضعیت در حال احتضار سازمان او با رهبرانی 68 ساله و 73 ساله بدون جایگزین و با اعضایی سالمند و بیمار است.

اعضای مجاهدین هرگز از جنس رهبران این فرقه نبودند. در حالیکه بیش از 40 سال از فعالیت فرقه رجوی در سرزمین های مختلف می گذرد باز هم بزرگترین چالش و وحشت رهبران مجاهدین خروج نیروها از این فرقه می باشد. زندگی آزاد جداشده ها مانند تیری هست که هر روز بر پیکره نیمه جان این فرقه فرود می آید.

در وصف جنایات این تروریست کت و شلوار پوش با نام احمد رهبر کافی است به شلیک خمپاره توسط تیم عملیاتی تحت آموزش وی در زمستان سال 1378 به پارکینگی در حوالی بزرگراه رسالت و یک شهرک مسکونی در شمال غرب تهران اشاره کرد که تعدادی از مردم و خانواده ها را شهید و مجروح ساخت.

تلاش مجاهدین برای بدنام کردن آقای ایرج مصداقی صرفا به پروپاگاندای رسانه ای ختم نمی شود. آنان حتی تلاش کردند به زور و اجبار محمد رجوی فرزند مسعود رجوی را نیز وادار به موضع گیری بر علیه ایشان کنند. این نشان میدهد ضدیت هیستریک رجوی بر علیه مخالفانش تا کجا کوس رسوایی او و سازمانش که ادعای دموکراتیک بودن دارند را بر بام عالم بصدا درآورده است.

محمد رجوی: می خواهم در مورد یک باج خواهی کثیف و غیرقانونی سازمان مجاهدین برای تحت فشار گذاشتنم روشنگری کنم.

تحریم سپاه پاسداران توسط دولت ترامپ در فروردین سال 1398 که با خوشحالی و استقبال رهبری مجاهدین نیز همراه بود نشان می دهد که تا کجا این سازمان در همسویی کامل با اهداف غرب پیش می رود. بنحویکه عملیات روانی با هدف بدنام کردن سپاه پاسداران ایران از اولین اولویت های آنان با استفاده از کلید واژه های «کولبران» و «سوختبران» طی سالهای اخیر بوده است

جمله: «دوباره و صد باره می‌گوییم، که بفرمایید هرچه می‌خواهید با این رژیم مذاکره و معامله و مصالحه کنید» در پیام اخیر رجوی همان جمله معروفی است که وی بعد از پایان جنگ ایران و عراق نیز به زبان راند و نهایتا با سقوط صدام از کشور عراق اخراج و سر از آلبانی درآورد. کد واژه ای که نشان می دهد رجوی «فَشل» شده و کارخانه بافندگی استراتژی هایش نیز در حال ته کشیدن است. بنظر می رسد اینبار هم با تکرار این جمله توسط رجوی گزینه انتقال مجاهدین به اتیوپی یا اریتره در حال محقق شدن است.

در این میان سوالی که بی پاسخ مانده این است که چرا رهبران سنگدل مجاهدین حاضر نیستند حتی در واپسین روزهای عمر اعضاء برای اولین و آخرین بار به آنها اجازه دهند با اعضای خانواده هایشان تماس گرفته و صدای آنها را بشنوند و از آنها خداحافظی کنند؟