در روزهای اخیر آقای مسعود حبیب پور برادر خانم فریبا حبیب پور گرفتار در اردوگاه فرقه رجوی در کشور آلبانی در دفتر انجمن نجات استان آذربایجان غربی در شهر ارومیه حضور یافت و ضمن گفتگو با مسئول دفتر نمایندگی انجمن نجات در ارومیه نامه مادرش خانم فاطمه عدنان پور به دخترش فریبا حبیب پور را تقدیم مسئول انجمن نجات استان کرد تا به نحو مقتضی آنرا به دست دخترش فریبا که در اردوگاه فرقه رجوی در کشور آلبانی گرفتار است برساند.

آقای مسعود حبیب پور گفتند: مادرشان بدلیل کهولت سن نتوانستند در دفتر انجمن نجات حضور بهم رسانده و شخصا نامه به دخترشان را تقدیم کنند لذا از من خواستند این کار را انجام دهم.

در این گفتگو مسئول نمایندگی انجمن نجات استان توضیحاتی در ارتباط با آخرین تحولات در خصوص وضعیت مجاهدین در کشور آلبانی ، همچنین تشکیل انجمن نجات آلبانی دادند و ابراز امیداوری کردند که تشکیل انجمن نجات آلبانی آغاز یک فرایند جدید در تلاش خانواده ها برای باز کردن مسیری باشد که به دیدار آنها با عزیزانشان در کشور آلبانی ختم می گردد.

لازم به توضیح است که خانم فریبا حبیب پور هم اکنون در سن ۵۷ سالگی است سالهاست مثل بقیه اعضای گرفتار در این فرقه از دیدار با خانواده اش محروم است.

در آذر ماه سال ۱۳۹۰ پدر و مادر خانم حبیب پور دو نامه به کمیته بین المللی صلیب سرخ جهانی نوشته و ارسال کردند ولی متاسفانه تلاش های صلیب سرخ بی نتیجه ماند و فرقه رجوی همچنان به گروگانگیری اعضای خود ادامه داد.

پدر خانم فریبا حبیب پور، مرحوم باقر حبیب  علیرغم تلاش های فراوان نتوانست در زمان حیاتش دخترش را ببیند و نهایتا هم با آرزی دیدار جگر گوشه اش در اسفند سال ۱۳۹۷ دار فانی را وداع گفت. اکنون مادر وی خانم فاطمه عدنانی همچنان چشم براه است تا شاید روزی بتواند فرزندش را قبل از فوتش در آغوش بکشد.

متن نامه خانم فاطمه عدنانی به فرزندش خانم فریبا حبیب پور

خدمت دخترم فریبا برسد

با سلام خدمت دخترم فریبا، امیدوارم حالت خوب باشد و هرجا هستی سلام و سلامت باشی.

فریبا جان دلم برایت تنگ شده و امیدوارم در آینده بتوانیم همدیگر را ببینیم. گروه مجاهدین هیچ ثمره و فایده‌ای قبلا برای هیچ کس نداشته و در آینده هم نخواهد داشت.

آنها با فریب، اکثر جوانها هم زندگی آنها را تباه کرده و هم خانواده آنها را چشم به راه گذاشته اند و آنها را دور از خانواده هایشان نگه داشته اند. پس این راه بیهوده و این دهدف خالی و تهی است.

امیدوارم روزی برسد که سران مجاهدین از بین بروند و تو و همه دوستانت از خواب غفلت بیدار شده و به آغوش گرم خانواده بازگردید.

به امید دیدار – مادرت فاطمه عدنانی- ۱۴۰۲/۰۹/۱۱