در این ارتباط تصویری آقای حسن حیرانی مدیر آسیلا ، همچنین آقای داشامیر و همسرشان خانم میراندا از موسسین، و دکتر جُرجی تاناسی نویسنده، محقق و خبرنگار آلبانیایی و از حامیان آسیلا و خانواده های دردمند حضور داشته و هرکدام سخنانی را در ارتباط با رفتارها ضد انسانی و ضد بشری سران مجاهدین با اعضای گرفتار در این فرقه بیان داشتند.

آقای حسن حیرانی مدیر آسیلا: از زمان انتقال اعضای مجاهدین به آلبانی تا کنون بیش از 400 نفر از این فرقه جدا شده اند.

نتیجه انقلاب ایدئولوژیک فساد در بالا و تلاش برای ایجاد راهبه گری حتی بشکل افراطی آن یعنی مقابله با فیزیک زنان (در آوردن رحم) و مجرد نگه داشتن مردان در رده های پایین بود. که نهایتا در بهترین شکل آن به خود ارضایی و در بدترین شکل آن به لواط ختم گردید. مردانی که تا دیروز دارای همسر و فرزند بوده و حتی در زندگی شخصی شان هم هرگز به چنین مقولاتی فکر هم نکرده بودند. تا چه رسد که به عمل ختم شود.

فرقه رجوی در قرارگاه موسوم به اشرف چه در خاک عراق و چه اکنون در خاک آلبانی دهه هاست مدل جدیدی از برده داری را که حتی در زمان قبل از اسلام و زمان جاهلیت هم وجود نداشته پیش می برد. مسعود رجوی و سران سازمان با انواع ترفند ها سعی کردند که خانواده و زن و بچه را از افراد جدا کنند.

هنوز دیر نشده است که مقامات آلبانیایی دست از همکاری جنایتکارانه خود با مریم رجوی تروریست سابق بردارند و جلوی نقض حقوق بشر افراد بیچاره را، که در اردوگاه اشرف 3 محبوس هستند، بگیرند. مشکلات تمام نشده است. برای تروریست سابق مریم رجوی ریختن خون اعضای اردوگاه اشرف 3 ادامه دارد.

انتخاب مجدد آقای هاشمی رفسنجانی به ریاست جمهوری ایران، بعنوان یک فرد مدره رجوی را به این فکر فرو برد که او هم باید در مقابل این اقدام ایران، برای اینکه بتواند تا حدودی چهره تروریستی و خشونت طلبی سازمان را که با قتل و کشتار و عملیات نظامی در ایران و عراق در اتحاد با نیروهای صدام گره خورده است، با فعالیت های سیاسی در عرصه بین المللی ترمیم کند.

پیامی که کشاورزان و مردم اصفهان به نمایندگی از سوی مردم ایران به تمامی طیف های ضد انقلاب و در راس همه آنها به سران فاسد و بدنام مجاهدین دادند دردآور بود و اینکه این جنایت کاران جایی در بین مردم ایران نداشته و مشکلات مردم هم ربطی به آنان ندارد.

وقایع سالهای بعد از سقوط صدام حسین، دیکتاتور عراق و فرار تعدادی از اعضای شورای رهبری مجاهدین در قرارگاه اشرف و سپس افشای حرمسرای رجوی که از همان اعضای شورای رهبری تشکیل شده بود، موجی از انزجار در افکار عمومی را بوجود آورد اینکه رجوی چگونه با کمک مریم عضدانلو زنان نگونبخت را با دادن رده شورای رهبری به آنان فریب داده و به هم بستر شدن با خودش وادار می کرد.

آیا می توان یک ایرانی با شرفی را پیدا کرد که از این فرقه و جنایات شان حمایت کند؟ مسلما جواب منفی است و این حاکی از زوال پایگاه اجتماعی این فرقه در ایران است. حتی اگر هزاران فرد از جنس همین دیوید امس هم پیدا شوند و از این فرقه و جنایاتشان حمایت کنند بازهم هیچ مشروعیتی برای این گروه در داخل کشور به ارمغان نخواهد آورد.

اینکه مجاهدین تحت حمایت عربستان سعودی قرار گرفتند، نه ناشی از توانمندی این گروه، بلکه ناشی از توهمات ولیعهد تازه به دوران رسیده و بی تجربه عربستان سعودی در ضربه به ایران بود که این اتفاق را برای آنان رقم زد.