حال بعد از گذشت چندین دهه، تنها دو قاب از زنان ایرانی قابل تصور است. زنان پیشرو در علم و دانش و افتخار هر وطن پرستی در ایران و زنان نگونبخت در فرقه مجاهدین که مورد تجاوز جنسی قرار گرفته و در اردوگاه مانز در آلبانی به انواع بیماریهای روحی و روانی دچار شده اند.

امید دارم که انجمن نجات آلبانی با افشای هرچه بیشتر مناسبات فرقه ای مجاهدین، دیدار خانواده های دردمند با عزیزانشان در اردوگاه مانز آلبانی را به یک مطالبه جدی از مقامات آلبانی تبدیل و از آنها بخواهند تا شرایط لازم اینگونه دیدارها در این کشور را فراهم کنند.

سابقه دولت آلبانی در پذیرش فرقه تروریستی مجاهدین که با فشار آمریکا بین دو گزینه " پذیرش زباله‌های اتمی آمریکا و اروپا یا پذیرش زباله‌های انسانی یعنی مجاهدین" دومی را پذیرفته بودند، علت خوبی برای ممکن بودن این طرح بوده است.

مریم رجوی به شکست تمامی توطئه های این فرقه علیه مردم ایران در دهه های گذشته اعتراف کرد و علت آنچه آنرا «طولانی شدن مبارزه» می نامید، «استمرار نداشتن یک مبارزه عمیق فرهنگی و ایدئولوژیک» توسط این فرقه دانست!

یک حرف منطقی برای پایان دادن به سگ دعواهای این وحوش بر سر «رهبر» بودن و محبوبیت بیشتر  داشتن وجود دارد و آن اینکه هر سه (رضا پهلوی، مسعود رجوی و مریم رجوی)  بمیرند تا ببینند آیا کسی یادی از آنها خواهد کرد یا خیر و چه تعداد دنبال تابوتشان راه خواهند افتاد!

یک پایگاه خبری آلبانیایی با انتقاد از حضور فرقه تروریستی مجاهدین در این کشور، وجود آن‌ها را به مثابه یک دینامیت در آلبانی دانست.

اکنون دهه هاست با نامه نگاری و افشای ماهیت ضد انسانی مجاهدین برای نجات برادرم نادر پالیده تلاش کرده ایم ولی تاکنون بدلیل حمایت های بیگانگان از مجاهدین همه این تلاش ها نادیده گرفته شده است.

آقای نادر گشسبی متولد سال ۱۳۴۳ اهل شهر ارومیه بوده و هم اکنون 60 سال سن دارد. طبق قوانین فرقه رجوی او مجرد است و صحبت از ازدواج بشدت مجازات تشکیلاتی دارد. وی نیز مانند سایر اعضای دربند «مجاهدین» فریب این فرقه را خورده و سالهاست که گرفتار یک سازمان  تروریستی شده است.

چالش‌هایی که اپوزیسیون در سه سال اخیر پشت سر گذاشته، ماهیت مصرفی آن‌ها برای دولت‌های غربی را به نمایش گذاشته است. عرصه‌ای که این دولت‌ها برای سازمان تروریستی مجاهدین طی سال‌های اخیر مهیا کرده بودند، پس از آشوب‌های ۱۴۰۱، به طور پیوسته تنگ شد و میدان عملیاتی خود را در کشورهای مختلف از دست دادند.

چرا رهبران فاسد و بدنام مجاهدین از نزدیک به 2000 عضو نگوبخت ساکن در اردوگاه مانز آلبانی علیرغم نیاز شدید به نیروی انسانی و پر تجمع نشان دادن یک تظاهرات دیگر در خیابانهای تیرانای آلبانی استفاده نکردند تا بواسطه آنان شعارهای «آزادی و جمهوری دموکراتیک» سر دهند!